29 Gdy wychodzili z Jerycha, szedł za nim wielki tłum. 30 A przy drodze siedzieli dwaj niewidomi. Kiedy usłyszeli, że przechodzi Jezus, zawołali: „Panie, Synu Dawida, zlituj się nad nami!”+. 31 Ale ludzie zaczęli ich ganić i uciszać. Oni jednak jeszcze głośniej wołali: „Panie, Synu Dawida, zlituj się nad nami!”. 32 Jezus więc się zatrzymał, zawołał ich i spytał: „Co chcecie, żebym dla was zrobił?”. 33 A oni powiedzieli: „Panie, niech nasze oczy się otworzą”. 34 Jezus, przepełniony litością, dotknął ich oczu+, a wtedy natychmiast odzyskali wzrok i poszli za nim.

35 Kiedy Jezus zbliżał się do Jerycha, pewien niewidomy akurat siedział przy drodze i żebrał+. 36 Gdy usłyszał odgłosy idącego tłumu, zaczął się dopytywać, co się dzieje. 37 Powiedziano mu, że właśnie przechodzi Jezus Nazarejczyk. 38 Wtedy zawołał: „Jezusie, Synu Dawida, zlituj się nade mną!”. 39 A ci, którzy szli z przodu, zaczęli go ganić i uciszać, ale on tym bardziej wołał: „Synu Dawida, zlituj się nade mną!”. 40 Jezus się zatrzymał i polecił przyprowadzić tego człowieka. Gdy ten się zbliżył, Jezus go spytał: 41 „Co chcesz, żebym dla ciebie zrobił?”. A on poprosił: „Panie, spraw, żebym odzyskał wzrok”. 42 Jezus więc rzekł: „Odzyskaj wzrok. Twoja wiara cię uzdrowiła”+. 43 I on natychmiast odzyskał wzrok, i ruszył za Jezusem+, wychwalając Boga. Również cały lud, kiedy to zobaczył, wysławiał Boga+.