Biblijny punkt widzenia

Czy Bóg miał początek?

PEWNY siebie, sceptyczny Francuz stojący przed drzwiami swego domu spojrzał prosto w oczy Świadkowi Jehowy i oświadczył: „Jeśli potrafi mi pan wytłumaczyć, skąd się wziął Bóg, to pana wysłucham”. Świadek spokojnie odrzekł: „Niektórzy rozsądnie myślący ludzie doszli do tego samego wniosku, co osiemnastowieczny francuski filozof Voltaire, który powiedział: ‛Gdyby nie było Boga, to trzeba by Go wymyślić’. Czy zastanawiał się pan nad tym, dlaczego tak inteligentny człowiek, jak Voltaire, to powiedział?”

Mężczyzna przyznał, że o tym nie pomyślał, ale zaprosił Świadka, który w mieszkaniu ciągnął dalej swą argumentację.

Rozumujmy logicznie

Wiele ludzi — podobnie jak kiedyś Voltaire — uważa, że zarówno życie, jak i Wszechświat musiały mieć jakąś przyczynę. Aby móc stworzyć to, co widzimy, musiałaby ona dysponować pewną siłą, czyli odpowiednią energią, i takimi cechami, jak talent organizacyjny, poczucie piękna, miłość i mądrość. Dlaczego? Ponieważ te cechy są widoczne w widzialnym Wszechświecie, zwłaszcza na Ziemi. Nie są to jednak właściwości rzeczy, tylko osób. Wobec tego musi istnieć jakaś Istota Najwyższa — Bóg.

„Zgoda”, odparł ciągle nie dowierzający Francuz, „ale skąd się wziął Bóg?”

Bez początku

Wiadomo, że istnieje widzialny, materialny Wszechświat i niezliczona różnorodność form życia na Ziemi. Jak to wszystko powstało? „Przez przypadek” — mówią niektórzy, choć nie wszyscy naukowcy. Jednakże w teoriach sformułowanych przez różnych uczonych zawsze zakłada się, że coś istniało już przedtem — mniejsza o to, jak byśmy to nazwali. Uczeni mówią, i słusznie, że materia jest formą energii. Na tej podstawie, ich zdaniem, Wszechświat mógł powstać przez przypadek. Nie wyjaśniają jednak, jak doszło do wytworzenia się warunków inicjujących. Zawsze biorą za punkt wyjścia coś już istniejącego, czego pochodzenia nie potrafią wytłumaczyć.

Ateiści przyjmują więc za punkt wyjścia istnienie jakiejś rzeczy, wierzący w Boga natomiast — istnienie osoby. Biorąc pod uwagę uwidaczniające się zarówno na Ziemi, jak i w całym Wszechświecie prawa natury, matematyczną dokładność, organizację i mądrość, Świadkowie Jehowy uważają, iż wynika stąd logiczniejszy wniosek, że tą Praprzyczyną wszelkiego bytu jest Osoba, a nie rzecz, inteligentny Stwórca, a nie ślepa siła. Przedkładają wstępne słowa Biblii: „Na początku Bóg stworzył (...)” nad hipotezę ateistów: „Na początku było coś” (Rodz. 1:1).

„Wiedziałem, że w końcu zacytuje pan Biblię” — powiedział dociekliwy Francuz.

Rzeczywiście, Świadkowie Jehowy uważają biblijny punkt widzenia co do prawd podstawowych za logiczny i zgodny z dostrzegalnymi realiami. Zbadajmy niektóre z nich.

Coś nie może powstać z niczego. Żaden naukowiec jeszcze nie zdołał utworzyć czegoś z niczego. Człowiek może tylko przekształcać już istniejące materiały lub coś z nich budować. Tak samo żaden rozsądny człowiek nie sugerowałby, że wyprodukowany artykuł jest dziełem przypadku. Biblia przedstawia powszechnie znaną prawdę: „Każdy dom ktoś buduje”, i wyprowadza dalej logiczny wniosek, że „Tym, który zbudował wszystko, jest Bóg” (Hebr. 3:4). Z biblijnego punktu widzenia nie ma sensu zakładać, że dom musiał mieć architekta i budowniczego, a jednocześnie twierdzić, iż skomplikowany atom, cząsteczka lub komórka powstały z niczego. W Biblii postawiono logiczne pytanie: „Czy dzieło miałoby mówić o swoim twórcy: ‚On mnie nie utworzył’?” (Izaj. 29:16).

Życie bierze się z życia. Niektórzy co prawda stanowczo twierdzą, że życie powstało samorzutnie z nieożywionej materii, nigdzie nie ma jednak fabryk, w których podwożone ciężarówkami chemikalia przekształcałyby się w żywe komórki. Jeżeli życie powstało samorzutnie, to dlaczego człowiek nie może powtarzać i wykorzystywać tego procesu? Po prostu dlatego, że — jak na to wskazują fakty — wszystkie znane formy życia pochodzą od form życia już istniejących. To, że Praprzyczyna wszystkich bytów musi być żywą Istotą, Biblia potwierdza następująco: „Od czasu niezmierzonego aż po czas niezmierzony Ty jesteś Bogiem”. „U Ciebie bowiem jest źródło życia” (Ps. 90:2; 36:9).

Materia jest formą energii. Biblia jest całkowicie zgodna z naukowo potwierdzonym faktem, że materia jest formą energii. Człowiek nauczył się przekształcać materię w inne formy energii, czego dowodem są bomby atomowe i elektrownie jądrowe. Biblia wskazuje, że Bóg jest źródłem energii nagromadzonej w materialnym Wszechświecie. Czytamy w niej: „Podnieście oczy w górę i popatrzcie [na ciała niebieskie Układu Słonecznego, gwiazdy, galaktyki]. Kto stworzył te rzeczy? Ten sam, który wywodzi ich poczet nawet według liczby (...) Dzięki obfitości dynamicznej energii — bo jest On także pełen żywotności — żadnej z nich nie brak” (Izaj. 40:26). „To On uczynił ziemię swoją mocą” (Jer. 10:12).

Wszechświat świadczy o celowości. Doświadczenie uczy, że porządek nigdy nie powstaje z nieładu. Czy zatem, logicznie rzecz biorąc, można twierdzić, iż porządek widoczny na Ziemi, z jej porami roku i cyklami, ważnymi dla życia roślin, zwierząt i ludzi, pojawił się przez przypadek? Czy to wszystko nie jest raczej dowodem zaprojektowania do specjalnego celu? W Biblii powiedziano: „Oto bowiem, co rzekł Jehowa, Stwórca niebios, ten prawdziwy Bóg, który ukształtował ziemię i ją uczynił, ten, który jej dał trwały byt, który nie stworzył jej po prostu na nic, który uformował ją po to, aby była zamieszkana” (Izaj. 45:18).

Cudowne zamierzenie co do ziemi

Sceptyczny Francuz ośmielił się jeszcze powiedzieć: „Stworzona, czy nie stworzona, i tak wszystko przemawia za tym, że w końcu Ziemia będzie nie zamieszkana”.

Mogłoby się zdawać, że jego obawy są usprawiedliwione. Toteż trzeba wybrać między beznadziejnością niewiary a rozumowo uzasadnionym uznawaniem wiecznego Życiodawcy. W Jego spisanym Słowie obiecano nam życie wieczne w ogólnoziemskim raju (Mat. 6:10; Ps. 37:9, 11, 29). Z taką perspektywą na pewno warto zapoznać się bliżej.

[Ilustracja na stronie 13]

„Gdyby nie było Boga, to trzeba by Go wymyślić” [Francuski filozof Voltaire]