24 Nagle na jeziorze zerwała się tak gwałtowna burza, że fale zalewały łódź. Ale Jezus spał+. 25 Wtedy uczniowie zaczęli go budzić, wołając: „Panie, ratuj nas! Giniemy!”. 26 Ale on im powiedział: „Ludzie małej wiary, czemu się tak boicie?”+. Potem wstał, zgromił wicher i jezioro i nastała wielka cisza+. 27 Oni więc mówili zdumieni: „Kim on jest, że nawet wiatr i jezioro są mu posłuszne?”.

37 Nagle zerwał się wielki, gwałtowny wicher i fale wdzierały się do łodzi, tak iż groziło jej zatopienie+. 38 A on był na rufie i spał na podgłówku*. Obudzili go więc i zawołali: „Nauczycielu, nie obchodzi cię to, że giniemy?!”. 39 Wtedy wstał, zgromił wiatr i rzekł do jeziora: „Zamilknij! Ucisz się!”+. I wiatr ustał, i nastała wielka cisza. 40 A on powiedział do nich: „Czemu się tak boicie? Czy jeszcze nie macie wiary?”. 41 Ale oni, bardzo przestraszeni, mówili jeden do drugiego: „Kim on właściwie jest? Nawet wiatr i jezioro są mu posłuszne”+.