DRUGI LIST PIOTRA

1 Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki prawości naszego Boga, a także Wybawcy, Jezusa Chrystusa, zdobyli wiarę równie cenną* jak nasza:

2 Obyście zaznawali niezasłużonej życzliwości i pokoju w jeszcze większej mierze dzięki dokładnej wiedzy+ o Bogu i o Jezusie, naszym Panu. 3 Bo dzięki temu, że mamy dokładną wiedzę o Bogu, który nas powołał+ przez własną chwałę i cnotę, Jego moc zapewniła* nam wszystko, co potrzebne, żebyśmy żyli i byli Mu oddani. 4 Ponieważ uciekliśmy od zepsucia w tym świecie, biorącego się ze złych pragnień*, Bóg przez swoją chwałę i cnotę dał* nam drogocenne, niezrównane obietnice+, żebyście dzięki nim też posiedli boską naturę+.

5 Dlatego dokładajcie wszelkich gorliwych starań+, żeby swoją wiarę uzupełniać cnotą+, cnotę wiedzą+, 6 wiedzę panowaniem nad sobą, panowanie nad sobą+ wytrwałością, wytrwałość oddaniem dla Boga+, 7 oddanie dla Boga miłością braterską, miłość braterską miłością do wszystkich+. 8 Bo jeśli przejawiacie te cechy, wręcz w nie obfitujecie, to dzięki nim nie staniecie się bezczynni ani bezowocni*+, jeśli chodzi o robienie użytku z dokładnej wiedzy o naszym Panu, Jezusie Chrystusie.

9 Komu brakuje tych cech, ten jest ślepy, zamyka oczy na światło*+ i zapomina, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów+. 10 Dlatego, bracia, tym pilniej starajcie się wytrwać jako powołani+ i wybrani, bo jeśli będziecie przejawiać te cechy, nigdy nie upadniecie+. 11 W ten sposób otrzymacie szczodry dar* — będziecie mogli wejść do wiecznego Królestwa+ naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa+.

12 Z tego powodu zawsze chcę wam przypominać o tych rzeczach, chociaż o nich wiecie i jesteście ugruntowani w prawdzie, którą znacie. 13 Uważam jednak za słuszne pobudzać was przypomnieniami+, dopóki jestem w tym przybytku*+, 14 bo wiem, że mój przybytek wkrótce zostanie usunięty, jak to też jasno dał mi do zrozumienia nasz Pan, Jezus Chrystus+. 15 Zawsze będę robił wszystko, co mogę, żebyście po moim odejściu mogli sobie te rzeczy przypominać*.

16 Gdy opowiadaliśmy wam o mocy i obecności naszego Pana, Jezusa Chrystusa, nie opieraliśmy się na zręcznie wymyślonych fałszywych opowieściach, ale na tym, co sami widzieliśmy jako naoczni świadkowie jego wspaniałości+. 17 Bo otrzymał on od Boga, Ojca, szacunek i chwałę, gdy źródło wspaniałej chwały przekazało mu takie oto słowa*: „To jest mój Syn, mój ukochany, którego ja sam darzę uznaniem”+. 18 Właśnie te słowa dobiegły nas z nieba, gdy byliśmy z nim na świętej górze.

19 Mamy więc słowo prorocze tym bardziej potwierdzone. Wy natomiast robicie dobrze, gdy zwracacie na nie uwagę jak na lampę+ świecącą w ciemnym miejscu, w waszych sercach, dopóki nie zaświta dzień i nie wzejdzie jutrzenka+. 20 Bo przede wszystkim wiecie, że żadne proroctwo zawarte w Pismach nie wypływa z jakiejś osobistej interpretacji. 21 Proroctwo nigdy nie zostało wypowiedziane z woli człowieka+, ale ludzie mówili to, co pochodziło od Boga, pobudzani* duchem świętym+.

