Pytania czytelników

● Czy można oczekiwać od chrześcijanina, że będzie płacił podatki rządowi, którego postępowanie jest sprzeczne z jego przekonaniami?

Z Biblii wyraźnie wynika, że chrześcijanie powinni płacić podatki. Kiedy zapytano Jezusa Chrystusa, czy należy płacić podatek pogłówny Cezarowi, ten odpowiedział: „Oddajcie (...) Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” (Mat. 22:17, 21). Apostoł Paweł, omawiając temat podporządkowania się władzy sprawującej rządy, napisał: „Należy (...) się jej poddać nie tylko ze względu na karę [wymierzoną przeciw osobom nie przestrzegającym prawa], ale ze względu na sumienie. Z tego samego też powodu płacicie podatki. Bo ci, którzy się tym zajmują, z woli Boga pełnią swój urząd [służbę publiczną, NW]. Oddajcie każdemu to, co się mu należy: komu podatek — podatek.” — Rzym. 13:5-7.

Ani w słowach Jezusa, ani w wypowiedzi apostoła Pawła nic nie wskazuje, iżby sługa Boży ponosił jakąkolwiek odpowiedzialność za to, jaki użytek zrobi rząd z pieniędzy, które on dał w ramach należności podatkowych. Sytuację tę można porównać z płaceniem za wykonane usługi elektrykowi, hydraulikowi lub innemu rzemieślnikowi.

Władze rządowe ‚z woli Boga pełnią służbę publiczną’, a to w tym sensie, że również chrześcijanie korzystają z pewnych ich usług, na przykład z poczty, ochrony przeciwpożarowej, zaopatrzenia w wodę, szkolnictwa, komunikacji publicznej, z budowy i konserwacji dróg oraz autostrad, jak też z prawnej i milicyjnej ochrony przed elementami przestępczymi. Nawet gdy rządy zajmują się przedsięwzięciami sprzecznymi z przekonaniami chrześcijanina, korzysta on mimo wszystko z tych usług.