Wprowadzenie do Listu do Efezjan
Pisarz: Paweł
Miejsce spisania: Rzym
Spisywanie ukończono: ok. 60-61 r. n.e.
Ciekawe informacje:
Dostarczenie tego listu z Rzymu do zboru w Efezie Paweł zlecił Tychikowi, jednemu ze swoich współpracowników (Ef 6:21, 22). Powierzył mu też list adresowany do Kolosan (Kol 4:7-9).
Między Listem do Efezjan a Listem do Kolosan zachodzą pewne podobieństwa. Oba Paweł napisał mniej więcej w tym samym czasie, w trakcie pierwszego uwięzienia w Rzymie. Niewątpliwie zbory te miały podobne potrzeby. Porównaj np. Ef 5:19 z Kol 3:16 (zob. „Wprowadzenie do Listu do Kolosan”).
Tematem tego listu jest jedność. Paweł pokazuje, że celem Jehowy jest przywrócenie jedności wśród wszystkich Jego inteligentnych stworzeń, i wyjaśnia, jaką rolę w realizacji tego celu odgrywa ofiara złożona przez Chrystusa oraz „dary w postaci ludzi” (Ef 1:9-11; 2:11-16; 4:1-6, 8, 11-13). Naśladując przykład Chrystusa i będąc „podporządkowani jedni drugim”, chrześcijanie mogą zachować jedność w swoich rodzinach (Ef 5:21 do 6:4).
Jeśli się weźmie pod uwagę warunki panujące wtedy w Efezie, można dostrzec, jak trafnych rad udzielił Paweł tamtejszym chrześcijanom. Warto np. rozważyć następujące informacje:
W I w. n.e. Efez, ważne miasto portowe, słynął z wielkiego bogactwa. Zbiegały się w nim szlaki handlowe, którymi sprowadzano ze Wschodu rozmaite towary. Pewien starożytny autor nazwał Efez „skarbcem Azji”, bo ludzie z różnych stron przechowywali w jego świątyniach swoje pieniądze i kosztowności. Paweł pisał jednak do chrześcijan w Efezie o prawdziwym, duchowym bogactwie (Ef 1:7, 18; 2:7; 3:8, 16).
Efez był powszechnie znany z rażącej niemoralności. Paweł ostrzegł przed nią chrześcijan, mówiąc, że nie powinni o niej nawet wspominać (Ef 5:3-5). Musieli „włożyć na siebie nową osobowość” (Ef 4:20-24).
Miasto słynęło z kultu bogini płodności Artemidy. Poświęcona jej pogańska świątynia była uważana za jeden z siedmiu cudów antycznego świata (Dz 19:19, 27). Dla kontrastu Paweł podkreśla, że namaszczeni chrześcijanie wchodzą w skład „świętej świątyni”, w której Jehowa mieszka przez swojego ducha (Ef 2:21).
Efez był ośrodkiem demonizmu (Dz 19:11-20). Paweł słusznie zachęcił tamtejszych chrześcijan, żeby nałożyli „całą zbroję od Boga” i toczyli walkę z „armią niegodziwych duchów” (Ef 6:11, 12).
To, że ten list napisał Paweł i że skierował go do Efezjan, potwierdzają pisarze wczesnochrześcijańscy, m.in. Ireneusz (II w. n.e.), Klemens Aleksandryjski (II w. n.e.) i Orygenes (III w. n.e.).