POZIOMNICA

Przyrząd służący do sprawdzania, czy płaszczyzny są ustawione poziomo, tzn. prostopadle do pionu. Poziomnicą (hebr. miszkélet lub miszkòlet) posługiwali się cieśle, murarze i inni starożytni rzemieślnicy do poziomowania ścian lub innych konstrukcji, natomiast do wyznaczania kierunku pionowego służył pion. Murarze w Egipcie prawdopodobnie używali poziomnicy w kształcie litery A z ciężarkiem zawieszonym w najwyższym punkcie. Kiedy linka ciężarka przebiegała przez punkt wyznaczający środek poprzeczki, oznaczało to, że powierzchnia, na której oparto przyrząd, jest pozioma. W Biblii nie opisano jednak budowy poziomnicy, a wszystkie wzmianki o niej mają charakter przenośny.

Poziomnicy używano m.in. do tego, by prawidłowo postawić budynek, jak również ustalić, czy dany obiekt nadaje się do użytku, czy też należy go zburzyć. Jehowa zapowiedział, że wobec krnąbrnej Jerozolimy zastosuje „sznur mierniczy rozciągnięty nad Samarią, a także poziomnicę przyłożoną do domu Achaba”. Bóg niejako zmierzył Samarię oraz dom Achaba i stwierdził w nich wypaczenia pod względem moralnym, za które musiały być zniszczone. Podobnie miał osądzić Jerozolimę i jej władców, obnażyć ich niegodziwość i sprowadzić na miasto zagładę. Nastąpiło to w 607 r. p.n.e. (2Kl 10:11; 21:10-13). Prorok Izajasz ostrzegł niegodziwych „samochwalców” i władców ludu w Jerozolimie, że nadchodzi nieszczęście, gdyż Jehowa Bóg oznajmia: „Uczynię sprawiedliwość sznurem mierniczym, a prawość poziomnicą”. Wzorce sprawiedliwości i prawości miały wykazać, kto naprawdę służy Bogu, a kto nie — w rezultacie jedni mieli zostać zachowani przy życiu, innych natomiast czekała zagłada (Iz 28:14-19).