13 Następnie wysłali niektórych faryzeuszy i członków stronnictwa Heroda, żeby złapali Jezusa za słowo+. 14 Gdy ci przybyli, powiedzieli do niego: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i nikomu nie próbujesz się przypodobać, bo nie patrzysz na to, co rzuca się w oczy*, ale zgodnie z prawdą nauczasz drogi Bożej. Czy wolno* płacić podatek pogłówny Cezarowi, czy nie? 15 Mamy płacić czy nie płacić?”. Jezus przejrzał ich obłudę i odparł: „Czemu wystawiacie mnie na próbę? Pokażcie mi denara*”. 16 Kiedy mu go przynieśli, zapytał ich: „Czyja to podobizna i czyje imię?”. Odrzekli: „Cezara”. 17 Wtedy Jezus powiedział: „To, co Cezara, spłacajcie Cezarowi+, a to, co Boże — Bogu”+. I wprawiło ich to w zdumienie.

20 Uważnie go obserwowali, po czym wysłali wynajętych potajemnie ludzi, którzy mieli udawać prawych i złapać go za słowo+, żeby go wydać władzom i samemu namiestnikowi. 21 Ci więc powiedzieli do niego: „Nauczycielu, wiemy, że mówisz i nauczasz poprawnie, że nie jesteś stronniczy, ale zgodnie z prawdą nauczasz drogi Bożej. 22 Czy wolno* nam płacić podatki Cezarowi, czy nie?”. 23 Ale on odkrył ich przebiegłość i rzekł: 24 „Pokażcie mi denara*. Czyja to podobizna i czyje imię?”. Odrzekli: „Cezara”. 25 Wtedy im powiedział: „W takim razie to, co Cezara, spłacajcie Cezarowi+, a to, co Boże — Bogu”+. 26 I nie zdołali go przyłapać na niczym, co mówił publicznie. Zdumieni jego odpowiedzią, zamilkli.