32 „A teraz, nasz Boże — Boże wielki i potężny, wzbudzający lęk i podziw, Ty, który dotrzymujesz swojego przymierza i okazujesz lojalną miłość+ — nie traktuj lekko wszystkich udręk, które spotkały nas, naszych królów, książąt+, kapłanów+ i proroków+ oraz naszych przodków i cały Twój lud od dni asyryjskich królów+ aż po dziś dzień.

137 Siadaliśmy nad rzekami Babilonu+.

Płakaliśmy, gdy wspominaliśmy Syjon+.