Słowo Boże jest żywe

Kto powinien uczestniczyć?

DNIA 15 kwietnia po zachodzie słońca odbędzie się na całym świecie tysiące zebrań takich jak to, które widać powyżej. Obchodzi się tu pamiątkę śmierci Jezusa Chrystusa. Zwróć uwagę na chleb i wino, które mają być podane obecnym. Kto powinien uczestniczyć w spożywaniu tych emblematów?

Odpowiedź na to pytanie pomogą ci znaleźć słowa, które Jezus wypowiedział do 11 wiernych apostołów, gdy ustanowił tę pamiątkową ucztę. Podając apostołom kielich z winem, Jezus rzekł: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi, która ma być przelana za was” (Łuk. 22:20). A zatem ofiarna śmierć Jezusa Chrystusa uprawomocniła „nowe przymierze”. Jakież to jednak stare, czyli „poprzednie” przymierze zostało przez nie zastąpione? (Hebr. 8:13).

Przestało obowiązywać Przymierze Prawa, zawarte z narodem izraelskim krótko po wyprowadzeniu go z niewoli egipskiej. Pośrednikiem przy ustanawianiu tego przymierza między Jehową Bogiem a Izraelitami był Mojżesz (tak jak Jezus jest „pośrednikiem nowego przymierza”). Do wprowadzenia w życie Przymierza Prawa posłużyły ofiary zwierzęce złożone przy górze Synaj (Hebr. 9:15-20). Trzeba jednak zaznaczyć, że razem z Izraelitami opuściło Egipt wielkie mnóstwo cudzoziemców, czyli nie-Izraelitów. Wprawdzie korzystali oni z dobrodziejstw Przymierza Prawa, ale nie byli nim bezpośrednio objęci (Wyjścia 12:38, 43-45, 48, 49).

Podobnie rzecz ma się z nowym przymierzem. Jedynie chrześcijanie należący do „Izraela Bożego” mają prawo do takiego sprzymierzenia się z Jehową Bogiem (Gal. 6:16). Tę ograniczoną liczbę chrześcijan Jezus nazwał „małą trzódką” (Łuk. 12:32). Poza nimi istnieje „wielka rzesza” innych chrześcijan, których zaliczył do „drugich owiec” (Obj. 7:9, 10, 14; Jana 10:16). Ci nie są objęci nowym przymierzem, chociaż korzystają z jego dobrodziejstw.

Apostoł Jan podkreślił różnicę między tymi dwoma grupami korzystających z ofiary Jezusa, gdy napisał o nim: „Jest on [gładzącą grzech] ofiarą ubłagania za nasze grzechy [grzechy „małej trzódki”], chociaż nie tylko za nasze, lecz także całego świata” (1 Jana 2:2).

Tak więc podczas obchodzenia pamiątki śmierci Chrystusa powinni uczestniczyć w spożywaniu emblematów pod postacią chleba i wina jedynie ci, którzy należą do „Izraela Bożego”. To grono Izraelitów duchowych ma liczyć 144 000 członków i będzie sprawować władzę z Chrystusem w jego niebiańskim Królestwie (Obj. 14:1). Natomiast ogromna, międzynarodowa rzesza „drugich owiec”, która nie spożywa emblematów, będzie się cieszyć życiem wiecznym w ziemskim raju, korzystając z błogosławieństw Bożych pod panowaniem Królestwa.

[Ilustracja na stronach 10, 11]

„DRUGIE OWCE” I „MAŁA TRZÓDKA”