Poza zasięgiem nauki

„W ZBYTNIM podkreślaniu roli dzisiejszej nauki tkwi niebezpieczeństwo (...) Zaprzeczanie możliwości istnienia jakiejś prawdy poza granicami odkryć naukowych jest niedorzecznością”. Jakże aktualne są te ostrzegawcze słowa Vannevara Busha, nazywanego niekiedy ojcem współczesnego komputera! Nauka nie ma na wszystko odpowiedzi. Istnieją istotne prawdy pozostające poza jej zasięgiem. Jakie?

NAUKA A BÓG

Długoletni pracownik Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku biochemik Erwin Chargaff powiedział kiedyś, że „nauki przyrodnicze nie są instrumentem do badania rzeczy niezgłębionych; nie do nich należy rozstrzyganie, czy Bóg istnieje, czy nie”. Czy tak jest istotnie?

Albert Einstein, najsławniejszy teoretyk naukowy obecnego stulecia, oświadczył, że doszedł do przekonania, iż „w prawach Wszechświata przejawia się duch — duch znacznie przewyższający ducha ludzkiego”. O Fredzie Hoyle, znakomitym astronomie brytyjskim, powiedziano później, że z niewiary nawrócił się na wiarę w istnienie siły stwórczej, odkąd na podstawie obliczeń matematycznych doszedł do wniosku, iż przypadkowe powstanie życia we wszechświecie jest niemożliwe.

Przykłady te poniekąd potwierdzają prawdziwość następującej wypowiedzi biblijnej: „Jego [Boże] niewidzialne przymioty są wyraźnie widoczne od stworzenia świata, gdyż pojmuje się je przez to, co zostało uczynione” (Rzym. 1:20). Erwin Chargaff o tyle miał rację, że nauka może nas informować o Bogu tylko w ograniczonej mierze. Ani Einstein, ani Hoyle nie byli w stanie wywnioskować na podstawie nauki nic więcej ponad to, że musi istnieć jakiś Bóg, który jest twórcą porządku. Chcąc się dowiedzieć, kim jest ten Bóg oraz jakie są Jego zamierzenia, musimy sięgnąć do Biblii. Cała ta wiedza to prawda leżąca poza zasięgiem nauki.

NAUKA A PRZYSZŁOŚĆ

Poza tym nauka nie potrafi przewidzieć przyszłości. Nie może nawet przewidzieć następstw własnych odkryć. Kiedy na przykład wyprodukowano DDT, żywiono nadzieję, że ta nowa broń raz na zawsze rozwiąże problem plagi owadów. Miała zapewniać roślinom ochronę i ograniczać rozwój owadów przenoszących choroby, na przykład malarię. W niemieckiej gazecie Frankfurter Allgemeine Zeitung napisano, że DDT jest „błogosławieństwem dla ludzkości (...) czymś znacznie wspanialszym, niż mogliby sobie wymarzyć chemicy”. Niestety, później okazało się, że jest raczej „błogosławieństwem problematycznym. (...) Zwycięski pochód DDT w Niemczech już się skończył”. Dotyczy to nie tylko Niemiec, ale także innych krajów, gdzie zakazano stosowania tego środka. Nauka nie przewidziała jego ujemnych skutków dla innych form życia z człowiekiem włącznie.

Przypomnijmy sobie też Alfreda Nobla, którego imieniem została nazwana pokojowa nagroda Nobla. Chociaż był człowiekiem usposobionym pokojowo, to jednak wynalazł dynamit. Dlaczego? Napisał potem do swego przyjaciela: „Muszę wynaleźć jakąś substancję lub maszynę, która miałaby tak straszliwą siłę niszczycielską, żeby raz na zawsze przekreśliła prowadzenie wojny”. Dwie wojny światowe, które wybuchły już po śmierci Nobla, dowiodły, że jego wynalazek nie spełnił pokładanych w nim nadziei.

