Trwaj w szlachetnym postępowaniu, które wysławia Boga
1 Wszędzie, gdzie przebywamy, swoim zachowaniem, ubiorem i uczesaniem dajemy świadectwo o sobie i o Bogu, którego czcimy. Staje się to widoczne zwłaszcza na dużych zgromadzeniach ludu Bożego, gdzie obserwuje nas wielu ludzi. Gdy zachowujemy się przykładnie, imię Jehowy jest wychwalane (1 Piotra 2:12). Ale złe postępowanie lub bezmyślne czyny kilku osób mogą okryć hańbą imię Boga i Jego lud (Kazn. 9:18b). Świadomość, że na podstawie tego, co robimy, postronni obserwatorzy oceniają naszą organizację i Boga, którego wielbimy, powinna pobudzać nas do ‛czynienia wszystkiego ku chwale Bożej’ (1 Kor. 10:31).
2 Wzorowe zachowanie na kwaterach prywatnych i zbiorowych. W większości wypadków personel hoteli jest pod wielkim wrażeniem porządku, dobrych manier i czystości Świadków Jehowy. Kierownik pewnego hotelu tak powiedział o rodzinach Świadków, które korzystały z jego usług: „Dzieci Świadków Jehowy to najlepsze dzieci, jakie kiedykolwiek widziałem! Są ubrane jak panie i panowie; są grzeczne, uprzejme i dobrze wychowane, nie sprawiły żadnego kłopotu. Naprawdę zasługujecie na pochwałę za taką młodzież. Cieszymy się, że wasze dzieci tu były”. Wypowiedzi takie nie są niczym niezwykłym, bo kto ma z nami kontakt, widzi miłość i szacunek panujące wśród ludu Jehowy.
3 Niestety, spostrzeżenia innych wskazują na utrzymujący się problem z osobami, które zachowują się nieporządnie lub nie szanują cudzego mienia. Niekiedy rodzice pozostawiają dzieci na kwaterze bez nadzoru, a sami wychodzą lub zajmują się czymś innym. Nie powinno tak być. Czasem dzieci są niesforne i niegrzeczne, a nawet nie okazują należytego szacunku starszym wiekiem braciom i siostrom, którzy starają się życzliwie przywołać je do porządku. Takie niezdyscyplinowanie i postępowanie niepasujące do chrześcijan jest często następstwem pozwalania w domu dzieciom na wszystko i braku karności. Stanowczo musi to ulec zmianie. Wszyscy chrześcijańscy rodzice powinni przez cały czas roztaczać ścisły nadzór nad dziećmi, ponieważ mają ‛wychowywać je, karcąc i ukierunkowując ich umysły zgodnie z myślami Jehowy’ (Efez. 6:4).
4 Prosimy też pamiętać o tym, by nie nadużywać gościnności naszych braci przed rozpoczęciem zgromadzenia i po zakończeniu. Kwatery rezerwuje się tylko na czas trwania kongresu. Nie należy zakładać, że bracia będą nas gościć kilka dni przed zgromadzeniem lub po nim. Na kwaterach pod każdym względem zachowujmy się taktownie oraz dopilnujmy swych dzieci, żeby nie wyrządziły gospodarzom żadnej szkody. Goście z dziećmi powinni okazywać docenianie dla życzliwości gospodarzy i szanować ich własność. Trzeba się wystrzegać zbytniej ciekawości i swobody, nie wolno też kręcić się po mieszkaniu, wchodzić do innych pomieszczeń ani zaglądać w różne miejsca bez wiedzy gospodarzy.
5 Gdyby komuś przydzielono kwaterę w szkole, internacie lub innym obiekcie publicznym, jest rzeczą ważną, żeby współpracować z opiekunem kwatery, dbać o zachowanie porządku i czystości, niczego nie uszkodzić i nie zapomnieć o uregulowaniu opłaty.
6 Stosowne zachowanie na zgromadzeniu. Bez względu na to, z jakiego obiektu korzystamy, podczas zgromadzenia należy go traktować jak dużą Salę Królestwa. Stosowny ubiór i uczesanie obowiązują nas wtedy tak samo, jak na zebraniach zborowych. Zarówno podczas programu, jak i po nim należy unikać noszenia nieskromnych lub dziwacznych strojów odzwierciedlających ducha świata i utrudniających utożsamienie nas z ludźmi, którzy mają się wyróżniać pozytywnie. Siostry powinny uważać, aby ich spódnice i sukienki były skromne — miały odpowiedni krój i stosowną długość (1 Tym. 2:9, 10). Bez względu na to, czy jesteśmy na zgromadzeniu, przebywamy w hotelu lub na kwaterze prywatnej, spożywamy posiłek w restauracji albo robimy zakupy w sklepie, zawsze powinno rzucać się w oczy, że jesteśmy sługami Bożymi i w niczym nie dajemy powodu do zgorszenia (2 Kor. 6:3).
7 W sobotę około południa odbędzie się chrzest. W Strażnicy z 1 kwietnia 1995 roku na stronie 30 opisano, jak się zachowywać podczas tej uroczystości. Zwrócono uwagę, że mamy „traktować chrzest z należytą powagą. Nie jest to pora na wydawanie okrzyków, urządzanie przyjęć czy okazywanie żywiołowej wesołości. Ale uroczystość ta nie jest bynajmniej ponura”. Bardzo niestosowne byłyby skąpe stroje kąpielowe, i to zarówno w wypadku kobiet, jak i mężczyzn. Każdy z nas powinien zachowywać się w sposób świadczący o tym, że uważamy chrzest za krok radosny, ale poważny.
8 Apostoł Piotr przypomina nam, ‛jakimi ludźmi powinniśmy być w świętych postępkach i czynach zbożnego oddania’ (2 Piotra 3:11). Oby nasze słowa i czyny podczas zgromadzenia okręgowego, którego hasło brzmi: „Wykonawcy słowa Bożego”, pomogły szczerym obserwatorom poznać i wielbić wspaniałego Boga, godnego wszelkiej czci i chwały (1 Kor. 14:24, 25).