2 Jednak wśród ludu izraelskiego powstali też fałszywi prorocy. I podobnie wśród was będą fałszywi nauczyciele+. Ukradkiem wprowadzą zgubne podziały* i nawet wyprą się właściciela, który ich kupił+, tak iż ściągną na siebie szybką zagładę. 2 Ponadto wielu będzie naśladować ich rozpasanie*+, wskutek czego będzie się drwić z drogi prawdy+. 3 Będą was też chciwie wyzyskiwać zwodniczymi słowami. Ale wyrok, który wydano na nich już dawno temu+, nie odwleka się, a ich zagłada jest nieuchronna+.

4 Przecież Bóg nie powstrzymał się od ukarania aniołów, którzy zgrzeszyli+, ale wtrącił ich do Tartaru*+ i zakuł w łańcuchy* gęstej ciemności, żeby czekali na wykonanie wyroku+. 5 Nie powstrzymał się też od ukarania starożytnego świata+ i sprowadził potop na świat pełen bezbożnych ludzi+. Zarazem jednak ocalił Noego, głosiciela prawości+, i siedem innych osób+. 6 Ponadto ukarał miasta Sodomę i Gomorę, gdy spalił je na popiół+. W ten sposób pokazał bezbożnym ludziom, co ma nadejść+. 7 Zarazem jednak uratował prawego Lota+, który był bardzo udręczony rozpasaniem* niegodziwych ludzi, 8 bo tego prawego człowieka dzień w dzień męczyły* niegodziwe uczynki, które widział i o których słyszał, gdy mieszkał wśród nich. 9 Tak więc Jehowa* wie, jak ludzi, którzy są Mu oddani, uratować z próby+, a nieprawych zachować, żeby zostali zgładzeni* w dniu wykonania wyroku+, 10 zwłaszcza tych, którzy usiłują kalać ciało innych+ i pogardzają sprawującymi władzę*+.

Ci fałszywi nauczyciele, zuchwali i samowolni, nie boją się znieważać tych, których Bóg obdarzył chwałą, 11 gdy tymczasem aniołowie, choć mają większą siłę i moc, z respektu dla* Jehowy* nie oskarżają tych nauczycieli obraźliwymi słowami+. 12 Ale ci ludzie są jak bezrozumne zwierzęta, które kierują się instynktem i rodzą się*, żeby zostać schwytane i zabite. Wypowiadają się oni obraźliwie o tym, czego nie znają+, i swoim zgubnym postępowaniem sprowadzą na siebie zagładę. 13 Nieszczęście, którego zaznają, będzie zapłatą za popełniane przez nich zło.

Dogadzanie sobie, i to nawet za dnia, uważają za przyjemność+. Są plamami i skazami. Gdy razem z wami ucztują, uwielbiają propagować* swoje zwodnicze nauki+. 14 Mają oczy pełne cudzołóstwa+ i niezdolne do zaniechania grzechu. Zwabiają niestałych*. Mają serce wyćwiczone w chciwości. Są przeklęci*. 15 Porzucili prostą ścieżkę i dali się zwieść na manowce. Poszli ścieżką Balaama+ — syna Beora — który pokochał zapłatę za popełnianie zła+, 16 ale został upomniany za swoje przewinienie+. Zwierzę juczne, które nie umiało mówić, przemówiło ludzkim głosem i próbowało przeszkodzić szaleńczemu postępowaniu proroka+.

17 Tacy ludzie są źródłami bez wody oraz oparami pędzonymi przez gwałtowny wicher. Dla nich też zachowano najczarniejszą ciemność+. 18 Wygłaszają napuszone, ale puste mowy. Odwołując się do pragnień ciała+ i dopuszczając się rozpasania*, zwabiają tych, którzy ledwie zerwali z ludźmi żyjącymi w błędzie+. 19 Obiecują im wolność, a tymczasem sami są niewolnikami zepsucia+. Bo kto został pokonany przez drugiego, ten jest jego niewolnikiem*+. 20 Doprawdy, jeśli dzięki dokładnej wiedzy o Panu i Wybawcy, Jezusie Chrystusie, zerwali z kalającymi rzeczami tego świata+, ale wdają się znowu w to samo i zostają pokonani, to ich końcowy stan okazuje się gorszy niż początkowy+. 21 Byłoby dla nich lepiej nie poznać dokładnie ścieżki prawości, niż ją poznać, a potem odwrócić się od świętych przykazań, które otrzymali+. 22 Ich sytuacja potwierdza prawdziwość przysłowia: „Pies wrócił do swoich wymiocin, a umyta świnia do tarzania się w błocie”+.

