Opiekun

Greckie słowo paidagogòs, tłumaczone na „opiekun” lub „wychowawca”, występuje w 1Ko 4:15 i Gal 3:24, 25. Budziło ono konkretne skojarzenia. W świecie grecko-rzymskim w zamożnych rodzinach synami zajmowali się opiekunowie. Zwykle funkcję tę pełnił niewolnik albo wynajęty pracownik. Niektóre rodziny płaciły znaczne sumy, żeby kogoś takiego kupić czy wynająć. Opiekun zajmował się chłopcem od szóstego lub siódmego roku życia aż do dorosłości. Żeby chronić go przed niebezpieczeństwami, towarzyszył mu wszędzie poza domem. Obserwował też jego zachowanie, udzielał mu moralnych wskazówek, korygował go i karcił.