Psalmy

 2 Tyś poznał moje siadanie i moje wstawanie.+

Tyś z daleka rozważył moją myśl.+

 3 Odmierzyłeś moje wędrowanie i moje leżenie,+

zapoznałeś się też ze wszystkimi mymi drogami.+

 4 Bo nie ma jeszcze słowa na moim języku,+

a oto ty, Jehowo, już znasz je całe.+

 5 Z tyłu i z przodu mnie obległeś

i kładziesz na mnie swą rękę.

 6 Wiedza taka jest dla mnie zbyt zdumiewająca.+

Jest tak wysoko, że nie potrafię jej osiągnąć.+

 7 Dokądże pójdę od twego ducha+

i dokądże ucieknę od twego oblicza?+

 8 Choćbym wstąpił do nieba, byłbyś tam,+

a choćbym rozpostarł swe posłanie w Szeolu, oto byłbyś i tam.+

 9 Gdybym wziął skrzydła+ brzasku,

aby zamieszkać na najdalszym morzu,+

10 również tam prowadziłaby mnie twa ręka+

i chwyciłaby mnie twa prawica.+

11 A gdybym rzekł: „Doprawdy, szybko dopadnie mnie ciemność!”+ —

wówczas noc byłaby światłem wokół mnie.+

12 Nawet ciemność nie okazałaby się dla ciebie zbyt ciemna,+

lecz noc jaśniałaby jak dzień;+

ciemność równie dobrze mogłaby być światłem.+

13 Ty bowiem utworzyłeś moje nerki;+

osłaniałeś mnie w łonie mej matki.+

14 Będę cię sławił, gdyż uczyniony jestem w sposób napawający lękiem, zdumiewający.+

Dzieła twoje są zdumiewające,+

o czym dusza moja wie bardzo dobrze.+

15 Kości moje nie były ukryte przed tobą,+

gdy zostałem uczyniony w skrytości,+

utkany w najgłębszych miejscach+ ziemi.

16 Oczy twoje widziały nawet mój zarodek,+

a w twej księdze były zapisane wszystkie jego cząstki —

w dniach, gdy się kształtowały+

i nie było jeszcze ani jednej z nich.

17 Jakże więc cenne są dla mnie twe myśli!+

Boże, jak ogromna jest w sumie ich liczba!+

18 Gdybym próbował je policzyć — więcej ich niż ziarnek piasku.+

Obudziłem się, a jednak wciąż jeszcze jestem przy tobie.+

19 O, gdybyś zechciał, Boże, uśmiercić niegodziwca!+

Wówczas odstąpią ode mnie ludzie winni krwi,+

20 którzy mówią o tobie według własnych myśli;+

użyli twego imienia w sposób niegodny+ — twoi wrogowie.+

21 Czyż nie mam w nienawiści tych, którzy zawzięcie nienawidzą ciebie, Jehowo,+

i czyż nie czuję wstrętu do tych, którzy się przeciw tobie buntują?+

22 Nienawidzę ich pełną nienawiścią.+

Stali się dla mnie prawdziwymi nieprzyjaciółmi.+

23 Przebadaj mnie na wskroś, Boże, i poznaj moje serce.+

Zbadaj mnie i poznaj niepokojące mnie myśli,+

24 i zobacz, czy jest u mnie jakaś droga bolesna,+

a prowadź mnie drogą+ czasu niezmierzonego.