Prowadzenie domowych studiów biblijnych

¹ Celem każdego chrześcijanina jest czynienie uczniów zgodnie z nakazem Jezusa z Mateusza 28:19, 20. Nie chodzi więc tylko o to, żeby mieć w karcie służby wpisane studium biblijne. A kto jest uczniem? Ten, kto się uczy, ktoś, kogo się naucza. A zatem uczniem Chrystusa jest ktoś, kto się uczy wierzyć w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego i „Głównego Pośrednika Życia” i kto nie tylko wierzy, ale też ściśle się stosuje do nauk Chrystusa (Dzieje 3:15, NW). Taką osobę trzeba nauczyć „przestrzegać wszystkiego”, co nakazał Jezus, w tym także udzielania się osobiście w głoszeniu i czynieniu uczniów. Gdy prowadzimy domowe studia biblijne, powinniśmy stale pamiętać o tym zasadniczym celu.

² Przed przystąpieniem do studiowania trzeba pamiętać o uwagach wstępnych, które powinny być krótkie, ale życzliwe. Możemy w nich wyrazić zadowolenie, że znów widzimy studiującego i zapytać krótko o rodzinę, o zdrowie itp. Następnie kierujemy uwagę na studium. Między innymi można poruszyć kilka ważnych myśli, które mają być rozpatrywane w danym dniu. Uwagi takie świadczą o tym, że jesteśmy przygotowani do studium. Jeżeli studiujący wyjął Biblię i książkę i widać, że jest gotowy do studium, pochwal go za to. Zaproś do udziału w studium wszystkich obecnych; interesuj się całą rodziną. Można łatwo przeoczyć kogoś z rodziny, gdy się wychodzi z założenia, że to go może nie interesować. Początkowo może tak być, ale później mogą usłyszeć lub zobaczyć coś, co obudzi ich zainteresowanie, lecz są zbyt nieśmiali lub wstydliwi, by zapytać, czy mogliby się przyłączyć do studium. Dlatego dobrze jest, gdy każdy wie, że jest mile widziany.

³ Przed studium duże znaczenie ma także modlitwa, w której się prosi o kierownictwo Jehowy. Można jej nie wprowadzać na kilku pierwszych odwiedzinach, gdyby to było nie stosowne. Módlmy się jednak osobiście przed pójściem na studium. Gdy już ustalimy, że zainteresowany pojmuje znaczenie i wartość modlitwy, wtedy rozpoczynamy nią każde studium (Ps. 25:4; Jak. 1:5). Możemy w niej prosić o zrozumienie prawd biblijnych i o pomoc w zapamiętaniu tego, czego się będziemy uczyć. W modlitwie końcowej dziękujemy za to, czego się już nauczyliśmy, i prosimy o pomoc w stosowaniu zasad chrześcijańskich w naszym życiu. Modlić powinien się prowadzący studium lub inny ochrzczony głosiciel. Gdyby na studium prowadzonym przez siostrę był obecny wykwalifikowany ochrzczony brat, wówczas on powinien się modlić. — 1 Kor. 11:3.

⁴ Po modlitwie wstępnej robimy zazwyczaj krótką powtórkę myśli przestudiowanych w poprzednim tygodniu. Nie trzeba się jednak ograniczać tylko do tych punktów; może ona zawierać inne ważne, już przestudiowane szczegóły, które mają związek z bieżącym studium. Powtórkę można przeprowadzić w różny sposób, na przykład przez zadawanie prostych, bezpośrednich pytań, które dotyczą głównych myśli albo pytań, na które trzeba odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Można przytaczać wersety biblijne i pytać studiującego, jak je rozumie, a można też zilustrować pewne punkty prostymi przykładami. Powtórka powinna nas wprowadzać do materiału bieżącego.

⁵ Studium biblijne będzie robić postępy i utrzyma się, gdy jest prowadzone interesująco. Jeżeli studiujący stwierdzi, że co tydzień może się nauczyć czegoś dobrego i że otrzymuje odpowiedzi na swoje pytania biblijne, to będzie zainteresowany studiowaniem. Dlatego prowadzący studium powinien starać się być dobrym nauczycielem. Pod tym względem nie wszyscy mają jednakowe zdolności; wszyscy jednak mogą się starać ulepszać swą zdolność nauczania. W zakres nauczania wchodzi przekazywanie drugim informacji, w tym wypadku prawd biblijnych. Przede wszystkim staraj się zrozumieć materiał przez staranne przygotowywanie się. Ucz się przedstawiać omawiane prawdy jak najprościej. Następnie możesz uczyć się wyjaśniać różne jak, dlaczego, gdzie i kiedy. Nie ma żadnej sztywnej reguły prowadzenia studium. Rzeczą najważniejszą jest nauczać i upewniać się, czy studiujący rozumie omawiane myśli.

