ODED

(„[Bóg] wspomógł”).

1. Ojciec proroka Azariasza (2Kn 15:1). W 2 Kronik 15:8 w roli proroka przedstawiono też jego samego: „Asa usłyszał te słowa oraz proroctwo proroka Odeda”. Niektórzy bibliści opuszczają urywek „proroka Odeda” jako błąd przepisywacza, ale wtedy nie wiadomo, dlaczego pisarz wspomniał, że Asa usłyszał „te słowa oraz proroctwo”. Inni uzupełniają ten fragment: „Asa usłyszał te słowa oraz proroctwo Azariasza, syna Odeda” — zgodnie z grecką Septuagintą (Kodeks aleksandryjski), syryjską Peszittą i łacińską Wulgatą (wydanie klementyńskie) — co jednak wciąż nie wyjaśnia powyższej zawiłości. Trzecie rozwiązanie polega na przyjęciu tekstu masoreckiego w takiej postaci, w jakiej jest, tzn. na uznaniu, że sam Oded wygłosił proroctwo, które nie zostało utrwalone na piśmie. Oznaczałoby to, że Asa wziął pod uwagę słowa zarówno Azariasza (2Kn 15:2-7), jak i jego ojca, Odeda.

2. Prorok z Samarii w okresie, w którym zazębiało się panowanie Pekacha w Izraelu i Achaza w Judzie (762-ok. 759 p.n.e.). Kiedy Izrael z Syrią zadały Judzie druzgocącą klęskę, z królestwa południowego wzięto 200 000 jeńców i prowadzono ich do Samarii. Oded jednak zatrzymał zwycięskich wojowników i ostrzegł ich przed gniewem Bożym, jeśli zrobią ze swych braci niewolników. Wyjaśnił: ‛Przecież Jehowa pozwolił wam pokonać Judejczyków tylko z powodu ich niegodziwości. Nie czyńcie z nich swoich sług i nie ściągajcie na siebie gniewu Jehowy. Odprawcie jeńców!’ Odeda poparło czterech wpływowych Efraimitów, którzy troskliwie zajęli się więźniami i umożliwili im powrót w rodzinne strony (2Kn 28:5-15).