JABEC

1. (Od rdzenia oznaczającego: „ból”). Potomek Judy; matka nadała mu imię Jabec, gdyż urodziła go w bólach. Okazał się bardziej poważany niż jego bracia i w odpowiedzi na swą modlitwę dostąpił błogosławieństwa i ochrony Jehowy (1Kn 4:1, 9, 10).

2. Najprawdopodobniej miejscowość w Judzie, założona być może przez wspomnianego powyżej Jabeca. W Jabec mieszkały trzy rodziny pisarzy (1Kn 2:55). Dokładne położenie nie jest dziś znane.