Czy możemy oczekiwać pomocy od Boga?
JEŻELI nie możemy się spodziewać, żeby ludzie — nawet przywódcy światowi — stworzyli warunki życiowe odpowiadające naszym pragnieniom, to od kogo należałoby tego oczekiwać? Od Boga? Czy wierzysz, że On potrafi nam pomóc uporać się z obecnymi trudnościami i zapewnić rodzinie człowieczej życie, jakiego sobie życzymy?
Zastanówmy się: Kto mógłby lepiej pomóc ludziom przezwyciężyć gnębiące ich trudności — niedoskonały człowiek, czy jego wszechmocny, wszechmądry Stwórca? Kto lepiej zna ludzki umysł i uczucia, jak również funkcjonowanie całego organizmu ludzkiego? Nie ulega wątpliwości, że Ten, kto nas stworzył, wie znacznie lepiej niż my, jak nam dopomóc w rozwikłaniu wszystkich przytłaczających nas problemów.
Obietnice Boże
Dlatego Biblia słusznie mówi w 3 i 4 wersecie Psalmu 37: „Miej ufność w Jahwe (...), a on spełni pragnienia twego serca”. Bóg obiecuje nam nie tylko pomoc w przezwyciężaniu obecnych trudności, ale coś znacznie wspanialszego. Zapewnia, że w przyszłości położy kres wszelkim problemom dręczącym ludzkość. Zapowiada, że już niedługo ludzie będą mogli się rozkoszować życiem wiecznym.
Już samo imię, jakie sobie nadał Stwórca, dodatkowo skłania nas do zaufania Jego obietnicom. Imię to brzmi Jehowa, co znaczy: „On powoduje, aby było”. Innymi słowy Jehowa zawsze dotrzymuje swoich obietnic. Sprawia, że Jego zamierzenia urzeczywistniają się niezawodnie i w odpowiednim czasie.
Zwróćmy uwagę na zamieszczone w Słowie Jehowy zapewnienia, które dotyczą Jego zamierzenia wobec Ziemi. Na przykład w Psalmie 37:9-11 czytamy: „Złoczyńcy bowiem wyginą, a ufający Jahwe posiądą ziemię. Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy (...). Natomiast pokorni posiądą ziemię i będą się rozkoszować wielkim pokojem”.
Jak długo? Odpowiada na to werset 29: „Sprawiedliwi posiądą ziemię i będą mieszkać na niej na zawsze”. Jezus Chrystus wyjaśnił, że ten psalm spełni się w przyszłości, ponieważ powołując się na jego treść, powiedział: „Szczęśliwi ci, którzy są łagodnie usposobieni, gdyż oni odziedziczą ziemię”. — Mat. 5:5, NW.
Kiedy ostatnio „rozkoszowałeś się” czymś choćby przez chwilę? Zdarza się to rzadko, prawda? Natomiast Jehowa obiecuje swoim sługom życie, którym będą mogli się rozkoszować codziennie po wszystkie czasy bez kłopotów, które ich dzisiaj gnębią.
Dlaczego jest tyle niedoli i nędzy?
Skoro Bóg ma takie zamierzenie, to dlaczego go dotąd nie urzeczywistnił? Dlaczego w dziejach ludzkości było tyle cierpień?
Bóg powiedział naszym prarodzicom, Adamowi i Ewie, że ich życie i szczęście zależy od tego, czy będą Jemu służyć. Tymczasem oni doszli do wniosku, że lepiej im będzie służyć sobie. Postanowili sami decydować o tym, co dobre, a co złe. A ponieważ Bóg stworzył ich z wolną wolą, pozwolił im żyć tak, jak chcieli — ale tylko przez określony czas.
Wszystko, co się wydarzyło od tej pory, niezbicie dowodzi, że Bóg miał rację; człowiek nie może żyć naprawdę szczęśliwie niezależnie od swego Stwórcy. Potwierdziły się słowa zapisane w Psalmie 127:1: „Jeżeli Jahwe domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą”.
