Dlaczego składać podziękowania?
Niejednemu wydaje się może, iż mało jest dzisiaj powodów do dziękczynienia. Jak śmiertelny całun stale wisi nad ludzkością budzące grozę niebezpieczeństwo wojny atomowej, nauka przyczynia się do wynajdywania coraz więcej broni masowej zagłady, niektóre koła polityczne w dalszym ciągu nadwerężają i tak już niepewne stosunki między Wschodem a Zachodem, opady radioaktywne spowodowane próbami bomb atomowych zagrażają zdrowiu ludzkości, koszty utrzymania stale się podnoszą, wzrasta przestępczość itd. Dla człowieka, który pragnie żyć szczęśliwie i bezpiecznie w pokoju, świat dzisiejszy przedstawia ponury obraz. Przyglądając się światu i jego złym owocom, może słusznie zapytać: za co więc dziękować?
Są jednak inne rzeczy, za które należy być bardzo wdzięcznym. Przyjmuje się ja na ogół za samo przez się zrozumiałe, chociaż ich wartość przewyższa wszystko, co może zaofiarować świat. Na przykład życie jest tak wartościowe, że właściwie nie da się ustalić jego ceny, a przecież jest ono bezpłatnym darem Bożym. Czy jesteś tak nieczuły, że traktujesz je jako coś samo przez się zrozumiałego, jak gdyby ono ci się słusznie należało? Czyż nie powinno się dziękować za nie Bogu, i to nie tylko raz w roku, lecz po prostu codziennie?
Czy przyjmujesz za rzecz samo przez się zrozumiałą pokarm, który spożywasz, i czy myślisz, że nie trzeba nikomu za niego dziękować, ponieważ sam zarobiłoś pieniądze, za które go kupiłeś? Przyjmując taki pogląd zapominasz, że pokarm ten istnieje dzięki Stwórcy, a nie dzięki twoim pieniądzom. To On podarował ludziom zboże, z którego wyrabia się mąkę, chleb, i inne artykuły spożywcze. On także stworzył jarzyny i owoce, którymi się człowiek odżywia. Postanowił, żeby wszystkie rozmnażały się według rodzaju swego, tak aby człowiek miał żywności zawsze pod dostatkiem. „Oto dałem wam wszelkie ziele, wydawające z siebie nasienie, które jest na obliczu wszystkiej ziemi; i wszelkie drzewo, na którym jest owoc drzewa, wydawające z siebie nasienie, będzie wam ku pokarmowi.” — 1 Mojż. 1:29.
Czy tego rodzaju dar, tak bardzo niezbędny do istnienie, można obojętnie przyjmować dzień po dniu bez wyrażania wdzięczności wobec jego Dawcy? Nie ulega wątpliwości, że powinieneś składać Jehowie Bogu dziękczynienia za pokarm, który spożywasz. Będzie to nie tylko wyrazem twego doceniania, ale również uznawania Go za rzeczywistego Dawcę. Apostoł Paweł słusznie wskazuje, że pokarmy, które się spożywa, trzeba ‚przyjmować z dziękczynieniem’. (1 Tym. 4:3, NT) Tak zawsze postępował Chrystus i jego apostołowie. Nigdy nie spożyli posiłku bez wyrażenia najpierw podziękowania Bogu. „Jezus wziął chleby i uczyniwszy dzięki kazał je rozdawać siedzącym.” (Jana 6:11, Kow) W księdze Dziejów Apostolskich wspomniano o apostole Pawle, że przed jedzeniem wypowiadał dziękczynienie: „Chleb wziąwszy, podziękował Bogu przed wszystkimi, i złamawszy począł jeść.” (Dzieje 27:35) Obaj byli wdzięczni Bogu za to, że dostarcza człowiekowi pożywienia.
Dziękowanie Bogu przed posiłkiem może się wydawać mało ważne, lecz czynienie tego jest słuszne. W ten sposób regularnie wyraża się docenianie i uznanie dla Boga.
