Nieustannie wysławiajmy Jehowę
1 Mało jest spraw, które zawsze są dla nas ważne. Zalicza się do nich jedzenie, oddychanie i spanie. Czynności te są niezbędne do podtrzymania życia. Do rzeczy równie istotnych apostoł Paweł zaliczył głoszenie. Nawoływał: „Zawsze składajmy Bogu ofiarę wysławiania” (Hebr. 13:15). A zatem wysławianie Jehowy także zasługuje na nieustanną uwagę. Powinniśmy dokładać usilnych starań, by każdego dnia wychwalać naszego niebiańskiego Ojca.
2 Kiedy drudzy próbowali odwrócić uwagę Jezusa od sprawy najważniejszej, odpowiedział: „Muszę oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Bożym” (Łuk. 4:43). Wszystko, co każdego dnia czynił podczas swej trzyipółletniej służby, miało bezpośredni związek z przysparzaniem chwały Bogu. Wiemy, że podobne nastawienie przejawiał Paweł, ponieważ napisał: „Biada mi, gdybym nie oznajmiał dobrej nowiny!” (1 Kor. 9:16). Wiernych chrześcijan zachęcono, by zawsze byli gotowi do obrony swej nadziei (1 Piotra 3:15). Obecnie setki tysięcy gorliwych pionierów i miliony głosicieli zborowych stara się naśladować te wspaniałe wzory postępowania.
3 Rozmyślanie o tym, jak gorliwie i z całego serca pełnił służbę Bożą nasz Wzorodawca, Jezus Chrystus, pobudza nas do dokładnego podążania jego śladami (1 Piotra 2:21). W obliczu trudności dnia codziennego nieraz możemy czuć się zniechęceni. Czy mimo pracy zarobkowej na cały etat można wysławiać Jehowę dzień po dniu? Sporo czasu pochłaniają też obowiązki rodzinne, których nie wolno zaniedbywać. Większość młodych ludzi codziennie jest zajęta nauką. Ktoś mógłby więc myśleć sobie, że publiczne wysławianie Jehowy każdego dnia jest niemożliwe. Są też i tacy, którzy przez cały miesiąc nie dzielą się z nikim dobrą nowiną, nie biorąc udziału w żadnej formie świadczenia.
4 Człowiekiem, który nie potrafił się powstrzymać od głoszenia, był Jeremiasz. Kiedy na krótko przestał mówić w imieniu Jehowy, nie mógł tego znieść — pragnienie świadczenia stało się w jego wnętrzu niczym płonący ogień (Jer. 20:9). W obliczu pozornie nieprzezwyciężonych trudności Jeremiasz zawsze znajdował sposób przekazywania drugim orędzia Jehowy. Jak można brać przykład z jego odwagi i nieustannie upatrywać sposobności, by każdego dnia wysławiać naszego Stwórcę?
5 Mówienia o Jehowie nie powinniśmy ograniczać do oficjalnego, z góry zaplanowanego świadczenia z głosicielami na terenie zboru. Wystarczy przecież, że pojawi się ktoś, kto zechce nas wysłuchać. Każdego dnia napotykamy ludzi — w domu, w pracy zawodowej, w kolejkach podczas zakupów bądź w środkach komunikacji. Chcąc rozpocząć rozmowę, spróbuj po prostu serdecznie się przywitać i zadać jakieś pobudzające do myślenia pytanie albo wypowiedzieć ciekawą uwagę. Dla wielu jest to najbardziej owocna forma świadczenia. Przy tylu sposobnościach do dzielenia się dobrą nowiną nie do pomyślenia jest powstrzymywanie się przez cały miesiąc od świadczenia o Królestwie.
6 Wysławianie Jehowy to przywilej, który nigdy nie ustanie. Jak zaznaczył psalmista, Jehowę powinno wysławiać wszystko, co żyje, i niewątpliwie my także pragniemy to czynić (Ps. 150:6). Jeżeli nieustannie pobudza nas do tego serce, będziemy codziennie korzystać ze sposobności do mówienia o Jehowie i o Jego Słowie.