Również Albert Einstein miał nadzieję, że wynalazek bomby atomowej, oparty w znacznej mierze na jego teoriach, wyeliminuje na zawsze niebezpieczeństwo wojny. Mimo to w dalszym ciągu prowadzi się okrutne wojny, a cywilizacja siedzi niejako na atomowej beczce prochu i drży ze strachu, że ktoś zapali lont. Na krótko przed śmiercią Einstein miał powiedzieć: „Gdybym to wiedział, zostałbym raczej ślusarzem”.

Zakrawa na gorzką ironię, że nauka, która ułatwiła życie tylu milionom ludzi, postarała się też o środki do samozagłady rodu ludzkiego. Gdybyż naukowcy umieli przepowiedzieć przyszłość! Oczywiście tego nie potrafią, ale potrafi to Biblia.

BIBLIA A PRZYSZŁOŚĆ

Rozważmy teraz kilka przykładów z przeszłości, świadczących o tym, że Biblia dokładnie przepowiedziała przyszłe wydarzenia. W Księdze Daniela, która jest częścią Biblii napisaną w czasach istnienia imperium babilońskiego w VI wieku p.n.e., zanotowano proroctwo, że po Babilonie potęgą światową będzie Persja, a później Grecja. Ponadto przepowiedziano w niej, że wielka monarchia grecka zostanie podzielona na cztery mniejsze królestwa, oraz przekonująco opisano przyrównaną do żelaza kolejną potęgę — rzymską (Dan. 7:1-8; 8:3-8, 20-22). Wszystko tak się stało, jak zostało przepowiedziane.

Inny interesujący przegląd przyszłych wydarzeń dotyczył losów leżącego na północ od Izraela miasta Tyr. Ezechiel prorokował o zburzeniu Tyru przez Nabuchodonozora i podał następujące szczegóły jego ostatecznej zagłady: „Zeskrobię z niego jego pył i uczynię go lśniącą, nagą powierzchnią stromej skały (...) i twoje kamienie, i twoje drewniane konstrukcje, i twój pył umieszczę wprost w wodzie (...) pokryją cię wielkie wody” (Ezech. 26:4, 12, 19). Czy to rzeczywiście nastąpiło?

Tak. W jakiś czas po zburzeniu Jeruzalem król Nabuchodonozor wyruszył przeciw Tyrowi i go zdobył. Jednakże miasto nie przestało całkowicie istnieć. Jego mieszkańcy uciekli na pobliską wyspę i ją ufortyfikowali. Prawie trzysta lat później Tyr, miasto położone wtedy już na wyspie, oblegał Aleksander Wielki. Chcąc umożliwić swojej armii zaatakowanie wyspy, kazał ruiny poprzedniego miasta położonego na lądzie wrzucić do morza, aby usypać groblę prowadzącą do miasta na wyspie. Tak więc proroctwo spełniło się z zadziwiającą dokładnością. Pył starożytnego Tyru został zeskrobany, po czym kamienie, drewniany budulec i sam ten pył wrzucono do wody.

Jeszcze bardziej zasługują na uwagę proroctwa dotyczące Jezusa Chrystusa. Biblia przepowiedziała nie tylko czas pojawienia się Mesjasza, ale także jego czyny, a nawet okoliczności jego śmierci. Całe życie Jezusa było spełnieniem się proroctw spisanych setki lat naprzód (Dan. 9:24-27; Izaj. 53:9; 61:1, 2).

Nawet dzisiaj ludzie studiujący Biblię mogą w obecnym rozwoju wydarzeń politycznych dostrzec znamienne spełnianie się proroctw. (Zobacz na przykład Ewangelię według Mateusza 24:7-15 i Łukasza 21:25-28). A gdy czytają słowa apostoła Pawła w Liście 2 do Tymoteusza 3:1-5, rozpoznają w nich bardzo dokładny opis upadku moralności w dzisiejszym świecie. Co więcej, Biblia przepowiada również wydarzenia, które są przed nami.

Pismo Święte przewiduje zdumiewające rozwiązanie dzisiejszych światowych problemów politycznych. Oto, co mówi o rywalizujących obecnie ze sobą przywódcach światowych: „Za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie będzie doprowadzone do upadku. A królestwo to nie zostanie przekazane żadnemu innemu ludowi. Ono zmiażdży wszystkie owe królestwa i położy im kres, lecz samo będzie trwać aż po czasy niezmierzone” (Dan. 2:44).

