Kiedy zdrowie dla wszystkich?

„W 67 najbiedniejszych krajach rozwijających się, z wyjątkiem Chin, społeczne służby zdrowia przeznaczają na całą opiekę zdrowotną mniej pieniędzy niż w krajach bogatych wydaje się tylko na same środki uspokajające” (Health Crisis 2000).

„ZDROWIE dla wszystkich do roku 2000”. Slogan ten powtarza się często, zwłaszcza od zorganizowanej w roku 1978 przez WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) i UNICEF (Fundusz Narodów Zjednoczonych Pomocy Dzieciom) Międzynarodowej Konferencji w sprawie Podstawowej Opieki Zdrowotnej. Podczas obrad, które się odbyły z udziałem delegatów ze 134 krajów, zwrócono uwagę opinii publicznej na niedomagania opieki zdrowotnej na świecie.

Henry R. Labouisse, ówczesny dyrektor wykonawczy UNICEF, oświadczył: „Spotkaliśmy się tu dziś między innymi ze względu na nasze głębokie przeświadczenie, że nie wolno już dłużej tolerować rażących różnic w korzystaniu z opieki zdrowotnej, jakie daje się zauważyć w różnych częściach świata, jak również w poszczególnych krajach”.

W pewnym raporcie opublikowanym przed konferencją jest mowa o ogromnej przepaści dzielącej bogaczy, mających dostęp do osiągnięć medycyny w krajach zamożnych, od biednych w innych krajach. W raporcie UNICEF z 1978 roku czytamy, że w niektórych biedniejszych państwach „tylko 10 procent ludności korzysta z jakiej takiej opieki lekarskiej” i że „w najlepszym razie 20 procent pije czystą wodę”.

Na konferencji apelowano o „zapewnienie ludziom wystarczającego i prawidłowego odżywienia, odpowiedniej ilości czystej wody i podstawowych urządzeń sanitarnych, opieki zdrowotnej nad matką i dzieckiem (...) oraz zaopatrzenia w najważniejsze leki”.

Wszystko to wiąże się z bardzo wysokimi wydatkami, zwłaszcza dla mieszkańców ubogich krajów. Skąd zdobyć pieniądze na zaspokojenie tych potrzeb? Na konferencji mówiono, że „pokój, odprężenie i rozbrojenie” umożliwiłyby przeznaczenie na takie cele olbrzymich sum. Dlatego w wydawanym przez WHO czasopiśmie World Health (Zdrowie świata) czytamy: „Wyobraźmy sobie idealny świat, w którym to, co obecnie inwestuje się w zbrojenia, a więc całą pomysłowość, pieniądze oraz wszelkie dobra materialne i rezerwy ludzkie, przeznaczono by na poprawę zdrowotności świata!”

Czy jednak od roku 1978 udało się osiągnąć pokój, odprężenie i rozbrojenie? Czy narody nie zmierzają raczej w kierunku zupełnie przeciwnym, gdy tymczasem problemy związane z ochroną zdrowia w dalszym ciągu narastają?

[Ilustracja na stronie 2]

Szczepienia ochronne dzieci szkolnych w Kolumbii