Istnieje ktoś wyższy

Artykuł przewidziany specjalnie dla rodziców do przeczytania z dziećmi

CZY słyszałeś już kiedyś, że ktoś mówił: „Chciałbym nareszcie być dorosłym; wtedy bym mógł robić wszystko, co by mi się podobało!” — A może i ty wypowiadałeś takie życzenie?

Prawda, że dorośli mogą czynić pewne rzeczy, których dzieciom nie wolno. Ale nikt z nas nie może kierować się w życiu tylko zasadami, które sam sobie ustanowi. Istnieje ktoś wyższy od nas. Czy wiesz, kto to taki?

Większość ludzi zgadza się z tym, że Bóg na pewno przewyższa nas wszystkich. Ale nie wystarczy tylko tak powiedzieć. Trzeba swoje przekonanie udowodnić tym, co się robi.

Fakt ten znajduje potwierdzenie w tym, co się zdarzyło z Adamem i Ewą. Byli to pierwsi ludzie, mężczyzna i niewiasta. Niektórzy wprawdzie twierdzą, że historia o Adamie i Ewie to zwykła opowiastka. Ale wielki Nauczyciel był innego zdania. Dobrze wiedział, że to była prawda. Posłuchaj więc, a powiem ci, co się wydarzyło.

Kiedy Bóg stworzył Adama i Ewę, umieścił ich w pięknym ogrodzie założonym w okolicy zwanej Eden. Był to rajski park. Mogli żyć tam zawsze. Musieli jednak nauczyć się pewnej lekcji. A jest to lekcja, której i my musimy się nauczyć. Nie jest ona specjalnie trudna. Jest łatwa dla każdego, kto rzeczywiście chce się jej nauczyć.

Jehowa Bóg powiedział do Adama i Ewy, że z drzew w Edenie mogą jeść wszystkie owoce i orzechy, które zechcą. Znajdowało się tam jednak takie drzewo, z którego nie wolno im było jeść. Jehowa zapowiedział Adamowi: „Ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz”. — Rodzaju 2:17.

Co by się stało, gdyby zjedli z tego jednego drzewa? — Mieli umrzeć. Życie ich zależało od posłuszeństwa Jehowie Bogu. Nie wystarczyło tylko mówić, że wierzą w Boga. Musieli wykazać to swymi uczynkami. Na tym polegała cała lekcja. Nie była trudna, nieprawdaż? Ale była za to bardzo ważna.

Gdyby Adam i Ewa byli posłuszni Bogu, wykazaliby przez to, że miłują Go i pragną, aby był ich Władcą. Natomiast gdyby zjedli z zakazanego drzewa, to co by pokazali? — Że w gruncie rzeczy nie są wdzięczni Bogu za te wszystkie dary, które mieli od Niego. Powiedzieliby przez to: Nikt nam nie będzie mówił, co mamy robić. Uczynimy to, co się nam podoba.

Jak ty byś się zachował, gdybyś się tam znalazł? Czy byłbyś posłuszny Jehowie? Albo czy zjadłbyś z owoców tego drzewa?

Z początku Adam i Ewa byli Bogu posłuszni. Potem jednak pewnego dnia wąż przemówił do Ewy. Oczywiście wąż nie może sam od siebie mówić. Krył się za nim jeden z aniołów, który postarał się sprawić wrażenie, jak gdyby mówił wąż. Anioł ten zaczął przemyśliwać o złych rzeczach. Spodobało mu się, żeby Adam i Ewa oddawali mu cześć boską. Chciał, żeby robili to, co on im powie. Chciał zająć miejsce Boga.

Tak więc ów zły anioł zaszczepił wtedy do umysłu Ewy złe myśli. Powiedział do niej mniej więcej tak: Bóg nie mówił wam prawdy. Wcale nie umrzecie, choćbyście zjedli z tego drzewa. Za to będziecie mądrzy, jak sam Bóg. — Czy dałbyś wiarę, gdyby jakiś głos wmawiał ci coś takiego?

Ewa nie miała żadnej podstawy do uwierzenia w to, co powiedział wąż. Wszystko, co miała, było od Boga. Ale teraz zaczęła pragnąć czegoś, czego Bóg jej nie dał. Zjadła więc z owocu tego drzewa. Potem też dała trochę Adamowi.

Adam nie wierzył w słowa węża. Niemniej jednak pragnienie pozostania z Ewą było u niego silniejsze niż miłość do Boga. Wobec tego także zjadł z zakazanego drzewa. — Rodzaju 3:1-6.

Jakie były tego skutki? — Bóg nie kłamał. Życie było zależne od posłuszeństwa względem Niego. Toteż Adam i Ewa umarli. W dodatku sprowadzili śmierć na wszystkich ludzi.

Biblia mówi nam, że ten anioł, który okłamał Ewę, został nazwany Szatanem Diabłem. Jest on nieprzyjacielem Bożym. Tak samo też jest naszym zaciętym wrogiem. — Apokalipsa 12:9.

Chciałby on doprowadzić do tego, żeby wszyscy stali się nieposłuszni Jehowie. Z tego powodu próbuje wszczepić w nasze umysły złe myśli. Twierdzi, że nikt szczerze nie miłuje Jehowy. Mówi także, iż ani ty, ani ja nie miłujemy Boga, i że w rzeczywistości nie chcemy czynić tego, co mówi Bóg. Ale czy ma rację? Czy jesteśmy tacy?

Diabeł przez to mówi w zasadzie, że zaraz przestaniemy służyć Jehowie, skoro tylko ktoś by nam to trochę utrudnił. Twierdzi, że jesteśmy posłuszni Jehowie tylko tak długo, jak długo wszystko dzieje się po naszej myśli. Mówi też, że taki jest każdy człowiek. Czy ma rację?

Wielki Nauczyciel powiedział, że Diabeł jest kłamcą! Dowiódł, że istnieją ludzie, którzy naprawdę miłują Jehowę. Nie oświadczył: Nikt nie będzie mi mówił, co mam zrobić! — Zamiast tego powiedział: „Ojciec większy jest ode Mnie”. Był we wszystkim posłuszny Jehowie. I nie zachowywał się tak tylko dopóty, dopóki to było łatwe. Nie zmieniał się nawet wtedy, gdy inni ludzie stawiali przed nim trudności. Okazał się wiernym Jehowie aż do śmierci. Dlatego też Bóg znowu przywrócił mu życie, aby odtąd żył na zawsze. — Jana 14:28.

Tak postąpił wielki Nauczyciel. A co my uczynimy? Gdybyśmy byli nieposłuszni Jehowie, zrobilibyśmy akurat to, czego sobie od nas życzy Diabeł. Ale jeśli naprawdę miłujemy naszego Boga, to będziemy posłuszni Jego przykazaniom. Będziemy ich przestrzegać codziennie. I będziemy to czynili dlatego, że rzeczywiście mamy w sobie takie pragnienie.

(Komu będziemy służyć: Jehowie czy Diabłu? Przeczytaj, co na ten temat mówi Biblia na przykład w Księdze Joba 1:8-12; 2:1-5; 27:5; ponadto w Księdze Przysłów 27:11).