Psalmy

55 Zechciej, Boże, nadstawić ucha na moją modlitwę+

i nie kryj się przed moją prośbą o łaskę.+

 2 Racz zwrócić na mnie uwagę i mi odpowiedz.+

Miotam się niespokojnie wskutek mej troski+

i nie mogę powstrzymać zaniepokojenia —

 3 z powodu głosu nieprzyjaciela, wskutek nacisku niegodziwca.+

Zrzucają bowiem na mnie to, co szkodliwe,+

a w gniewie żywią do mnie wrogość.+

 4 Serce moje cierpi we mnie dotkliwy ból+

i opadły mnie trwogi śmiertelne.+

 5 Przenika mnie lęk, wręcz drżenie,+

i okrywa mnie dygotanie.

 6 I powiadam: „Obym miał gołębie skrzydła!+

Odleciałbym gdzieś i tam przebywał.+

 7 Oto uciekłbym daleko,+

zamieszkałbym na pustkowiu.+ — Sela —

 8 Pośpieszyłbym na miejsce mego schronienia

przed pędzącym wiatrem, przed nawałnicą”.+

 9 Pomieszaj, Jehowo, podziel ich język,+

bo widziałem przemoc i zwadę w mieście.+

10 Dniem i nocą krążą wkoło po jego murach,+

w nim zaś jest krzywda i niedola.+

11 Są w nim nieszczęścia,

a z jego placu nie ustąpiły ucisk i zwodzenie.+

12 Wszak to nie jakiś nieprzyjaciel począł mnie znieważać;+

wtedy bowiem mógłbym to znieść.

To nie ktoś zawzięcie mnie nienawidzący pysznił się przeciwko mnie;+

wtedy bowiem mógłbym się przed nim ukryć.+

13 Ale to byłeś ty — śmiertelnik równy mnie,+

ktoś mi bliski i mój znajomy,+

14 gdyż wspólnie się cieszyliśmy słodką zażyłością;+

do domu Bożego chadzaliśmy wraz z tłumem.+

15 Niech ich dosięgną spustoszenia!+

Niech żywcem zstąpią do Szeolu,+

bo gdy byli osiadłymi przybyszami, tkwiły w nich rzeczy złe.+

16 Ja zaś zawołam do Boga+

i Jehowa mnie wybawi.+

17 Wieczorem i rano, i w południe nie mogę powstrzymać zatroskania i jęczę,+

a on słyszy mój głos.+

18 Wykupi moją duszę i zapewni jej spokój od walki toczonej ze mną,+

bo tłumnie przeciwko mnie wystąpili.+

19 Bóg usłyszy i odpowie im,+

właśnie On, zasiadający na tronie jak w przeszłości+ — Sela —

tym, u których nic się nie zmienia+

i którzy nie ulękli się Boga.+

20 Podniósł ręce na utrzymujących z nim pokój;+

zbezcześcił swoje przymierze.+

21 Gładsze niż masło są słowa jego ust,+

lecz jego serce jest skore do walki.+

Słowa jego miększe niż oliwa,+

ale są to dobyte miecze.+

22 Zrzuć swe brzemię na Jehowę,+

a on cię wesprze.+

Nigdy nie pozwoli, by prawy się zachwiał.+

23 Ty zaś, Boże, strącisz ich do najgłębszego dołu.+

A ludzie winni krwi i podstępni nie przeżyją połowy swych dni.+

Lecz ja będę ufał tobie.+