PIERWSZY LIST PIOTRA

1 Piotr, apostoł+ Jezusa Chrystusa, do tymczasowych osiedleńców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kapadocji+, Azji* i Bitynii, do tych, którzy zostali wybrani 2 zgodnie z posiadaną przez Boga, Ojca, wiedzą o przyszłości+ i którzy zostali uświęceni przez ducha+, żeby byli posłuszni jako ludzie pokropieni krwią Jezusa Chrystusa+:

Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości i pokoju w jeszcze większej mierze.

3 Niech będzie wysławiany Bóg i Ojciec naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bo okazał nam wielkie miłosierdzie: dzięki wskrzeszeniu Jezusa Chrystusa+ zrodził nas na nowo+, żeby nam dać niezachwianą* nadzieję+, 4 dziedzictwo niezniszczalne, nieskalane i nieprzemijające*+. Bóg zachowuje je w niebie dla was+, 5 których strzeże swoją mocą, bo okazujecie wiarę. Strzeże was, żebyście dostąpili wybawienia, które ma być ujawnione w czasie końca. 6 Bardzo się z tego cieszycie, nawet jeśli chwilowo musicie cierpieć z powodu najróżniejszych prób+. 7 Są one po to, żeby wasza wypróbowana wiara+ — o wiele cenniejsza niż złoto, które ginie, mimo że przechodzi próbę ognia* — przysporzyła wam sławy, chwały i szacunku, gdy zostanie objawiony Jezus Chrystus+. 8 Chociaż nigdy go nie widzieliście, kochacie go. Chociaż teraz go nie widzicie, to jednak w niego wierzycie i odczuwacie wielką, wręcz nieopisaną radość, 9 osiągając cel swojej wiary — swoje wybawienie*+.

10 To wybawienie było przedmiotem dociekań i poszukiwań proroków, którzy prorokowali o niezasłużonej życzliwości, jakiej mieliście dostąpić+. 11 Ciągle badali, na jaki konkretnie czas albo porę w odniesieniu do Chrystusa wskazywał w nich duch+, gdy przepowiadał cierpienia Chrystusa+ i jego późniejszą chwałę. 12 Bóg im wyjawił, że usługiwali nie samym sobie, ale wam, gdy prorokowali o tym, co teraz usłyszeliście od osób, które dzięki wsparciu ducha świętego posłanego z nieba głosiły wam dobrą nowinę+. Właśnie te rzeczy pragną zgłębić aniołowie.

13 Dlatego przygotujcie się* do działania+, miejcie trzeźwy umysł+, oprzyjcie swoją nadzieję na niezasłużonej życzliwości, której dostąpicie, gdy zostanie objawiony Jezus Chrystus. 14 Jako posłuszne dzieci, nie dawajcie się już kształtować temu, czego dawniej pragnęliście w swojej niewiedzy, 15 ale wzorem Świętego, który was powołał, stańcie się święci w całym swoim postępowaniu+. 16 Jest przecież napisane: „Macie być święci, ponieważ ja jestem święty”+.

17 A skoro zwracacie się do Ojca, który bezstronnie osądza+ każdego za jego uczynki, to w czasie, gdy pozostajecie w tym świecie tymczasowymi osiedleńcami, kierujcie się w postępowaniu bojaźnią+. 18 Bo wiecie, że od swojego daremnego stylu życia, przekazanego wam przez przodków*, nie zostaliście uwolnieni* czymś zniszczalnym — srebrem albo złotem+. 19 Zostaliście uwolnieni drogocenną krwią+ Chrystusa — podobną do krwi baranka, który nie ma skazy ani wady+. 20 Chociaż już przed założeniem świata przewidziano+, że pojawi się Chrystus, to przy końcu czasów został on ujawniony ze względu na was+. 21 Dzięki niemu wierzycie w Boga+, który go wskrzesił+ i obdarzył chwałą+, żebyście właśnie w Bogu pokładali swoją wiarę i nadzieję.

22 Skoro dzięki posłuszeństwu prawdzie oczyściliście się* i w rezultacie szczerze kochacie jedni drugich jak braci+, to kochajcie jedni drugich żarliwie, z serca+. 23 Bo przez słowo żywego i wiecznego Boga+ zostaliście zrodzeni na nowo+ — nie ze zniszczalnego, ale z niezniszczalnego nasienia*+. 24 Bo „wszyscy ludzie* są jak trawa, a cała ich chwała jest jak polny kwiat. Trawa usycha, a kwiat opada, 25 ale słowo* Jehowy* trwa wiecznie”+. A tym „słowem”* jest dobra nowina, którą wam oznajmiono+.