Obecnie jednak zbliża się koniec okresu, w którym Bóg znosił ludzką głupotę. Liczne dowody spełniania się proroctw biblijnych wskazują, że wkrótce Bóg położy kres ludzkiemu eksperymentowi samodzielnego rządzenia się. Posunęliśmy się już bardzo daleko w „dniach ostatnich”, o których wspomniano w 3. rozdziale Listu 2 do Tymoteusza oraz w „czasie końca”, który Jezus przepowiedział w 24. rozdziale Ewangelii według Mateusza.
Minione dzieje dowodzą wyraźnie, że człowiek nie został stworzony z umiejętnością samodzielnego budowania lepszego świata, wolnego od przytłaczających problemów, ani go do tego nie upoważniono. Tylko Bóg jest w stanie tego dokonać. Jego Słowo wyraźnie wskazuje, że nie nastąpi to przez naprawianie obecnego systemu rzeczy, tylko przez usunięcie go. Bóg unicestwi ten system. Dlaczego? Ponieważ już nie da się go naprawić. Jehowa postanowił utworzyć całkiem nowe społeczeństwo, złożone z ludzi sprawiedliwych.
Obraz przyszłej rzeczywistości
Chcąc nas upewnić o wiarogodności swoich obietnic, Bóg już teraz pokazuje nam tę przyszłą rzeczywistość. W jaki sposób? Na przykładzie postępowania milionów ludzi na całym świecie.
Kim są ci ludzie? W Księdze Izajasza 43:10-12 Biblia mówi o nich jako o oddanych sługach Bożych, Świadkach Jehowy. Ci Świadkowie korzystają z najlepszych rad, jak pokonywać dzisiejsze trudności. Rady te pochodzą z najlepszego źródła — od Jehowy Boga, Stwórcy człowieka, i dotyczą wszystkich dziedzin życia codziennego. Wskazują najlepsze metody rozwiązywania problemów małżeńskich, wychowywania dzieci, obcowania z przyjaciółmi, sąsiadami, krewnymi, pracodawcami, pracownikami, a co najważniejsze — uczą, jak nawiązać przyjazne stosunki z samym Jehową.
Gdzie można znaleźć te wspaniałe rady Boże? W Biblii, bo przecież w Liście 2 do Tymoteusza 3:16 i 17 jest powiedziane: „Wszelkie Pismo od Boga natchnione jest i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości — aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu”.
Biblia powstała pod natchnieniem potężnej siły Bożej, Jego świętego ducha. Czyż Bóg, który stworzył imponujący wszechświat, nie może być autorem książki? Pod wpływem Jego czynnej mocy, czyli ducha, Jego słudzy spisali Biblię, która jest dla nas drogowskazem. Ten sam duch pomaga też Jego prawdziwym sługom właściwie zrozumieć tę Księgę. W ten sposób dowiadujemy się, jak sobie najlepiej radzić z dzisiejszymi trudnościami i jak będzie można przeżyć te niezwykle trudne „dni ostatnie”, żeby się znaleźć w utworzonym przez Boga nowym porządku.
A zatem Jehowa już teraz poucza swych sług, żeby ich przygotować do życia w swoim nowym porządku. W drugim rozdziale Księgi Izajasza, w wersetach od 2 do 4, przepowiedziano to następująco: „Stanie się na końcu czasów (to znaczy właśnie teraz, w ‛dniach ostatnich’), że góra świątyni Jahwe stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki”.
Bóg mówi tu, że w obecnej dobie Jego czyste wielbienie ma być wywyższone niby sygnał, aby szczerzy ludzie mogli znaleźć drogę do Niego. Proroctwo mówi dalej: „Mnogie ludy pójdą i rzekną: ‛Chodźcie, wstąpmy na Górę Jahwe (...)! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego śnieżkami’”.
Ale czy te drogi, to znaczy drogi Boże, rzeczywiście pomagają nam uporać się z wielkimi i małymi problemami, zwłaszcza w naszych czasach? Czy kroczenie tymi drogami rozwiąże twoje problemy?