3 Kochani, piszę do was już drugi list, w którym — tak jak w pierwszym — chcę pobudzić waszą umiejętność jasnego myślenia, przypominając wam pewne sprawy+, 2 żebyście pamiętali to, co przepowiedzieli* święci prorocy, a także to, co nakazał Pan i Wybawca poprzez apostołów*. 3 Przede wszystkim wiedzcie, że w dniach ostatnich przyjdą szydercy ze swoimi szyderstwami. Będą kierować się swoimi własnymi pragnieniami+ 4 i mówić: „Gdzie jest ta jego obiecana obecność?+ Przecież odkąd umarli* nasi przodkowie, wszystko wygląda dokładnie tak samo — tak jak od stworzenia świata”+.

5 Bo rozmyślnie ignorują fakt, że już dawno temu istniały niebo oraz ziemia, która za sprawą Bożego słowa wyłoniła się z wody jako zwarty ląd i była otoczona wodą+, 6 i że przez te rzeczy ówczesny świat uległ zagładzie, gdy został zatopiony wodą+. 7 Ale za sprawą tego samego słowa obecne niebo i ziemia są zachowane dla ognia oraz trzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi+.

8 Kochani, niech jednak nie uchodzi waszej uwagi to, że u Jehowy* jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat — jak jeden dzień+. 9 Jehowa* nie zwleka z realizacją swojej obietnicy+, jak to niektórzy sądzą, lecz okazuje wam cierpliwość, bo nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale żeby wszyscy zdobyli się na skruchę+. 10 Niemniej dzień Jehowy*+ nadejdzie jak złodziej+. Wtedy niebo przeminie+ z hukiem*, elementy rozpuszczą się od wielkiego gorąca, a ziemia i dzieła na niej zostaną ujawnione+.

11 Skoro to wszystko ma się w ten sposób rozpuścić, to zastanówcie się, jakimi powinniście być ludźmi. Powinniście postępować w sposób święty i robić to, co świadczy o oddaniu dla Boga. 12 Jednocześnie oczekujcie dnia* Jehowy* i stale o nim pamiętajcie*+. Ten dzień sprawi, że niebo spłonie w ogniu+, a elementy stopnieją od wielkiego gorąca! 13 Jednak zgodnie z Bożą obietnicą oczekujemy nowego nieba i nowej ziemi+. Ma w nich panować* prawość+.

14 Kochani, ponieważ oczekujecie tych rzeczy, róbcie wszystko, co możecie, by na koniec Bóg zobaczył, że jesteście niesplamieni i nieskalani i że zachowujecie pokój+. 15 Ponadto cierpliwość naszego Pana uważajcie za wybawienie, jak to też napisał do was nasz kochany brat Paweł zgodnie z daną mu mądrością+. 16 Wypowiada się o tych rzeczach we wszystkich swoich listach. Są w nich jednak pewne sprawy trudne do zrozumienia, które — podobnie jak resztę Pism — ludzie niemający wiedzy* i niestali przekręcają ku własnej zgubie.

17 Skoro więc, kochani, z góry o tym wiecie, to miejcie się na baczności, żeby ci niegodziwi ludzie nie zwiedli was swoimi oszustwami i żebyście nie stracili swojej niezłomności*+. 18 Przeciwnie, w jeszcze większej mierze zaznawajcie niezasłużonej życzliwości naszego Pana i Wybawcy, Jezusa Chrystusa, i pogłębiajcie wiedzę o nim. Jemu należy się chwała zarówno teraz, jak i po wieczność. Amen.