Pomoc dla braci na Ukrainie

ŚRODKI masowego przekazu znowu przynoszą ponure wieści. Ludziom daje się we znaki kryzys gospodarczy, brak żywności, a nawet głód — tym razem na terenach byłego Związku Radzieckiego. Niedawno Ciało Kierownicze Świadków Jehowy zleciło duńskiemu oddziałowi Towarzystwa Strażnica zorganizowanie akcji pomocy dla najuboższych chrześcijan na Ukrainie. Co zrobili duńscy współwyznawcy?

Od razu zabrali się do dzieła! Biuro oddziału szybko wyznaczyło braci mających spenetrować rynki i kupić żywności po jak najkorzystniejszych cenach. O konieczności zorganizowania pomocy poinformowano zbory ludu Jehowy w Danii. Bracia z tamtejszego oddziału donoszą: „Wszystkie nader chętnie wzięły udział w tej akcji. W końcu mogliśmy dać namacalny dowód współczucia dla będących w potrzebie”. Pięć wielkich ciężarówek z dwoma mniejszymi pojazdami i 14 ochotniczymi kierowcami dotarło do duńskiego biura w sobotę 7 grudnia 1991 roku. Pracownicy oddziału załadowali na samochody zakupioną żywność.

W poniedziałkowe południe, 9 grudnia, konwój ruszył w długą podróż przez Europę. Cel — Ukraina. Bracia z oddziału piszą: „To był naprawdę wzruszający widok, gdy cała rodzina Betel zebrała się, by pomachać im rękami na pożegnanie. Wiedząc, że już niejeden konwój wiozący dary padł ofiarą napadu, przez cały czas nieobecności naszych braci wspieraliśmy ich modlitwami”.

Na szczęście 18 grudnia obawy zostały rozproszone. Biuro oddziału w Danii otrzymało wiadomość, iż konwój bezpiecznie dotarł do Lwowa, do ukraińskich sług Jehowy. Z jakąż ulgą odebrali oni 1100 paczek! Każda ważyła 20 kilogramów i zawierała mięso, mąkę, ryż, cukier oraz inne podstawowe artykuły. W sumie dostarczono około 22 ton żywności. Bracia z Danii piszą: „Jesteśmy bardzo szczęśliwi. Dziękujemy Jehowie za to, że nas chronił i że dał nam sposobność wyciągnięcia pomocnej dłoni”.

Przewidywany jest również transport odzieży. Oddział duński informuje, że i pod tym względem „reakcja zborów jest zachwycająca”. Jehowa naprawdę ‛wzbogaca swoich sług wszelką szczodrością’ (2 Koryntian 9:11). Oni z kolei odczuwają głęboką radość płynącą z ochoczego dzielenia się z braćmi i siostrami. Miłość, którą w ten sposób uzewnętrzniają, stanowi znak umożliwiający rozpoznanie w nich naśladowców Jezusa (Jana 13:35). W obecnym świecie jest ona rzadkością.