2 Dlatego odrzućcie wszelkie zło+, podstęp, obłudę, zawiść i wszelkie obmawianie innych. 2 Jak nowo narodzone niemowlęta+ zapragnijcie nieskażonego* mleka zawartego w słowie Bożym, żebyście dzięki niemu rośli i zostali wybawieni+, 3 jeśli już doświadczyliście* tego, że Pan jest życzliwy.

4 Gdy przychodzicie do niego — do żywego kamienia, który ludzie odrzucili+, a który Bóg wybrał i ceni+ — 5 wtedy z was samych jako żywych kamieni powstaje duchowy dom+, żebyście się stali świętym kapłaństwem i składali duchowe ofiary+ godne przyjęcia przez Boga za pośrednictwem Jezusa Chrystusa+. 6 Bo w Pismach czytamy: „Kładę na Syjonie wybrany kamień, drogocenny fundamentowy kamień narożny, i nikt, kto w niego wierzy, nigdy nie będzie rozczarowany*”+.

7 A zatem dla was — ponieważ wierzycie — jest on cenny. Ale jeśli chodzi o tych, którzy nie wierzą, to „kamień odrzucony przez budowniczych+ stał się wieńczącym kamieniem narożnym*”+ 8 i „kamieniem, o który ludzie się potykają, skałą, przez którą upadają”*+. Tacy się potykają, bo są nieposłuszni słowu. Właśnie taki ich czeka los. 9 Natomiast wy jesteście „wybranym rodem, królewskim kapłaństwem, świętym narodem+, ludem stanowiącym szczególną własność+ — żebyście rozgłosili wspaniałe przymioty*”+ Tego, który was powołał z ciemności do swojego zachwycającego światła+. 10 Bo kiedyś nie byliście ludem, ale teraz jesteście ludem Bożym+. Kiedyś nie okazywano wam miłosierdzia, ale teraz go dostąpiliście+.

11 Kochani, usilnie zachęcam was jako cudzoziemców i tymczasowych osiedleńców+, żebyście nie ulegali pragnieniom ciała+, które toczą wojnę przeciwko wam*+. 12 Dalej szlachetnie postępujcie wśród ludzi ze świata+, żeby ci — gdy was oskarżają o popełnianie zła — mogli na własne oczy widzieć wasze szlachetne uczynki+ i w rezultacie wychwalać Boga w czasie, gdy będzie dokonywał przeglądu.

13 Ze względu na Pana podporządkujcie się każdemu, kto sprawuje władzę+: czy to królowi+, który przewyższa innych, 14 czy to namiestnikom, których on ustanowił, żeby karali przestępców, a udzielali pochwały postępującym dobrze+. 15 Bo Bóg chce*, żebyście swoim właściwym postępowaniem zamknęli usta* ludziom, którzy z powodu swojej niewiedzy mówią o was nierozsądnie+. 16 Będąc ludźmi wolnymi+, korzystajcie ze swojej wolności jak Boży niewolnicy+, a nie usprawiedliwiajcie* nią popełniania zła+. 17 Szanujcie najróżniejszych ludzi+, kochajcie wszystkich braci*+, bójcie się Boga+, szanujcie króla+.

18 Niech słudzy będą z należną bojaźnią podporządkowani swoim panom+, nie tylko tym dobrym i rozsądnym, ale i tym, których trudno zadowolić. 19 Bo jeśli ktoś znosi trudności* i niesłusznie cierpi, gdyż stara się zachować czyste sumienie przed Bogiem+, jest to miłe w Jego oczach. 20 Ale jeśli znosicie uderzenia wymierzane wam za to, że grzeszycie, to jaką ma to wartość?+ Jeśli natomiast znosicie cierpienia, ponieważ postępujecie dobrze, to Bogu się to podoba+.

21 Właśnie do tego zostaliście powołani, bo sam Chrystus cierpiał za was+, pozostawiając wam wzór, żebyście dokładnie podążali jego śladami+. 22 On nie popełnił grzechu+ ani nie powiedział nic zwodniczego+. 23 Gdy był znieważany+, nie odwzajemniał się zniewagami+. Gdy cierpiał+, nie groził, ale powierzał siebie Temu, który sądzi+ w sposób prawy. 24 On sam we własnym ciele zaniósł nasze grzechy+ na pal*+, żebyśmy umarli dla grzechów* i żyli dla prawości. I „dzięki jego ranom zostaliście uzdrowieni”+. 25 Bo byliście jak błądzące owce+, ale teraz wróciliście do pasterza+, który strzeże* waszych dusz*.

