Kto powinien decydować o wielkości rodziny?

OD NASZEGO KORESPONDENTA W BRAZYLII

CHŁOPCZYK mający zaledwie trzy dni został porzucony w plastikowej torbie na stacji metra. Ale jak podała pewna brazylijska gazeta, znalazło się kilka rodzin chętnych go adoptować.

Chociaż przypadki takie zdarzają się rzadko, to na całym świecie rośnie liczba nie chcianych i porzucanych dzieci. Zbyt mało rodziców odpowiedzialnie podchodzi do swych zadań. Czy zapobieganie ciąży rozwiązuje sprawę? Czy jest coś złego w planowaniu wielkości rodziny?

Według Światowej Organizacji Zdrowia na świecie około połowy kobiet zachodzi w ciążę przypadkowo. Często jest ona nie tylko nie planowana, lecz także nie chciana.

Nierzadko zapobieganie ciąży bywa podyktowane względami zdrowotnymi, mieszkaniowymi lub trudnościami z pracą. Popularnością cieszą się więc środki antykoncepcyjne, takie jak pigułki czy prezerwatywy. Inne stosowane metody regulacji urodzin to aborcja i sterylizacja. W dzienniku O Estado de S. Paulo tak napisano na temat aborcji w Brazylii: „Według danych szacunkowych Światowej Organizacji Zdrowia co roku zachodzi w ciążę 13 milionów Brazylijek, z czego 5 milionów potajemnie ją przerywa”. A w tygodniku Time podano, że 71 procent tamtejszych aktywnych seksualnie kobiet w wieku rozrodczym stosuje antykoncepcję. W grupie tej 41 procent zażywa pigułki, a 44 procent poddało się sterylizacji.

Jak wynika z pewnej ankiety, 75 procent Brazylijczyków uważa, że liczbę potomstwa należy planować. Inni natomiast są temu przeciwni, gdyż kierują się wiarą w przeznaczenie lub poglądem, iż wolą Bożą jest, by rodzina miała ‛tyle dzieci, ile Pan Bóg da’. Czy więc o wielkości rodziny powinny decydować względy społeczne bądź religijne, czy też jest to osobista sprawa małżonków?

Dlaczego regulacja urodzin wzbudza kontrowersje?

Kościół katolicki, największa religia w Brazylii, dopuszcza stosowanie metody kalendarzowej, ale nie zezwala na korzystanie ze środków antykoncepcyjnych, bez względu na to, czy wywołują poronienie, czy też nie. Papież Paweł VI oświadczył: „Przy każdym stosunku płciowym [powinno] być możliwe przekazanie życia”. A papież Jan Paweł II oznajmił: „Oceniając rzecz obiektywnie, zapobieganie ciąży jest absolutnie niedopuszczalne i nigdy, pod żadnym pozorem nie da się go usprawiedliwić”. Pod wpływem takich wypowiedzi wielu katolików uważa antykoncepcję za grzech i niechętnie myśli o planowaniu wielkości swej rodziny.

Z drugiej strony w czasopiśmie medycznym Lancet napisano: „Miliony ludzi będą wieść życie bez wykształcenia, bez pracy, w złych warunkach mieszkaniowych, bez podstawowej opieki zdrowotnej, usług ubezpieczeniowych i urządzeń sanitarnych, i to głównie z powodu nie kontrolowanego przyrostu ludności”. Dlatego mimo sprzeciwu Kościoła władze niektórych państw — w obawie przed przeludnieniem i ubóstwem — zachęcają do planowania wielkości rodziny. Biolog Paul Ehrlich mówi, że na przykład „w Kostaryce przeciętna liczba dzieci [w rodzinie] spadła z siedmiu do trzech”.

Publikacja oenzetowska Facts for Life — A Communication Challenge (Jak żyć — trudności w porozumiewaniu się) podaje: „U kobiety po czterech porodach następne ciąże są bardziej niebezpieczne dla zdrowia i życia zarówno jej samej, jak i dziecka. Kolejna ciąża, poród, karmienie piersią i opieka nad małym dzieckiem szybko osłabiają organizm matki, zwłaszcza gdy przerwy między poprzednimi porodami nie przekraczały dwóch lat”.

Na obszarach o wysokim wskaźniku śmiertelności niemowląt, szczególnie w wioskach Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej, wciąż powszechnie spotyka się liczne rodziny. Dlaczego? Niewiele osób ma wiedzę o środkach antykoncepcyjnych. Ponadto według pewnego prawnika w niektórych okolicach „mężowie dalej uważają się za prawdziwych mężczyzn tylko wtedy, gdy ich żony rok w rok zachodzą w ciążę”. W czasopiśmie Jornal da Tarde zwrócono uwagę na inny prawdopodobny powód, istotny zwłaszcza dla kobiet: „Dzieci są dla nich jednym z nielicznych źródeł radości, dają im poczucie samorealizacji”. Paulo Nogueira Neto, były minister ochrony środowiska w Brazylii, oświadczył nadto: „Dla ubogich dziecko to zabezpieczenie socjalne”.

Co mówi Biblia?

Czy wiesz, że decyzję o wielkości rodziny Słowo Boże, Biblia, pozostawia mężowi i żonie? Ponadto Księga ta wyjaśnia, iż jest rzeczą stosowną, by czcigodne zbliżenia cielesne w obrębie małżeństwa prowadziły nie tylko do wydawania na świat dzieci, ale również umożliwiały partnerom wzajemne okazywanie uczuć (1 Koryntian 7:3-5; Hebrajczyków 13:4).

