18 Ale ich nie zaatakowali, bo naczelnicy ludu przysięgli im na Jehowę+, Boga Izraela. Cały lud zaczął więc szemrać przeciw naczelnikom. 19 Wtedy wszyscy naczelnicy powiedzieli do ludu: „Przecież przysięgliśmy im na Jehowę, Boga Izraela. Dlatego nie wolno nam ich skrzywdzić. 20 Zrobimy tak: Darujemy im życie, żeby nie ściągnąć na siebie gniewu Bożego — bo złożyliśmy im przysięgę”+.

34 Kiedy w końcu Jefte wrócił do swojego domu w Micpie+, niespodziewanie wyszła mu naprzeciw córka, grając na tamburynie i tańcząc! Była jego jedynym dzieckiem. Oprócz niej nie miał syna ani córki. 35 Na jej widok rozdarł szaty i powiedział: „O nie, moja córko! Złamałaś mi serce*, bo stałaś się tą, którą muszę odesłać. Przysiągłem Jehowie i nie mogę tego cofnąć”+.

33 „Słyszeliście jeszcze, że naszym przodkom powiedziano: ‚Nie wolno ci złożyć przysięgi, a potem jej nie dotrzymać+, lecz masz spełnić to, co ślubowałeś Jehowie*’+.