Owczarnia

Owczarnią nazywano zagrodę, która miała chronić trzodę przed złodziejami i drapieżnikami. Pasterze zamykali w niej owce na noc. W czasach biblijnych owczarnie były to niezadaszone miejsca ogrodzone kamiennym murem, które różniły się kształtem i rozmiarem i miały tylko jedno wejście (Lb 32:16; 1Sm 24:3; Sof 2:6). Jan pisze o tym, że trzoda „wchodzi do owczarni bramą”, której pilnuje „odźwierny” (Jn 10:1, 3). Istniały wspólne owczarnie, do których mogło być wprowadzane na noc więcej niż jedno stado. Rano czuwający nad bezpieczeństwem owiec odźwierny otwierał drzwi pasterzom. Każdy pasterz zwoływał swoje owce, a one rozpoznawały jego głos i na niego reagowały (Jn 10:3-5). Jezus nawiązał do tego zwyczaju, żeby zilustrować to, jak on sam troszczy się o uczniów (Jn 10:7-14).