⁶ Zachęcaj studiującego, żeby się przygotowywał do studium. Wtedy będziesz mógł najpierw zadawać pytania, odszukiwać podane wersety biblijne, a następnie podsumowywać materiał przez odczytanie ustępu z publikacji. Może trzeba będzie pokazać studiującemu, jak należy studiować i podkreślać odpowiedzi podczas przygotowywania się. Na niektórych studiach, zależnie od okoliczności, zdążaj rozpatrzyć na raz tylko część rozdziału, a jeśli nie jest zbyt długi, to może i cały rozdział. Ciągle zachęcaj studiującego do odpowiadania własnymi słowami. Wiemy, co jest powiedziane w książce, ale chcemy usłyszeć, co ma do odpowiedzenia zainteresowany. Gdyby pytanie w książce było za trudne, podziel je lub uprość. Możesz zadawać pytania dodatkowe, które pomogą studiującemu w nauce, a ty upewnisz się przez to, czy pojmuje główne myśli. Co jakiś czas można też zadać kilka pytań, które by pobudziły studiującego do zastanowienia się nad tym, czego się uczy. Mógłbyś go na przykład zapytać: Co prawo Boże mówi na temat wszeteczeństwa (kradzieży, pijaństwa, nieuczciwości itp.)? Czy pan(i) zgadza się w tej sprawie z prawem Bożym? Jaki pożytek daje przestrzeganie prawa Bożego w tej sprawie (wymień jakiej)?

⁷ Niekiedy podczas studium zainteresowany stawia pytania. Takie zadawanie pytań zawsze oceniaj pozytywnie. Jeżeli dotyczą omawianego materiału, dobrze jest odpowiedzieć na nie od razu, posługując się Biblią, oraz powiązać odpowiedź z przerabianym szczegółem. Upewniaj się, czy studiujący to zrozumiał. Dobre wyniki w znalezieniu odpowiedzi na jego pytania daje zadawanie mu innych pytań. Gdyby pytanie nie dotyczyło omawianego tematu, możesz dać króciutką odpowiedź i zaproponować, że omówisz je szczegółowo po zakończeniu studium (ale potem nie zapomnij o tym) albo wyjaśnij, że odpowiedź podana jest w materiale, który będziecie omawiać później. Czasami można odpowiedzieć na pytanie, używając jakiegoś przykładu. Przykłady powinny być proste i dotyczyć czegoś, co jest znane studiującemu lub czym się posługuje. W miarę możności staraj się, żeby mógł je odnieść bezpośrednio do siebie (Mat. 13:34, 35). Nie pomniejszaj znaczenia prostych przykładów w pomaganiu studiującym.

⁸ W toku studium staraj się łączyć nowe prawdy z tym, czego zainteresowany dowiedział się wcześniej. Powtarzaj materiał już przerobiony lub niech go powtarza zainteresowany, wiążąc go następnie z nowym materiałem. Nie zapominaj, że studiujący buduje zawsze na fundamencie prawd podstawowych. Upewniaj się więc, czy je pamięta. Ma to doniosłe znaczenie w robieniu postępów. Dobry nauczyciel nie szczędzi pochwał. Gdy więc studiujący dobrze się przygotowuje albo łatwo pojmuje nowe prawdy, pochwal go za to. Wyrażaj swoją radość, gdy stwierdzisz, że robi postępy. To go zachęci.

⁹ Metody nauczania trzeba stosować wobec wszystkich uczestników studium. Może są obecne dzieci; nie przeoczaj ich. Zachęcaj je do udziału w studium, zadając im proste pytania, jeżeli umieją czytać. Również osobom starszym warto pomagać, żeby brały udział w studium. Pytania stawiaj uprzejmie i taktownie, okazując szacunek dla ich wieku i poglądów. Dobry nauczyciel powtarza materiał ze swymi uczniami. Przy końcu studium (trwającym zazwyczaj około godziny) poświęć kilka minut na powtórzenie poznanych myśli. Takie powtórki można urozmaicać zadawaniem prostych pytań albo wysuwaniem prawdziwych lub fałszywych twierdzeń; możesz przytaczać przykłady lub odczytywać omówione wersety biblijne i prosić zainteresowanego, żeby je objaśnił własnymi słowami. Tu również dobrze jest wiązać nowe myśli z już poznanymi prawdami. Studium jest interesujące wtedy, gdy się ciągle pobudza zainteresowanego do myślenia i wywołuje nastrój oczekiwania. Po powtórce możesz postawić kilka ciekawych pytań, które są omówione w materiale przewidzianym na następny raz. W ten sposób zachęcisz studiującego, żeby się przygotował.

