Za Boskim panowaniem — z jego Głównym Pośrednikiem
1 Po wymienieniu szeregu bardziej znanych mężów wiary z czasów starożytnych i nazwaniu ich ‛obłokiem świadków’ ap. Paweł mówi dalej: „Patrząc pilnie na Głównego Pośrednika i Udoskonaliciela naszej wiary. Dla radości, która była wystawiona przed nim, zniósł pal męki, pogardzając hańbą, i zasiadł po prawicy tronu Bożego”. Tak, Jezus Chrystus jest Głównym Pośrednikiem między nami a Bogiem. Jest też głównym Wykonawcą Jego wspaniałego zamierzenia. Do niego to apostoł Piotr kierował wszystkich jako do Mesjasza, mówiąc: „Nawróćcie się (...) i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego”. — Hebr. 12:2, NW; Dzieje 2:37-39.
2 Jehowa Bóg, Sprawca zbawienia, sam ustala warunki, jakie trzeba spełniać, żeby dostąpić zbawienia. Poleca przyjąć z wiarą słowo, mianowicie, że Jezus Chrystus jest Panem i że Bóg wskrzesił go z martwych. Takiej właśnie odpowiedzi Jezus udzielił Żydom na pytanie: „Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?” Jezus powiedział im: „Na tym polega dzieło zamierzone przez Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał”. — Jana 6:28, 29.
3 Zgodnie z naszym oddaniem się Jehowie Bogu na spełnianie Jego woli musimy posłusznie wykonywać Jego polecenia. Musimy „wzywać imienia Jehowy”, żeby dostąpić ocalenia. W tym celu trzeba z pragnienia serca ustami obwieszczać Jego wspaniałe zamierzenia. Dlatego właśnie ap. Paweł mówi dalej: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM i w sercu swoim uwierzysz (...) osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami — do zbawienia.” — Rzym. 10:9, 10.
4 Co my osobiście czynimy pod tym względem? Czy chętnie bierzemy udział w służbie polowej, zwłaszcza w pracy od drzwi do drzwi, w celu obwieszczania ludziom zbawczego orędzia? Czy potem zachodzimy sumiennie do wszystkich ludzi, których za pierwszym razem nie zastaliśmy w domu? Czy dokładamy starań, żeby ogłaszać zbawienie wszystkim mieszkańcom naszego terenu, pracując niejako ‛od obywatela do obywatela’? (Izaj. 6:11, BG) Jeśli nasze sumienie mówi nam, że nie pracujemy z całego serca i z całej duszy, to zastanówmy się: ‛Co jest przeszkodą hamującą oddziaływanie na mnie ducha świętego? Co tłumi moją radość w służbie?’ i przedstawmy tę sprawę Jehowie Bogu w modlitwie.
5 Teraz, zanim nadejdzie „wielki ucisk”, jest pora na pomaganie wszystkim ludziom szczerym, żeby stanęli po stronie Boskiego panowania. Czy wzięliście pod uwagę wszystkich, którzy z różnych powodów sami odeszli? W wielu zborach dużo takich osób już powróciło i rozkoszują się duchowym rajem w społeczności ludu Jehowy. Czy staraliście się w serdeczny sposób pomóc wszystkim takim osobom? Niektórzy mogli wpaść w sidło Diabła. Trzeba ich teraz delikatnie uwolnić, bez gwałtownego „wyszarpywania”, bo taka nieostrożność mogłaby tylko pogorszyć sytuację. W niektórych wypadkach po szczerej rozmowie bracia pytali taką osobę: „Czy chcesz być uwolniony?” I często padała odpowiedź: „Chcę!”
6 Jak przebiegają u was wizyty pasterskie? Czy starsi starannie się do nich przygotowują? W pewnym wypadku zaistniały trudności i brat poszedł do tej rodziny z wizytą pasterską bez przygotowania, pogorszył jednak tylko sytuację. Dopiero gdy odwiedził ich nadzorca, siostra znowu zaczęła przychodzić na zebrania, a jej mąż po rozmowie poprosił, żeby go jeszcze odwiedzić. Czy upatrujecie przyszłych czcicieli Jehowy w niewierzących mężach naszych sióstr? Jeden z takich mężów powiedział do żony: „Ty tak ciągle chodzisz co niedzielę, a czy też do mnie kiedy ktoś przyjdzie?” Gdy go odwiedzono, przyjął życzliwie i zgodził się na dalsze odwiedziny.
7 Opowiadajmy się więc całym sercem za Boskim panowaniem — z jego Głównym Pośrednikiem, Jezusem Chrystusem. Tylko w ten sposób będziemy mogli ufnie oczekiwać obiecanej nagrody życia wiecznego w nowym porządku.
[Napis na stronie 1]
RATUJ ŻYCIE — DĄŻ DO ZAŁOŻENIA NOWEGO STUDIUM BIBLIJNEGO!