26 Wówczas Hiob odezwał się i powiedział:
2 „Jakże bardzo dopomogłeś pozbawionemu mocy!
Jakże wybawiłeś ramię pozbawione siły!+
3 Jakże doradziłeś nie mającemu mądrości+
i praktyczną mądrość oznajmiłeś mnóstwu!
4 Do kogo wyrzekłeś słowa
i czyje tchnienie z ciebie wyszło?
5 Ci, którzy są bezsilni w śmierci, drżą
poniżej wód oraz ich mieszkańców.+
6 Szeol jest przed nim nagi,+
a miejsce zagłady nie ma żadnego okrycia.
7 On rozciąga północ nad pustką,+
ziemię zawiesza na niczym;
8 wody owija w swe obłoki,+
tak iż nie pęka pod nimi kłąb chmur;
9 spowija oblicze tronu,
rozpościera nad nim swój obłok.+
10 Zakreślił okrąg na obliczu wód+
aż do miejsca, gdzie światło kończy się w ciemności.
11 Chwieją się filary nieba
i zdumiewają się jego naganą.
12 Mocą swoją rozkołysał morze,+
a swym zrozumieniem roztrzaskał+ atakującego.+
13 Wiatrem swym wypolerował niebo,+
ręka jego przebiła wijącego się węża.+
14 Oto obrzeża jego dróg,+
a jakiż szept co do sprawy usłyszano o nim!
Lecz któż potrafi wykazać się zrozumieniem jego potężnego gromu?”+