Jak znaleźć ucho chętne do słuchania?
1 W starożytnym Filippi „przysłuchiwała się pewna niewiasta z Tiatyry, imieniem Lidia (...) Jehowa szeroko otworzył jej serce, aby zwracała uwagę na to, co mówi Paweł” (Dzieje 16:14). Czego można się nauczyć z tego sprawozdania? Jeśli ktoś ma poznać prawdę, musi słuchać. Powodzenie w oznajmianiu orędzia Królestwa zależy głównie od tego, czy domownik jest gotów nas wysłuchać. Gdy już znajdziemy chętne ucho, przedstawienie orędzia staje się stosunkowo łatwe. Ale skłonienie kogoś do słuchania wcale nie jest takie proste. Co można więc zrobić?
2 Zanim wyruszymy do służby, warto przyjrzeć się swemu wyposażeniu i wyglądowi zewnętrznemu. Dlaczego? Ludzie są bardziej skłonni wysłuchać kogoś, kto się dobrze prezentuje. Czy ubieramy się gustownie i skromnie? W świecie popularna jest niedbałość, my jednak powinniśmy się jej wystrzegać, gdyż jesteśmy sługami Boga, reprezentującymi Jego Królestwo. Czysty i schludny wygląd daje korzystne świadectwo o głoszonym przez nas orędziu Królestwa.
3 Zachowujmy się uprzejmie i z szacunkiem. Chociaż obecnie poglądy na wiele spraw się zmieniają, dużo ludzi wciąż poważa Biblię, dlatego często udaje się nawiązać z nimi uprzejmą i nacechowaną szacunkiem rozmowę o treści Pisma Świętego. Serdeczny, szczery uśmiech może rozwiać obawy domownika i utorować drogę do miłej wymiany zdań. Nasza szczerość i dobre maniery powinny też znajdować odzwierciedlenie w sposobie mówienia i zachowania, z czym wiąże się między innymi uważne wysłuchanie spostrzeżeń rozmówcy.
4 Gorąco pragniemy dzielić się z drugimi nadzieją opartą na Biblii. W związku z tym powinniśmy dokładać starań, by nie prowadzić szermierki słownej, lecz uprzejme, ciekawe rozmowy. Nie marnujmy czasu na spory z jawnym przeciwnikiem (2 Tym. 2:23-25). W Naszej Służbie Królestwa i książce Prowadzenie rozmów znajdziemy mnóstwo zachęcających i aktualnych wstępów. Oczywiście trzeba je dobrze przygotować, byśmy potrafili rozmawiać serdecznie i przekonująco (1 Piotra 3:15).
5 Mało kto dokładnie pamięta, co mówiliśmy podczas pierwszej rozmowy, ale niemal każdy pamięta, jak to mówiliśmy. Nigdy nie bagatelizujmy potęgi dobroci i życzliwości. Na naszym terenie na pewno jest wiele ludzi, którzy przypominają owce i nakłonią ucha do prawdy, jak to uczyniła w I wieku Lidia. Starannie dbając o swój wygląd i sposób mówienia, możemy pobudzić szczere osoby do dania posłuchu Słowu Bożemu i przyjęcia go do serca (Marka 4:20).