Henryk VIII a Biblia

W DRUGIM tomie dzieła History of the English-Speaking Peoples (Historia ludów anglojęzycznych) Winston Churchill napisał: „Reformacja dokonała ogromnych zmian w dziedzinie religii. Biblia zyskała wtedy większy autorytet. Wcześniejsze pokolenia uważały, że Pismo Święte w rękach ludzi niewykształconych jest niebezpieczne i powinno być czytane wyłącznie przez księży”.

Dalej czytamy: „Późną jesienią 1535 roku po raz pierwszy ukazała się w druku cała Biblia przetłumaczona na język angielski przez Tyndale’a i Coverdale’a. Potem kilkakrotnie ją wznawiano. Władze nakazały klerowi zachęcać ludzi do czytania Biblii”. Po stuleciach biblijnego analfabetyzmu sytuacja w Anglii zaczęła się zmieniać, ale nie za sprawą kościoła, lecz dzięki rządom Henryka VIII.a

„Kolejny cios dotknął przeciwników zmian, gdy na zlecenie rządu wydrukowano w Paryżu dużą ilość egzemplarzy tej Księgi w bardziej okazałej wersji niż dotychczas. We wrześniu 1538 roku rząd wydał rozporządzenie, by każda parafia zakupiła angielską Biblię w największym formacie i udostępniła ją parafianom w kościele, w miejscu najbardziej dogodnym do czytania. W londyńskiej katedrze św. Pawła wystawiono sześć egzemplarzy — tłumy przez cały dzień tłoczyły się, aby je czytać, zwłaszcza gdy znalazł się ktoś, kto miał na tyle donośny głos, by czytać dla większej grupy”.

Niestety, w wielu krajach tylko nieliczni korzystają z przywileju regularnego czytania Biblii. To naprawdę niepokojące zjawisko, ponieważ jedynie Pismo Święte „jest natchnione przez Boga i pożyteczne do nauczania, do upominania, do prostowania, do karcenia w prawości” (2 Tymoteusza 3:16).

[Przypis]

[Prawa własności do ilustracji, strona 32]

Henryk VIII: ilustracja z książki The History of Protestantism (tom 1); oryginał obrazu: Royal Gallery, Kensington