Tytus w jednym mieście po drugim mianuje starszych

Paweł zostawił Tytusa na Krecie, żeby podróżował od miasta do miasta i zgodnie z jego wskazówkami „mianował starszych” (Tyt 1:5). Miał też w tamtejszych zborach ‛skorygować to, co wadliwe’. Jakiś czas później Paweł napisał do niego natchniony list. Udzielił mu potrzebnych wskazówek do wykonania zleconych zadań i zapewnił go o swoim poparciu. Między innymi wymienił cechy, które Tytus miał brać pod uwagę, gdy mianował starszych (Tyt 1:6-9). Podkreślił też znaczenie „zdrowej mowy” oraz potrzebę ‛spełniania szlachetnych uczynków’ i udzielił rad, jak postępować z „ludźmi buntowniczymi” w zborze (Tyt 1:10, 11, 13, 14; 2:8; 3:14).