Możemy z wielu powodów wierzyć tej obietnicy — choćby dlatego, że dotąd spełniały się wszystkie proroctwa Biblii. Zastanówmy się jednak przez chwilę nad tym, co to oznacza. Dzięki Królestwu Bożemu wkrótce będzie tylko jeden rząd dla całej ziemi, który zastąpi nacjonalistyczne rządy doby obecnej. Jakże wielką zmianę to za sobą pociągnie!

Po pierwsze, nie będzie już polityków, którzy by wykorzystywali osiągnięcia nauki do niszczycielskich celów. Ponadto Królestwo dokona równie wspaniałych dzieł, jak te, które czynił Jezus, kiedy był na ziemi. Nauka może usunąć zaćmę, ale nie potrafi obdarzyć wzrokiem niewidomego od urodzenia. Jezus to umiał (Jana 9:1-12). Nauka jest w stanie konstruować sztuczne kończyny, ale nie może przywrócić władzy w uschniętej ręce lub nodze. A Jezus to potrafił (Mat. 12:10-13). Nauka zrobiła wielkie postępy w ulepszaniu metod uprawy ziemi i w osiąganiu lepszych plonów. Ale Jezus nakarmił ponad 5000 ludzi pięcioma bochenkami chleba i dwiema rybami (Mat. 14:15-21). Nauka potrafi też, jeśli się w porę do tego przystąpi, reanimować niedoszłego topielca lub kogoś, po zawale serca. Jezus natomiast przywrócił życie człowiekowi, który cztery dni był martwy! (Jana 11:39, 43, 44).

Może jeszcze bardziej godny uwagi był wpływ, jaki wywierały na ludzi nauki Jezusa. Zaciekły prześladowca chrześcijan Saul stał się wielkodusznym apostołem Pawłem. Impulsywny rybak Piotr został dojrzałym, odpowiedzialnym apostołem. Ludzie niemoralni stawali się moralni. W rodzinach pogłębiała się miłość. Członkowie zwaśnionych narodów stawali się braćmi w wierze. Dokonywanie takich zmian daleko przerasta możliwości nauki.

Co prawda pod niejednym względem nauka potrafi uprzyjemnić życie, ale dzięki mocy Bożej można dokonać o wiele więcej. Pod władzą Królestwa Bożego w pełni odczujemy oddziaływanie tej mocy. Biblia obiecuje: „Otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i nie będzie już śmierci, nie będzie też żałoby ani krzyku, ani bólu. Rzeczy dawniejsze przeminęły” (Obj. 21:4).

Ludzkość nigdy nie powróci do ery przednaukowej. Dojdzie raczej do tego, że człowiek uwolniony od szkodliwych trendów, których nauka nie jest w stanie usunąć, ale które usunie Bóg, będzie mógł spożytkować dla swego trwałego dobra wszystkie korzystne osiągnięcia nauki z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jesteśmy wdzięczni za to, co nauka odkryła dla ludzkości. Ale jeszcze bardziej jesteśmy wdzięczni za to, że poza zasięgiem nauki istnieje prawda udostępniona nam przez Boga. Prawda ta zapewni wieczne dobrodziejstwa wszystkim, którzy jej szukają.

[Napis na stronie 8]

W związku ze swoim udziałem w skonstruowaniu bomby jądrowej Einstein miał powiedzieć: „Gdybym to wiedział, zostałbym raczej ślusarzem”

[Ramka na stronie 10]

Kilka kwestii pozostających poza zasięgiem nauki:

● Kim jest Bóg i jaki On jest?

● Jakie są zamierzenia Boże?

● Co przyniesie przyszłość?

● Jak żyć w zgodzie z bliźnimi?

● Jakie cechy osobowości powinno się przejawiać?

● Jak je w sobie wyrabiać?

Na szczęście Biblia odpowiada na te pytania; w gruncie rzeczy są one ważniejsze niż te, na które odpowiada nauka, jak na przykład: „Z czego zbudowana jest materia?” i „Jak daleko jest słońce?”