3 Tak samo wy, żony, bądźcie podporządkowane swoim mężom+, żeby ci z nich, którzy nie są posłuszni słowu Bożemu, mogli bez słów zostać pozyskani dzięki postępowaniu swoich żon+, 2 gdy będą widzieć wasze właściwe* postępowanie+ połączone z głębokim respektem. 3 Niech was przyozdabia nie to, co widać na zewnątrz — splatanie włosów, noszenie złotych ozdób+ albo wyszukane ubranie — 4 ale to, co jest ukryte w sercu, niezniszczalne piękno cichego i łagodnego ducha+, który ma wielką wartość w oczach Boga. 5 Właśnie tak ozdabiały się w przeszłości bogobojne* kobiety, które pokładały nadzieję w Bogu i podporządkowywały się swoim mężom. 6 Na przykład Sara była posłuszna Abrahamowi i nazywała go panem+. A wy ją naśladujecie, gdy wciąż postępujecie dobrze i nie ulegacie strachowi+.

7 Tak samo wy, mężowie, we wspólnym życiu traktujcie swoje żony ze zrozumieniem*. Darzcie je szacunkiem+, ponieważ jako kobiety są one słabsze niczym delikatne naczynia, a poza tym razem z wami dziedziczą+ niezasłużony dar życia. Jeśli będziecie tak robić, wasze modlitwy nie napotkają przeszkód.

8 W końcu wszyscy bądźcie jednomyślni+, okazujcie empatię, miłość braterską, głębokie współczucie+ oraz pokorę+. 9 Nie odpłacajcie krzywdą za krzywdę+ ani zniewagą za zniewagę+. Przeciwnie, odpłacajcie błogosławieństwem+, bo właśnie do tego zostaliście powołani. Dzięki temu sami otrzymacie* błogosławieństwo.

10 Bo „kto chce cieszyć się życiem i zobaczyć dobre dni, niech strzeże swój język od zła+, a swoje usta od zwodzenia. 11 Niech odwróci się od złego+, a robi to, co dobre+, niech zabiega o pokój i do niego dąży+. 12 Bo oczy Jehowy* patrzą na prawych, a Jego uszy słuchają ich błagań+, ale od tych, którzy dopuszczają się zła, Jehowa* odwraca twarz”+.

13 Doprawdy, kto wyrządzi wam szkodę, jeśli staniecie się gorliwi w tym, co dobre?+ 14 Ale nawet gdybyście mieli cierpieć za to, że jesteście prawi, będziecie szczęśliwi+. Nie bójcie się jednak tego, czego oni się boją*, ani nie bądźcie zaniepokojeni+. 15 Uznawajcie w swoich sercach, że Chrystus jest Panem i że jest święty. Zawsze bądźcie gotowi bronić swojej nadziei przed każdym, kto żąda od was jej uzasadnienia. Tylko okazujcie przy tym łagodność+ i głęboki respekt+.

16 Zachowujcie czyste* sumienie+, żeby ludzie, którzy w jakikolwiek sposób mówią o was źle, zostali zawstydzeni+ z powodu tego, że jako naśladowcy Chrystusa postępujecie dobrze+. 17 Lepiej przecież cierpieć za dobre czyny+ — jeśli taka jest wola Boża — niż za złe+. 18 Bo Chrystus raz na zawsze umarł za grzechy+, prawy za nieprawych+, żeby was przyprowadzić do Boga+. Został uśmiercony w ciele+, ale ożywiony w duchu+. 19 W tym stanie poszedł i głosił* duchom będącym w więzieniu+, 20 które kiedyś okazały nieposłuszeństwo, gdy za czasów Noego Bóg cierpliwie czekał*+. W tamtym okresie budowano arkę+, w której niewiele osób, to jest osiem dusz*, zostało bezpiecznie przeprowadzonych przez wodę+.

21 Odpowiednikiem tego wydarzenia jest chrzest, który teraz również was wybawia przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Chrzest nie jest usunięciem brudu z ciała, ale prośbą do Boga o czyste* sumienie+. 22 Jezus poszedł do nieba i jest po prawej stronie Boga+, który podporządkował mu aniołów, władze i moce+.

4 Skoro Chrystus cierpiał w ciele+, wy też przyswójcie sobie to samo nastawienie umysłu*. Bo ten, kto cierpi w ciele, porzuca grzechy+, 2 żeby przez pozostały czas życia w ciele już nie żyć dla pragnień ludzkich+, ale dla woli Bożej+. 3 Bo wystarczy, że w minionym czasie spełnialiście wolę ludzi ze świata+, gdy się oddawaliście rozpasaniu*, nieokiełznanym namiętnościom, piciu ponad miarę, dzikim zabawom*, pijatykom i bezprawnemu bałwochwalstwu+. 4 Tacy ludzie dziwią się, że już nie biegniecie z nimi tą samą drogą zepsucia i rozwiązłości, i z was drwią+. 5 Ale zdadzą sprawę temu, który jest gotowy sądzić żywych i umarłych+. 6 Właśnie dlatego dobrą nowinę oznajmiono również umarłym+, żeby — chociaż przez ludzi są osądzani w sposób cielesny — w oczach Boga mogli żyć zgodnie z działaniem ducha.

