Kapłańska
21 I Jehowa rzekł do Mojżesza: „Przemów do kapłanów, synów Aarona, i powiedz im: ‚Niech nikt pośród swego ludu nie skala się zmarłą duszą.+ 2 Ale z powodu swego bliskiego krewnego, swej matki i swego ojca, i swego syna, i swej córki, i swego brata, 3 i swej siostry, dziewicy, swojej bliskiej krewnej, która jeszcze nie należała do żadnego mężczyzny — z jej powodu może się skalać. 4 Nie może się skalać [z powodu kobiety należącej] do jakiegoś właściciela wśród jego ludu, by się nie zbezcześcić. 5 Nie mają sobie robić łysiny na głowach+ i nie mają golić skraju swej brody,+ a na swym ciele nie mają robić nacięcia.+ 6 Mają być święci dla swego Boga+ i niech nie bezczeszczą imienia swego Boga,+ gdyż to oni składają ofiary ogniowe dla Jehowy, chleb swego Boga;+ i mają być święci.+ 7 Nierządnicy+ lub kobiety zhańbionej nie mają sobie wziąć; i kobiety rozwiedzionej+ z mężem nie mają sobie wziąć,+ gdyż kapłan jest święty dla swego Boga. 8 Toteż uświęcisz go,+ gdyż on ofiaruje chleb twego Boga. Ma być dla ciebie święty,+ gdyż ja, Jehowa, który was uświęcam, jestem święty.+
9 „‚A jeśli córka kapłana skala się uprawianiem nierządu, to kala swego ojca. Należy ją spalić w ogniu.+
10 „‚Ten zaś, kto jest arcykapłanem pośród swych braci, któremu wylano na głowę olejek do namaszczania+ i którego ręka została napełniona mocą, by nosił szaty,+ nie może wichrzyć włosów na swej głowie+ i nie może rozdzierać swych szat.+ 11 I nie ma podchodzić do żadnej zmarłej duszy.+ Nie może się skalać z powodu swego ojca ani swej matki. 12 Nie może też wychodzić z sanktuarium i bezcześcić sanktuarium swego Boga,+ gdyż ma na sobie znak poświęcenia, olejek do namaszczania od swego Boga.+ Jam jest Jehowa.
13 „‚Niech weźmie sobie kobietę, która jest dziewicą.+ 14 A wdowy ani kobiety rozwiedzionej, ani zhańbionej, nierządnicy — żadnej z nich nie może sobie wziąć, ale pojmie za żonę dziewicę ze swego ludu. 15 I nie wolno mu bezcześcić swego potomstwa wśród swego ludu,+ bom ja jest Jehowa, który go uświęca’”.+
16 I Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza, mówiąc: 17 „Powiedz Aaronowi, mówiąc: ‚Żaden mężczyzna z twego potomstwa przez wszystkie ich pokolenia, mający jakąś wadę,+ nie może się zbliżać, by ofiarować chleb swego Boga.+ 18 Jeżeli jakiś mężczyzna ma wadę, to nie może się zbliżać: mężczyzna ślepy albo kulawy, albo z rozszczepionym nosem, albo z jedną kończyną przydługą,+ 19 albo mężczyzna mający złamaną nogę lub złamaną rękę, 20 albo garbaty, albo wątły, albo chory na oczy, albo oparszywiały, albo mający liszaje, albo mający zgniecione jądra.+ 21 Żaden mężczyzna z potomstwa kapłana Aarona mający jakąś wadę nie może się zbliżać, by składać ofiary ogniowe dla Jehowy.+ Ma jakąś wadę. Nie może się zbliżać, by ofiarować chleb swego Boga.+ 22 Może jeść chleb swego Boga z rzeczy najświętszych+ i z rzeczy świętych.+ 23 Nie może jednak zbliżać się do zasłony+ i nie może przystępować do ołtarza,+ gdyż ma jakąś wadę;+ i nie może bezcześcić mego sanktuarium,+ bom ja jest Jehowa, który ich uświęca’”.+
24 Toteż Mojżesz przemówił do Aarona i jego synów oraz do wszystkich synów Izraela.