Młodzi ludzie pytają:

Dlaczego nie należy prowadzić podwójnego życia?

„Prowadziłam podwójne życie — jedno wśród chrześcijańskich przyjaciół, a drugie wśród kolegów szkolnych”.

DZIEWCZYNA, której wypowiedź zacytowano powyżej, nie jest bynajmniej wyjątkiem. Ale co to znaczy „prowadzić podwójne życie”? Ruth Bell, autorka książki Changing Bodies, Changing Lives (Zmienia się ciało, zmienia się życie), nazywa w ten sposób „wszystko, co robią dzieci za plecami rodziców”.

Wspomniana autorka przeprowadziła wywiady z wieloma młodymi ludźmi i stwierdziła: „Mnóstwo nastolatków mówiło, że o rozmaitych sprawach ze swojego życia po prostu nie może powiedzieć rodzicom. Najczęściej utrzymują w tajemnicy seks, narkotyki i alkohol, ale inni ukrywają też późne powroty do domu, randki z nieznajomymi, wagarowanie, bójki czy spotkania z przyjaciółmi nie akceptowanymi przez rodziców”.

To przykre, lecz nawet niektórzy młodzi wychowywani w rodzinach chrześcijańskich ukrywają swoje prawdziwe oblicze przed rodzicami i innymi ludźmi (porównaj Psalm 26:4).a W domu i wśród współwyznawców udają uczciwych i pobożnych. Jednakże poza zasięgiem ich wzroku zachowują się zupełnie inaczej.

Co skłania młodzież do prowadzenia podwójnego życia?

Pokusa niezależności

Jak mówi Biblia, nadejdzie czas, gdy „opuści mąż ojca swego i matkę swoją” (1 Mojżeszowa 2:24). A zatem to całkiem naturalne, że chcesz dorosnąć, samodzielnie myśleć i podejmować decyzje. Rzecz w tym, że możesz jeszcze nie być przygotowany do wejścia w dorosłość. Brakuje ci doświadczenia życiowego, toteż w dalszym ciągu potrzebujesz wsparcia bogobojnych rodziców (Przypowieści 1:8).

Wielu młodych ludzi wzbrania się przed uznaniem tego faktu. Jak informuje książka How to Survive Your Child’s Rebellious Teens (Jak przetrwać burzliwe dorastanie dziecka), mnóstwo nastolatków chce niejako „ponaprężać rozwijające się mięśnie, czyli spróbować nowych sił i ogłosić niezależność”. Kiedy rodzice nie pozwalają im na coś, co uważają za niemądre albo złe, niektórzy młodzi się buntują. Nie odczuwają nawet z tego powodu większych wyrzutów sumienia. Pewna dziewczyna mówi: „Lubię robić rzeczy, o których [moi rodzice] nie wiedzą, bo wtedy czuję się ważna. Nie sądzę, by w ogóle podejrzewali, że mam swoje własne życie. (...) Nie uwierzyliby nawet w połowę z tego, co robię”.

„Moi rodzice są zbyt surowi”

Dlaczego jednak nawet młodzi, którzy otrzymują wspaniałe wychowanie w duchu chrześcijańskim, czasem dopuszczają się skrycie złych postępków? Kiedy zapytaliśmy o to grupę młodzieży, jedna z dziewcząt odpowiedziała: „To ze złości na rodziców. Chcą się zemścić za ograniczenia”. A przecież chrystianizm wiąże się z uznawaniem pewnych ograniczeń. Jezus powiedział: „Ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota” (Mateusza 7:14). Jeżeli chcesz otrzymać w darze od Boga życie wieczne, po prostu nie możesz robić rzeczy, których dopuszczają się dla zabawy inni młodzi. Biblia potępia na przykład hałaśliwe przyjęcia, pijatyki, stosunki przedmałżeńskie i nieprzyzwoite zachowanie (Galacjan 5:19-21).

Inna rzecz, iż niektórzy rodzice zdają się być wyjątkowo surowi. „Rzadko kiedy wolno nam obejrzeć jakiś film” — poskarżyła się dziewczyna imieniem Kim. „Mocno ograniczyłam też słuchanie muzyki i starałam się być wybredna w jej doborze. Ale ojciec zabronił nam słuchać w zasadzie jakichkolwiek nagrań! Pozwala nam puszczać tylko płyty z muzyką poważną albo jazzem”. Jeżeli młodym stawia się wymagania, które uznają za nierozsądne, zaczynają zazdrościć rówieśnikom mającym więcej swobody.

Pragnienie akceptacji

Młoda kobieta o imieniu Tammy wspomina: „Zaczęło się od używania wulgarnych słów w szkole. Wydawało mi się, że dzięki temu będę bardziej pasować do koleżanek. Potem spróbowałam papierosów. Piłam też alkohol, a nawet się upijałam. Później zaczęłam chodzić z różnymi chłopakami — oczywiście w tajemnicy przed rodzicami, którzy surowo zabraniali mi randek”.

Kilkunastoletni Pete miał podobne przeżycia: „Byłem wychowywany jako Świadek Jehowy. Ale bardzo się bałem docinków moich kolegów, więc zawsze starałem się dopasować do reszty. Chciałem być lubiany. Kłamałem i wymyślałem różne historyjki, żeby wytłumaczyć, dlaczego nie dostałem prezentów z okazji świąt”.b Pete zaczął od kompromisów w drobiazgach i nie upłynęło dużo czasu, a dopuścił się gorszych występków.