¹⁰ Czy prowadząc studium zdajesz sobie sprawę z tego, że nauczasz myśli Jehowy, a nie jakiegoś człowieka? Ciągle kieruj uwagę studiującego na Jehowę i Chrystusa Jezusa. W publikacjach Towarzystwa przytacza się lub cytuje wiele wersetów biblijnych. Początkowo może być celowe odczytywanie ich wszystkich z Biblii, aby kierować uwagę na Słowo Boże. Później można się ograniczyć do odczytywania wersetów przytoczonych, lecz nie cytowanych. Gdy odpowiadasz na pytania studiującego, posługuj się Biblią. Przez to uświadomi sobie, że odpowiedź pochodzi od Boga. Objaśniaj wersety biblijne w taki sposób, żeby studiujący sam mógł wysnuć logiczne wnioski z odpowiedzi zawartych w Biblii, a następnie przez zadawanie pytań możesz się upewnić, czy to dobrze zrozumiał. Zachęcaj studiującego, żeby przygotowując się do studium, odszukiwał podane wersety biblijne.

¹¹ Jeżeli prawda trafia do serca studiującego, pobudza go do przyjęcia jej i do postępowania zgodnie z nią. Poświęcaj jak najwięcej czasu na budzenie doceniania w jego sercu; zadawaj pytania, które by go skłoniły do zastanowienia się nad jego pobudkami oraz do wcielania w życie poznawanych prawd biblijnych. Podkreślając wspaniałe przymioty Jehowy, pomożesz studiującemu zrozumieć, jaki ma być jego stosunek do Boga. Zachęcaj go, żeby polegał na pomocy Jehowy i poucz go, jak należy się modlić. Regularne utrzymywanie łączności z Jehową w modlitwie jest bardzo ważne. Pomagaj też zrozumieć, jak poznawane prawdy umożliwiają pozyskanie upodobania Jehowy (Prz. 3:5-7). Nauczaj zawsze z myślą o tym, żeby pomóc studiującemu kierować się w życiu poznanymi prawdami i by został uczniem Chrystusa, chrześcijańskim Świadkiem Jehowy. Gdyby się okazało, że nie ma zamiaru zostać uczniem Chrystusa, lepiej przerwać to studium, a starać się zapoczątkować inne.

¹² Oczekuje się, że ludzie, z którymi studiujemy Biblię, nawiążą łączność ze zborem. Trzeba im więc pomóc cenić powołane do istnienia przez Jehowę urządzenie zborowe. Wyjaśnij, w jakim sensie struktura zboru jest oparta na Biblii, jak pierwsi chrześcijanie mieli ciało kierownicze, jak w ich zborach istnieli starsi i słudzy pomocniczy. Przedstaw, że w taki sam sposób są dziś zorganizowani na całym świecie chrześcijańscy Świadkowie Jehowy. Chcąc ich zapoznać ze światowym zasięgiem działalności Świadków Jehowy, możesz się posłużyć Strażnicą ze sprawozdaniem rocznym. W toku studium stale kieruj zainteresowanych do zboru. Przed lub po studium można poświęcić trochę czasu na opowiadanie o działalności zboru; o tym, czego się dowiadujesz na zebraniach, o doświadczeniach ze służby polowej, o kongresach lub innych sprawach, które są przedmiotem zainteresowania organizacji. W ten sposób pomagasz studiującemu poznawać wartość zebrań i ważność służby polowej. Zaproś go na zebrania i pomóż przyjść na nie. Aby mógł się czuć dobrze, zapoznaj go z innymi członkami zboru, zwłaszcza ze starszymi.

¹³ W miarę robienia postępów studiujący powinni zostać uczniami, więc muszą też umieć nauczać. Pokazuj im, jak się posługiwać Biblią przy wyjaśnianiu prawdy innym. Wytłumacz, jak wielkim przywilejem jest ogłaszanie Królestwa i czynienie uczniów. Zachęcaj ich do dzielenia się nabytą wiedzą z krewnymi, przyjaciółmi i sąsiadami. Jednocześnie przygotuj ich na obojętność, a nawet prześladowanie ze strony tych, którzy mogą się sprzeciwiać.

¹⁴ Gdy studiujący nadal robi postępy i wciela w życie to, czego się nauczył, powinieneś go zachęcić do wzięcia udziału w służbie od drzwi do drzwi. Oczywiście najpierw trzeba się upewnić, czy odpowiada on wymaganiom stawianym głosicielom. (Zobacz książkę Słowo, s. 81, ust. 2 do s. 82, ust. 1.) Powinniśmy pomagać studiującemu w nabywaniu wiedzy i miłości oraz w pogłębianiu doceniania dla przywileju służenia Jehowie Bogu. Nawet gdy już zostanie ochrzczony, może być potrzebne dalsze prowadzenie z nim studium, aby się ugruntował i utwierdził w prawdzie. (Zobacz NSK 7/77, s. 3, par. 4.) Jakaż to radość dla nas wszystkich, gdy obserwujemy, jak ludzie, z którymi studiujemy Biblię, oddają się Bogu, co stanowi dowód, że On błogosławi naszej działalności czynienia uczniów.