Czy jednak w raju Bóg nie powiedział Adamowi i Ewie: „Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię”? (1 Mojżeszowa 1:28). To prawda, lecz żadna wypowiedź biblijna nie wskazuje, iż ten nakaz obowiązuje nas obecnie. Pisarz Ricardo Lezcano zauważył: „Trochę nielogiczne wydaje się przydzielanie (...) [miliardom] ludzi tego samego zadania, które wyznaczono dwojgu jedynym mieszkańcom ziemi”. Nawet jeśli jakaś para małżeńska postanowi w ogóle nie mieć dzieci, taką osobistą decyzję należy uszanować.

Co ciekawe, w dziele New Catholic Encyclopedia przyznano, że stanowisko Świadków Jehowy ma uzasadnienie biblijne. Napisano tam: „Pomijając antykoncepcję, której stosowanie pozostawiają decyzji małżonków, trzymają się dość rygorystycznych zasad w sprawie małżeństwa i życia płciowego”. Dalej czytamy: „Za jedyną podstawę swych wierzeń i reguł postępowania uważają Biblię”.

Ale czy wszystkie metody ograniczania wielkości rodziny są właściwe? Nie. Życie jest święte i dlatego Prawo Boże nadane Izraelowi nakazywało, by z osobą odpowiedzialną za śmierć płodu postąpić tak jak z mordercą (2 Mojżeszowa 20:13; 21:22, 23, Biblia gdańska). Jeżeli chodzi o sterylizację, na przykład wycięcie nasieniowodów, Biblia nie wypowiada się o tym bezpośrednio, a zatem decyzję w tej sprawie trzeba powziąć w zgodzie ze swym sumieniem. „Każdy bowiem poniesie swój własny ciężar” (Galatów 6:5).a A ponieważ istnieją różne metody regulacji urodzin, więc małżonkowie mogą z pomocą lekarza ustalić, czy zdecydować się na którąś z nich, czy nie.

Podejmowanie mądrych decyzji życiowych

Nie wszystko w życiu da się zaplanować. Ale czy kupiłbyś samochód lub dom bez poważnego przeanalizowania związanych z tym spraw? Samochód lub dom można odsprzedać, ale inaczej rzecz się ma z dziećmi. Czy zatem planując ciążę, małżonkowie nie powinni rozważyć swych możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych?

Z pewnością nie chcemy, aby nasze rodziny były niedożywione lub stanowiły ciężar dla innych (1 Tymoteusza 5:8). A przecież poza pokarmem i dachem nad głową dzieciom trzeba zapewnić wykształcenie, wszczepić zasady moralne oraz otoczyć je miłością.

Ponadto oprócz koniecznych nakładów pracy, środków pieniężnych, a także cierpliwości należy uwzględnić kondycję fizyczną żony. Rozważny wybór odpowiedniego okresu na zajście w ciążę chroni życie i sprzyja zachowaniu zdrowia. Publikacja Facts for Life — A Communication Challenge informuje: „Zaplanowanie czasu ciąży to jeden z najskuteczniejszych sposobów zmniejszenia niebezpieczeństwa grożącego matce i dziecku w tym okresie i w czasie porodu. Ryzyko jest największe, jeśli przyszła matka nie ukończyła 18 lat bądź przekroczyła 35, zachodziła w ciążę już cztery lub więcej razy, a także wtedy, gdy od ostatniego rozwiązania nie upłynęły jeszcze dwa lata”.

Małżonkowie myślący o dziecku powinni pamiętać, iż zgodnie z proroctwami biblijnymi otacza nas świat pełen przestępczości, głodu, wojen i trudności ekonomicznych (Mateusza 24:3-12; 2 Tymoteusza 3:1-5, 13; Objawienie 6:5, 6). Pobudzani szczerą miłością do dzieci, będą trzeźwo spoglądać na warunki, w których żyjemy, ze świadomością, że wychowywanie potomstwa stanowi obecnie nie lada wyzwanie. Zamiast więc zdawać się na przypadek, wychodząc z założenia, iż bez względu na liczbę dzieci wszystko ułoży się pomyślnie, wielu woli zaplanować wielkość swej rodziny i w ten sposób zapewnić potomstwu więcej szczęścia i większe poczucie bezpieczeństwa.

Słowo Boże nie tylko pomaga nam podejmować mądre decyzje w życiu rodzinnym, lecz także daje niezawodną nadzieję na przyszłość. Wykazuje, że Bóg pragnie, by ludzie żyli wiecznie na rajskiej ziemi w pokoju i szczęściu. W tym celu wkrótce usunie obecny niegodziwy system rzeczy i zaprowadzi sprawiedliwy nowy świat, wolny od ubóstwa i przeludnienia, świat, w którym nie będzie już porzuconych i nie chcianych dzieci (Izajasza 45:18; 65:17, 20-25; Mateusza 6:9, 10).

Najwyraźniej więc w podjęciu decyzji o wielkości rodziny pomoże małżonkom troska o siebie nawzajem i o dzieci, a także zrównoważony pogląd na kwestię wydawania na świat potomstwa. Zamiast pozwolić, by sprawy potoczyły się własnym biegiem, powinni modlić się o kierownictwo Boże. „Błogosławieństwo Jehowy — oto, co wzbogaca, a On nie dodaje do niego żadnej boleści” (Przysłów [Przypowieści] 10:22, NW).

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 12]

Miliony dzieci zostaje porzuconych

[Ilustracja na stronie 13]

Dzieci potrzebują czułej troski