Biblijny punkt widzenia

Kiedy zaczyna się życie człowieka?

DZIEŃ 21 września 1989 był niezwykły dla Piątego Sądu Okręgowego Stanu Tennessee w USA. Tego dnia wydano postanowienie w sporze o opiekę nad siedmioma „zamrożonymi” zarodkami. Sąd musiał orzec, które z rozwodzących się rodziców ma do niej prawo. Jednakże najpierw konieczne było rozstrzygnięcie innej kwestii: Czy zarodki należy traktować jako przedmiot własności, czy jako istnienia ludzkie?

Profesor Jerome Lejeune z Paryża, światowej sławy genetyk, oświadczył przed sądem, że każdy człowiek ma niepowtarzalny początek, który następuje w momencie zapłodnienia, i że „człowiek staje się człowiekiem w chwili poczęcia”. Innymi słowy, od powstania zygoty zarodki są — jak powiedział sądowi — „maleńkimi istnieniami ludzkimi”! (Kursywa nasza).

Na pytanie, czy jego zdaniem zygocie powinno się przyznawać te same prawa, co osobie dorosłej, dr Lejeune odparł: „Tego panu nie powiem, ponieważ nie mnie o tym decydować. Powiem, że jest to istnienie ludzkie, a zadaniem sądu jest orzec, czy ma ono takie same prawa jak inne istnienia ludzkie. Jeżeli robi pan różnicę między istnieniami ludzkimi, to powinien pan sam dowieść, że ma do tego słuszne powody. Ale jeśli pyta mnie pan jako genetyka, czy to istnienie ludzkie jest człowiekiem, odpowiem twierdząco, ponieważ jest to istnienie i ma naturę ludzką”.

Opierając się głównie na niepodważalnym świadectwie doktora Lejeune’a, sąd sformułował godne uwagi wnioski. Oto trzy z nich:

◻ „Komórki zarodka ludzkiego są od chwili zapłodnienia w najwyższym stopniu zróżnicowane, niepowtarzalne i wyspecjalizowane”.

◻ „Zarodki ludzkie nie są przedmiotem własności”.

◻ „Życie ludzkie rozpoczyna się w chwili poczęcia”.

A co na temat początku życia człowieka ma do powiedzenia Biblia?

Życie zaczyna się w chwili poczęcia

Jehowa Bóg jest „źródłem życia” i „dzięki Niemu (...) żyjemy i poruszamy się, i istniejemy” (Psalm 36:10, Bw [36:9, NW]; Dzieje Apostolskie 17:28). Kiedy według Stwórcy zaczyna się życie ludzkie? W Jego oczach życie dziecka jest cenne już w najwcześniejszym okresie rozwoju po poczęciu. Przeszło 3000 lat przed wydaniem powyższego orzeczenia sądowego natchnął swego proroka Dawida do napisania:

„Tyś mnie osłaniał w łonie matki. Ciebie będę opiewać, gdyż uczyniony jestem cudownie, w sposób przejmujący lękiem. Dzieła Twoje są zdumiewające, o czym bardzo dobrze wie dusza moja. Kości me nie były schowane przed Tobą, gdy powstawałem w ukryciu [w łonie], tkany [aluzja do żył i tętnic rozsnutych w ciele niczym barwne włókna tkaniny] w najniższych partiach ziemi [poetycki opis mrocznego łona]. Oczy Twoje widziały mnie już w zarodku, a w księdze Twej były spisane wszystkie jego cząstki” (Psalm 139:13-16).

Od momentu poczęcia życie rozwija się według ustalonego wzoru, jak gdyby zgodnie ze wskazaniami zapisanymi w jakiejś księdze — w bardzo obszernej księdze. „Gdyby wyrazić informacje nagromadzone w zygocie, tak żeby po umieszczeniu w komputerze pozwalały mu wyliczyć, co dalej nastąpi, to byłoby ich tyle, że nikt nie potrafiłby ich zmierzyć” — twierdzi dr Lejeune.

Życie nie narodzonego dziecka jest drogocenne

Nie narodzone dziecko rozwijające się w łonie nie jest więc w żadnym razie zwykłą grudką tkanki. Jest ogromnie cenne, toteż Bóg oznajmił, że kto wyrządzi szkodę nie narodzonemu dziecku, będzie pociągnięty do odpowiedzialności. W Księdze Wyjścia 21:22, 23 prawo Boże ostrzega: „A gdyby się mężczyźni szamotali i wyrządzili krzywdę kobiecie brzemiennej, i nawet wydałaby dzieci, lecz nie zaszedłby wypadek śmiertelny, bezwzględnie trzeba z niego ściągnąć odszkodowanie stosownie do tego, co mu wyznaczy posiadacz kobiety; a dać je musi za pośrednictwem rozjemców. Ale jeśliby zaszedł wypadek śmiertelny, to dasz duszę za duszę”.

Niektóre przekłady Biblii tak oddają powyższy werset, jak gdyby prawo interesowało się głównie tym, co się stało kobiecie. Tymczasem oryginalny tekst hebrajski kieruje uwagę na wypadek śmiertelny, który przytrafił się albo matce, albo dziecku.a A zatem celowe wywołanie poronienia tylko po to, by uniknąć narodzin nie chcianego dziecka, równa się rozmyślnemu odebraniu życia człowiekowi.

Niektórzy twierdzą, że zarodek nie jest istnieniem ludzkim, ponieważ sam nie może utrzymać się przy życiu poza łonem. Dość naciągnięty to argument. Nikt przecież nie wątpi, iż noworodek — nawet gdy ma dopiero kilka minut — jest istotą ludzką. A jak długo by przeżył, gdyby go położyć nago na polu? Jest najzupełniej bezradny i podobnie jak zarodek czy płód nie potrafi sam utrzymać się przy życiu. Potrzebuje schronienia, ciepła i pokarmu — a pożywienia, pomocy i opieki może mu udzielić tylko ktoś dorosły, na przykład matka.

Dlatego wspomniane powyżej postanowienie sądu pokrywa się z poglądem Biblii, że życie człowieka zaczyna się w chwili poczęcia. Życie nie narodzonego dziecka to nie błahostka, której można się swobodnie pozbyć niczym kłopotliwego przedmiotu. Życie ludzkie jest święte nie tylko wtedy, gdy opuści łono matki, ale także wtedy, gdy jeszcze w nim przebywa.

[Przypis]

[Prawa własności do ilustracji, strona 26]

Windsor Castle, Royal Library. © 1970 Her Majesty The Queen