Czy potrafisz zachwycać się dziełami Bożymi?

CZYTAJĄC Biblię, zapewne zauważyłeś, że pisarze tej Księgi wielokrotnie wyrażają swój podziw dla Boga i Jego dzieł. „Uczyniony jestem w sposób (...) zdumiewający” — oświadczył psalmista (Psalm 139:14). Prorok Izajasz oznajmił zaś: „Jehowo, tyś moim Bogiem. Wywyższam cię, sławię twoje imię, bo wprowadziłeś w czyn rzeczy zdumiewające” (Izajasza 25:1). Pomyśl też o szczerym podziwie przebijającym ze słów Pawła: „O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy!” (Rzymian 11:33).

Słownik języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka w definicji przymiotnika „zdumiewający” podaje synonimy: „niezwykły (...), nadzwyczajny, niezmierny”.

Czyż nie sprawia radości obserwowanie szczerego zdumienia dzieci, gdy zobaczą, poczują lub usłyszą coś zupełnie nowego? Niestety, skłonność do spontanicznego zachwycania się tym, co ciekawe lub nowe, często maleje z upływem lat.

Tymczasem cytowanych powyżej pisarzy biblijnych przepełniał głęboki, trwały zachwyt. Czemu to przypisać? Otóż z docenianiem rozmyślali oni o zdumiewających dziełach Bożych. Świadczą o tym chociażby słowa modlitwy psalmisty: „Wspominam dni minione, rozmyślam o wszystkim, czego dokonałeś, podziwiam dzieło rąk Twoich” (Psalm 143:5, Biblia Warszawsko-Praska).

To naprawdę godne pochwały, że również dzisiejsi czciciele Boga potrafią zachwycać się Jego dziełami. Czy i Ty pielęgnujesz taką umiejętność?