1 Jana
3 Patrzcie, jaką miłością+ Ojciec nas obdarzył, abyśmy byli nazwani dziećmi Bożymi+ — i nimi jesteśmy. Świat+ dlatego nas nie zna, że jego nie poznał.+ 2 Umiłowani, teraz jesteśmy dziećmi Bożymi,+ ale jeszcze nie zostało ujawnione, czym będziemy.+ Wiemy, że gdy on się ujawni,+ będziemy do niego podobni,+ ponieważ ujrzymy go właśnie takim, jakim jest.+ 3 A każdy, kto w nim pokłada tę nadzieję, oczyszcza się,+ jak i ten jest czysty.+
4 Każdy, kto trwa w grzechu,+ trwa także w bezprawiu,+ toteż grzech+ jest bezprawiem. 5 Wiecie również, że ten się ujawnił, aby usunąć nasze grzechy,+ a w nim grzechu+ nie ma. 6 Nikt, kto pozostaje w jedności+ z nim, nie trwa w grzechu;+ nikt, kto trwa w grzechu, nie widział go ani go nie poznał.+ 7 Dziateczki, niech was nikt nie wprowadza w błąd; kto trwa w prawości, jest prawy, tak jak ten jest prawy.+ 8 Kto trwa w grzechu, pochodzi od Diabła, ponieważ Diabeł grzeszy od początku.+ Syn Boży po to się ujawnił,+ by zniweczyć dzieła Diabła.+
9 Nikt, kto się narodził z Boga, nie trwa w grzechu,+ ponieważ Jego nasienie pozostaje w takim i nie może on trwać w grzechu, gdyż narodził się z Boga.+ 10 Dzieci Boga i dzieci Diabła uwidaczniają się w ten sposób: Nikt, kto nie trwa w prawości,+ nie pochodzi od Boga — ani ten, kto nie miłuje swego brata.+ 11 Bo to jest wieść, którą słyszeliście od początku,+ że powinniśmy jedni drugich miłować;+ 12 nie jak Kain, który pochodził od niegodziwca i zabił+ swego brata. A dlaczego go zabił? Ponieważ jego własne uczynki były niegodziwe,+ natomiast jego brata — prawe.+
13 Nie dziwcie się, bracia, że świat was nienawidzi.+ 14 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia,+ ponieważ miłujemy braci.+ Kto nie miłuje, pozostaje w śmierci.+ 15 Każdy, kto nienawidzi+ swego brata, jest zabójcą,+ a wiecie, że w żadnym zabójcy+ nie pozostaje życie wieczne.+ 16 Po tym poznaliśmy miłość,+ że on wydał za nas swą duszę;+ i my mamy obowiązek wydać swe dusze za naszych braci.+ 17 Ale jeśli ktoś ma środki tego świata służące do podtrzymywania życia+ i widzi swego brata w potrzebie,+ a jednak zamyka przed nim drzwi swego tkliwego współczucia,+ to jakże pozostaje w nim miłość do Boga?+ 18 Dziateczki, nie miłujmy+ słowem ani językiem,+ lecz uczynkiem+ i prawdą.+
19 Po tym poznamy, że pochodzimy z prawdy,+ i uspokoimy przed nim nasze serca 20 co do tego, za co nasze serca by nas potępiały,+ ponieważ Bóg jest większy niż nasze serca i wie wszystko.+ 21 Umiłowani, jeśli nas serca nie potępiają, mamy wobec Boga swobodę mowy;+ 22 i o cokolwiek prosimy, otrzymujemy od niego,+ gdyż przestrzegamy jego przykazań i czynimy to, co znajduje upodobanie w jego oczach.+ 23 Doprawdy, to jest jego przykazanie, żebyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jezusa Chrystusa,+ i miłowali się wzajemnie,+ tak jak on dał nam przykazanie. 24 Kto zaś przestrzega jego przykazań, ten pozostaje w jedności z nim, a on w jedności z takim;+ i po tym poznajemy, że on pozostaje w jedności z nami+ — dzięki duchowi,+ którego nam dał.