„Złe towarzystwo” — gdzie?

Tego rodzaju przeżycia potwierdzają prawdziwość słów chrześcijańskiego apostoła Pawła: „Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje” (1 Koryntian 15:33, NW). Jeżeli więc przebywasz wśród młodych ludzi, którzy nie respektują biblijnych zasad moralnych, łatwo możesz sobie przyswoić ich styl życia. Ciekawe jednak, że wypowiadając tę przestrogę, apostoł Paweł nie miał na myśli konkretnie towarzystwa niewierzących. Ostrzegał przed osobami ze zboru chrześcijańskiego nie trzymającymi się nauki Chrystusa (1 Koryntian 15:12). Również dziś się zdarza, że niektórzy młodzi związani ze zborem nie żyją po chrześcijańsku ani nie zachęcają do tego innych. Mogą niepostrzeżenie nakłonić cię do prowadzenia podwójnego życia.

Jeszcze raz wróćmy do Tammy, która przyznaje, iż ma „bardzo kochających” rodziców. O swoim ojcu mówi, że „pała gorliwością i zawsze podkreśla, jak Jehowa się o nas troszczy”. Usługuje nawet w charakterze starszego zboru. Co więc sprowadziło ją na manowce? „Złe towarzystwo w zborze” — mówi Tammy. „Opowiadali mi, jak się świetnie bawią na różnych prywatkach i jak piją alkohol. Albo mówili o swoich sympatiach i o dyskotekach, na które chodzą po zebraniach”.

„Odsuń niedolę”

Nie usprawiedliwiaj takiego zachowania młodzieży argumentowaniem, że dorastanie po prostu się z tym wiąże albo że wszystkie dzieci ukrywają coś przed rodzicami. Zwróć uwagę na przestrogę, której Bóg udzielił młodym ludziom w Księdze Kaznodziei 11:9, 10: „Ciesz się, młodzieńcze, ze swojej młodości i niech serce dogadza ci za dni twoich młodzieńczych, a chodź drogami serca twego i za tym, co widzą twoje oczy. Wiedz jednak, że za to wszystko prawdziwy Bóg pociągnie cię przed sąd. Zatem oddal zgryzotę od twego serca i odsuń niedolę od twego ciała” (NW).

Prowadzenie podwójnego życia może się wydawać zabawne. Ale w końcu okazuje się śmiertelną pułapką (porównaj Psalm 9:16). Nieposłuszeństwo wiedzie nieuchronnie do poważniejszych występków. Na przykład kiedy Pete w wieku 17 lat odchodził z domu, już wcześniej dopuszczał się niemoralności. Zanim skończył 18 lat, aresztowano go za napad z bronią w ręku.

Czasami można odnieść wrażenie, że wielu młodym ich postępki uchodzą bezkarnie. Łatwo wtedy zacząć myśleć tak, jak pisarz biblijny Asaf, który przyznał: „Zazdrościłem (...), widząc pomyślność niegodziwych. Nie doznają bólu; są silni i zdrowi. Nie cierpią jak inni ludzie”. Ale pozorne bezpieczeństwo złych okazało się okrutną iluzją. Asaf kończy swą wypowiedź stwierdzeniem: „[Bóg] postawi ich na śliskim gruncie, sprawi, że spotka ich zagłada!” (Psalm 73:3-5, 18, Today’s English Version). Dlatego w pełni uzasadnione jest ostrzeżenie biblijne: „Niech twoje serce nie zazdrości grzesznikom, lecz niech zawsze zabiega o bojaźń Pana” (Przypowieści 23:17).

A co powiemy o poglądzie, jakoby nieposłuszeństwo wobec rodziców pomagało młodym szybciej dojrzeć i się usamodzielnić? Jest to sprzeczne ze wskazówkami biblijnymi, według których należy słuchać rodziców (Przypowieści 23:22). Niemądre lub nieodpowiedzialne zachowanie tylko by zahamowało twój rozwój emocjonalny i duchowy. Musisz raczej przestrzegać zasad biblijnych, żeby dojść do „męskiej doskonałości” oraz dorosnąć „do wymiarów pełni Chrystusowej” (Efezjan 4:13).

To prawda, że niektórzy rodzice wydają się nazbyt surowi. Ale czy nie wypływa to z ich głębokiej miłości do ciebie i z chęci zapewnienia ci ochrony? Jeżeli więc uważasz, że mama i tata powinni ci dać nieco więcej swobody, dlaczego miałbyś się im skrycie sprzeciwiać, zamiast z nimi o tym porozmawiać?c Buntując się, przyczynisz wiele zmartwień nie tylko rodzicom, ale także sobie, a przede wszystkim zasmucisz samego Jehowę Boga (Przypowieści 10:1; 27:11).

Co jednak zrobić, jeśli zacząłeś już prowadzić podwójne życie? Czy jest jakiś sposób, żeby z tym zerwać? Kwestie te omówimy w następnych artykułach.

[Przypisy]

[Ilustracje na stronie 19]

Czy nie prowadzisz podwójnego życia?