Liczb

5 I Jehowa rzekł jeszcze do Mojżesza, mówiąc: 2 „Nakaż synom Izraela, żeby usunęli z obozu każdego trędowatego+ i każdego, kto ma wyciek,+ i każdego nieczystego z powodu zmarłej duszy.+ 3 Macie usunąć zarówno mężczyznę, jak i kobietę. Macie ich usunąć poza obóz,+ żeby nie kalali+ obozów tych, pośród których przebywam”.+ 4 I synowie Izraela zaczęli to czynić, usuwając ich poza obóz. Jak Jehowa powiedział do Mojżesza, tak synowie Izraela uczynili.

5 I Jehowa mówił jeszcze do Mojżesza, i rzekł: 6 „Powiedz synom Izraela: ‚Jeśli jakiś mężczyzna lub jakaś kobieta popełni którykolwiek ze wszystkich grzechów ludzkich, dopuszczając się niewierności wobec Jehowy, dusza ta obciąży się winą.+ 7 I mają wyznać+ swój grzech, który popełnili, i ktoś taki ma zwrócić całą równowartość winy, dodając do tego jedną piątą,+ i dać to temu, kogo skrzywdził. 8 Lecz jeśli ten drugi nie ma bliskiego krewnego, któremu należałoby zwrócić równowartość winy, to równowartość winy zwracana Jehowie należy do kapłana, z wyjątkiem barana przebłagania, którym dokona za niego przebłagania.+

9 „‚I każda danina+ ze wszystkich świętych rzeczy+ synów Izraela, którą przyniosą kapłanowi, będzie należeć do niego.+ 10 A święte rzeczy każdego pozostaną jego własnością. Cokolwiek ktoś da kapłanowi, to będzie należało do niego’”.

11 I Jehowa odezwał się do Mojżesza, mówiąc: 12 „Przemów do synów Izraela i powiedz im: ‚Gdyby żona jakiegoś mężczyzny zbłądziła, dopuszczając się niewierności wobec niego,+ 13 i położyłby się z nią inny mężczyzna, i nastąpiłby u niego wypływ nasienia+ — a było to ukryte przed oczami jej męża+ i pozostało nie wyjawione — i ona by się skalała, ale nie byłoby świadka przeciwko niej i ona sama nie zostałaby na tym przyłapana, 14 a jego ogarnąłby duch zazdrości+ i powstałoby w nim podejrzenie co do wierności żony, a ona rzeczywiście się skalała, albo ogarnąłby go duch zazdrości i powstałoby w nim podejrzenie co do wierności żony, lecz ona w rzeczywistości się nie skalała, 15 to mężczyzna ten przyprowadzi swą żonę do kapłana+ i przyniesie z nią jej dar ofiarny, dziesiątą część efy mąki jęczmiennej. Nie wolno mu na to wylać oliwy ani położyć na to wonnej żywicy,+ gdyż jest to ofiara zbożowa dotycząca zazdrości, pamiątkowa ofiara zbożowa przywodząca na pamięć przewinienie.

16 „‚A kapłan przyprowadzi ją i postawi przed Jehową.+ 17 I nabierze kapłan świętej wody do naczynia glinianego, i weźmie kapłan nieco prochu, który jest na podłodze przybytku, i wsypie go do wody. 18 I kapłan postawi kobietę przed Jehową, i rozpuści włosy na głowie kobiety, i położy na jej dłoniach pamiątkową ofiarę zbożową, czyli ofiarę zbożową dotyczącą zazdrości,+ a w ręku kapłana ma być gorzka woda, która ściąga przekleństwo.+

19 „‚I kapłan ją zaprzysięgnie, i powie do tej kobiety: „Jeśli nie położył się z tobą żaden mężczyzna i jeśli, podlegając swemu mężowi,+ nie sprzeniewierzyłaś się przez dopuszczenie się nieczystości, nie doznaj skutku działania tej gorzkiej wody, która ściąga przekleństwo. 20 Lecz jeśli, podlegając swemu mężowi, zbłądziłaś+ i jeśli się skalałaś, i jakiś mężczyzna inny niż twój mąż dał ci nasienie,+ które z niego wypłynęło...” 21 Wtedy kapłan zaprzysięgnie ową kobietę przysięgą przekleństwa+ i kapłan powie do tej kobiety: „Niech Jehowa wystawi cię na przekleństwo i przysięgę pośród twego ludu przez to, że Jehowa sprawi, iż twoje udo+ zmarnieje, a twój brzuch spuchnie. 22 I ta woda, która ściąga przekleństwo, dostanie się do twych jelit i sprawi, że twój brzuch spuchnie, a twoje udo zmarnieje”. Wówczas ta kobieta powie: „Amen! Amen!”

23 „‚A kapłan zapisze te przekleństwa w księdze+ i spłucze+ je do gorzkiej wody. 24 I da tej kobiecie do wypicia gorzką wodę, która ściąga przekleństwo,+ a woda, która ściąga przekleństwo, wejdzie w nią jako coś gorzkiego. 25 Kapłan zaś weźmie z ręki tej kobiety zbożową ofiarę+ zazdrości i będzie kołysał ofiarą zbożową przed obliczem Jehowy, i przyniesie ją do ołtarza. 26 I weźmie kapłan nieco z ofiary zbożowej jako przypomnienie,+ i zamieni w dym na ołtarzu, a potem da kobiecie do wypicia tę wodę. 27 Gdy da jej do wypicia tę wodę, to jeśli się skalała, dopuściwszy się niewierności wobec swego męża,+ wówczas woda, która ściąga przekleństwo, wejdzie w nią jako coś gorzkiego, tak iż jej brzuch spuchnie, a jej udo zmarnieje, i ta kobieta stanie się przekleństwem pośród swego ludu.+ 28 Lecz jeśli ta kobieta się nie skalała i jest czysta, nie będzie podlegać takiej karze;+ i pocznie z nasienia.

29 „‚Oto prawo dotyczące zazdrości,+ gdyby kobieta, podlegając mężowi,+ zbłądziła+ i się skalała 30 lub gdyby mężczyzną owładnął duch zazdrości, tak iż podejrzewałby swą żonę o niewierność; i postawi żonę przed obliczem Jehowy, a kapłan postąpi z nią według całego tego prawa. 31 I mężczyzna nie będzie winny przewinienia, lecz taka żona odpowie za swoje przewinienie’”.