7 Przybliżył się jednak koniec wszystkiego. Dlatego miejcie trzeźwy umysł+ i uważajcie*, żeby nie zaniedbywać modlitw+. 8 Przede wszystkim żarliwie kochajcie jedni drugich+, bo miłość zakrywa mnóstwo grzechów+. 9 Bądźcie wobec siebie gościnni, i to bez narzekania+. 10 W jakiej mierze każdy z was otrzymał dar, w takiej korzystajcie z niego, usługując jedni drugim jako ci, którzy wspaniale rozporządzają* niezasłużoną życzliwością Bożą, przejawiającą się na różne sposoby+. 11 Jeśli ktoś mówi, niech mówi słowa od Boga. Jeśli ktoś usługuje, niech to robi, polegając na sile, której udziela Bóg+. Dzięki temu we wszystkim Bóg będzie otoczony chwałą+ poprzez Jezusa Chrystusa. Do Niego należy chwała i potęga po wieczne czasy, już na zawsze. Amen.

12 Kochani, kiedy przeżywacie trudności, które wypróbowują was niczym ogień, nie bądźcie tym zaskoczeni+, jakby spotykało was coś dziwnego. 13 Przeciwnie, wciąż się cieszcie+ z tego, w jakim stopniu macie udział w cierpieniach Chrystusa+, żebyście też mogli się cieszyć, wręcz tryskać radością, podczas objawienia jego chwały+. 14 Jeżeli was znieważają ze względu na imię Chrystusa, jesteście szczęśliwi+, bo to pokazuje, że macie ducha chwały, czyli ducha Bożego.

15 Niech jednak nikt z was nie cierpi jako morderca, złodziej, złoczyńca ani wtrącający się w cudze sprawy+. 16 Jeśli natomiast ktoś cierpi jako chrześcijanin, niech się tego nie wstydzi+, ale niech żyje zgodnie z tym mianem i wychwala Boga. 17 Bo teraz jest wyznaczony czas na to, żeby sąd zaczął się od domu Bożego+. Jeśli więc zaczyna się od nas+, to co będzie z tymi, którzy nie są posłuszni dobrej nowinie od Boga?+ 18 „A jeśli prawy człowiek z trudem dostępuje wybawienia, to co się stanie z bezbożnym i grzesznikiem?”+ 19 Niech więc ci, którzy cierpią z powodu spełniania woli Bożej*, dalej postępują dobrze i powierzają siebie* wiernemu Stwórcy+.

5 Dlatego jako współstarszy, świadek cierpień Chrystusa, a także współuczestnik chwały, która ma się objawić+, usilnie proszę* starszych wśród was: 2 Paście powierzoną wam trzodę Bożą+, usługując jako nadzorcy* — nie pod przymusem, ale chętnie, jak to się podoba Bogu+; nie z miłości do nieuczciwego zysku+, ale ochoczo. 3 Nie panoszcie się wśród tych, którzy są Bożą własnością+, ale bądźcie przykładami+ dla trzody. 4 A gdy zostanie ujawniony naczelny pasterz+, otrzymacie niewiędnący wieniec chwały+.

5 Tak samo wy, młodsi mężczyźni, bądźcie podporządkowani starszym mężczyznom*+. A wszyscy odnoście się do siebie nawzajem* z pokorą*, ponieważ Bóg przeciwstawia się wyniosłym, ale pokornym okazuje niezasłużoną życzliwość+.

6 Dlatego stańcie się pokorni pod silną ręką Boga, żeby w stosownym czasie was wywyższył+, 7 a zarazem przerzućcie na Niego wszystkie swoje zmartwienia*+, bo On się o was troszczy+. 8 Miejcie trzeźwy umysł, bądźcie czujni!+ Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć*+. 9 Ale przeciwstawcie się mu+, mając silną wiarę i wiedząc, że takich samych cierpień zaznają wszyscy wasi bracia* na świecie+. 10 A gdy już przez krótką chwilę pocierpicie, sam Bóg — który jest pełen niezasłużonej życzliwości i który was powołał, żebyście byli w jedności z Chrystusem i dostąpili wiecznej chwały+ — całkowicie was wyszkoli. On sprawi, że będziecie niezłomni+, silni+ i niewzruszeni. 11 Do Niego należy potęga na wieki. Amen.

12 Przez Sylwana*+, którego uważam za wiernego brata, napisałem do was kilka słów, żeby was zachęcić i zapewnić, że Bóg rzeczywiście okazał wam niezasłużoną życzliwość. Mocno się jej trzymajcie. 13 Przesyła wam pozdrowienia ta, która jest w Babilonie, wybrana jak wy. Pozdrawia was też Marek+, który jest dla mnie jak syn. 14 Pozdrówcie się nawzajem pocałunkiem wyrażającym miłość.

Pokój wam wszystkim, którzy jesteście w jedności z Chrystusem.