Skrzynka pytań
Jaki jest właściwy sposób omawiania wersetów biblijnych na zborowym studium Strażnicy i studium książki?
Niektórzy nadzorcy zaraz po odczytaniu paragrafu proszą kogoś z obecnych o odczytanie wszystkich lub niektórych nieprzytoczonych wersetów biblijnych, zanim odczytają pytanie. Zgłaszający się do odpowiedzi, najczęściej nie komentują potem tych wersetów, tzn. nie mówią, jaki mają związek z omawianą myślą. Takie wersety biblijne nie są więc należycie wykorzystane.
Według książki „Słowo Twoje jest pochodnią dla nóg moich” (s. 44 i 51) prowadzący zebranie po odczytaniu przez lektora danego paragrafu najpierw zadaje pytanie i prosi o odpowiedzi. Dopiero wtedy — jeśli czas na to pozwala — może prosić o odczytanie niektórych wersetów biblijnych, na które się powołano ale ich nie przytoczono, oraz o krótkie wyjaśnienie, jak ten werset wspiera omawianą myśl.
Gdy do jednego paragrafu jest dwa lub trzy pytania, wtedy po wysłuchaniu odpowiedzi na dane pytanie można poprosić o odczytanie i skomentowanie stosownego, a nie przytoczonego wersetu biblijnego, który ma związek z daną myślą. W tym celu prowadzący powinien wcześniej zaznaczyć sobie, jakie części paragrafu zawierają odpowiedzi na poszczególne pytania. Owe wersety nie spełniłyby swego zadania, gdyby prowadzący kazał je odczytać przed zadaniem pierwszego pytania.
Oczywiście mogą się zdarzyć wyjątki, np. gdy samo pytanie powołuje się na werset biblijny, którego w paragrafie w ogóle nie ma (Zob. Strażnicę C/11, s. 3, pyt. b do par. 14). Wtedy prowadzący może najpierw poprosić kogoś o odczytanie danego wersetu, aby wszyscy go sobie przypomnieli, po czym powinien zadać pytanie i dopiero wtedy poprosić o odpowiedź.
A jak postąpić, gdy po pytaniu podano w nawiasach stosowny werset biblijny? (Zob. Strażnicę C/11, s. 2, pyt. b do par. 2, 3). W tym wypadku prowadzący może poprosić o odczytanie i skomentowanie tego wersetu dopiero po wysłuchaniu odpowiedzi na pytanie i ewentualnym omówieniu innych podanych w paragrafie, ale nie przytoczonych wersetów biblijnych.