Gdy pomyślimy o słońcu, deszczu i o wielu innych zjawiskach związanych z ziemią, od których jest uzależnione nasze życie, wówczas znajdziemy wiele powodów do wyrażania Bogu podziękowania. Przyjmowanie od Niego wszystkich tych materialnych darów bez wyrażenia swego doceniania jest szczytem niewdzięczności. Gdy otrzymasz wielkiej wartości dar od drugiego człowieka, niewątpliwie będziesz wzruszony do głębi wdzięcznością i nie omieszkasz jej wyrazić. Ale czy tak samo wzruszają cię większe dary, które pochodzą od Boga, czy też jesteś nieczuły i zachowujesz się obojętnie?
Bywa tak, że ludzie obierają sobie jeden dzień w roku na odmawianie modlitw dziękczynnych, jak to się dzieje na przykład w Ameryce, gdzie obchodzi się narodowe święto Dziękczynienia. Jednakże ilu z tych, którzy nawet święcą ten dzień, rzeczywiście składa Bogu podziękowania? Czyż nie myślą raczej o ucztowaniu i o wesołym spędzeniu czasu niż o otrzymanych od Boga licznych darach? Czy można powiedzieć, że podziękowanie składa się Bogu przez pozwalanie sobie na szczególnie suty posiłek? Dzięki składane Bogu pochodzą z umysłu, a nie z żołądka. Wyraża się je słowami: „Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.” (Ps. 69:31) „W każdym położeniu przedstawiajcie Bogu potrzeby wasze, w modlitwie i prośbach dzięki czyniąc.” — Filip. 4:6, Kow.
Oprócz materialnych darów otrzymywanych od Boga, za które codziennie trzeba dziękować, są jeszcze dary duchowe, które też powinny wywoływać wyrazy wdzięczności. Bóg bowiem udostępnił nam na piśmie swoje myśli, zamiary, zasady i prawa; tym bezcennym darem duchowym jest Księga prawdy, Biblia Święta. Może ona służyć człowiekowi za najlepszy przewodnik, gdyż wiedzie go do życia wiecznego. Lecz ile ludzi dziękuje Bogu za nią, nie mówiąc już o tym, ilu ją studiuje?
Ofiara okupu była wyrazem niezasłużonej dobroci Bożej wobec ludzkości, dzięki której osoby oddane Bogu będą mogły być we właściwym czasie uwolnione od ludzkiej niedoskonałości i od przekleństwa śmierci. Otworzyła ona nawet zmarłym drogę powrotu do życia. Tak miłościwe zrządzenie Stwórcy człowieka bez wątpienia zasługuje na częste składanie podziękowania. To samo można powiedzieć o boskiej obietnicy uwolnienia ziemi od złych ludzi i dopuszczenia, żeby łagodnie usposobieni posiedli ją w pokoju pod sprawiedliwym panowaniem Królestwa Bożego. „Albowiem złośnicy będą wykorzenieni, lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.” — Ps. 37:9-11.
Bóg miłościwie dostarcza człowiekowi pokarmu duchowego przez swe Słowo i organizację wiernych świadków. Tym sposobom wciąż nowe tysiące ludzi uwalniają się od duchowego głodu, jaki panuje w świecie. Z wdzięcznością składają „Bogu ofiarę chwały, to jest owoc warg wysławiających imię jego”. (Hebr. 13:15, NT) Zaopatrywanie łagodnie usposobionych na ziemi w duchowy pokarm jest więc dalszym powodem do składania Jemu podziękowań.
Chociaż świat dostarcza bardzo mało powodów, które by skłaniały do wyrażania podziękowań, to jednak Jehowa Bóg ofiaruje bardzo wiele darów, za które można być wdzięcznym. Nie bądź więc nieczuły i nie przyjmuj Jego darów bez wdzięczności. Okaż, że je doceniasz, codziennie składając podziękowania.