TAPPUACH

(„jabłko; jabłoń”).

1. Jeden z czterech synów Hebrona, potomek Kaleba (1Kn 2:42, 43). Niektórzy łączą jego imię z Bet-Tappuach, nazwą miasta w pobliżu Hebronu (zob. BET-TAPPUACH).

2. Miejscowość przydzielona plemieniu Judy leżąca na terenie Szefeli (Joz 15:20, 33, 34), a więc nie ta sama, co Bet-Tappuach z okolic Hebronu. Bywa utożsamiana z Chorbat Bet Natif, znajdującym się na terenie opuszczonej wioski Bajt Natif, ok. 20 km na zach. od Betlejem.

3. Miasto na granicy terytoriów Efraima i Manassesa (Joz 16:8). „Ziemia Tappuach” (tj. okoliczny teren) przypadła Manassesowi, natomiast samo miasto należało do Efraima (Joz 17:8). Określenie En-Tappuach (Joz 17:7) zapewne odnosi się do pobliskiego źródła (hebr.ʽájin albo en, użyte tu jako przedrostek, znaczy: „źródło”) i mogło stanowić pełniejszą nazwę miejscowości Tappuach.

„Króla Tappuachu” wymieniono wśród władców pokonanych przez Jozuego podczas podboju Kanaanu (Joz 12:17), a sam „Tappuach” to prawdopodobnie wspomniane miasto efraimskie. Utożsamia się je z Tall Szajch Abu Zarad (Tel ʼAbu Zarad), leżącym ok. 13 km w kierunku pd.-pd.-zach. od Szechem, tuż pod miejscowością Jasuf.