Od naszych Czytelników

Obserwujemy świat Pracuję dla pewnej gazety, a wielu moich kolegów bardzo lubi czytać rubrykę „Obserwujemy świat” i czerpie stamtąd pomysły do własnej pracy. Przyznam, że te artykuły nieraz i mnie inspirowały. Podziwiam szczególnie Waszych tłumaczy i korektorów. Nieczęsto spotyka się w środkach przekazu tak staranny język.

J. B., Czechy

Kiedy przed laty zaczęłam czytywać Przebudźcie się!, najmniej lubiłam „Obserwujemy świat”. Teraz uważam tę rubrykę za niezwykle pouczającą. Dowiedziałam się z niej o wielu wydarzeniach światowych, o których nawet nie wspominano w telewizyjnych serwisach informacyjnych. Dalej wykonujcie tę świetną pracę!

I. K. M. C., Brazylia

Zarazy W serii „Zarazy — czy kiedyś ustaną?” [22 listopada 1997] napisano: „Choroby zakaźne w dalszym ciągu są główną przyczyną zgonów na świecie — w samym tylko roku 1996 uśmierciły ponad 50 milionów osób”. Ale raport Światowej Organizacji Zdrowia donosi, że na 52 miliony zgonów w roku 1996 choroby zakaźne bądź pasożytnicze spowodowały przeszło 17 milionów.

B. B., USA

Wspomnianą informację zaczerpnęliśmy z niemieckiej gazety „Nassauische Neue Presse”. Najwyraźniej dane Światowej Organizacji Zdrowia zostały tam błędnie zacytowane. Dziękujemy za sprostowanie. (Wyd.)

Jąkanie Dziękuję za artykuł „Zrozumieć lęki jąkających się” [22 listopada 1997]. W naszym zborze kilka młodych osób cierpi na to zaburzenie i zawsze w kontaktach z nimi czułam się niezręcznie. Z radością więc przeczytałam te praktyczne rady, mające nam pomóc właściwie traktować jąkających się. Zachęciliście nas do wspierania ich i wyjaśniliście, jak to robić.

Y. N., Japonia

W mojej klasie są dwie osoby, które się jąkają. Prawie nigdy nie zgłaszają się do odpowiedzi i tak jak opisano w Waszym artykule, wyraźnie się denerwują, kiedy są proszone o czytanie na głos. Dzięki tym wyjaśnieniom lepiej rozumiem, jaki lęk muszą pokonać, by odezwać się na lekcji.

S. L., Niemcy

Mam 16 lat i się jąkam. Pragnę z całego serca podziękować za ten pokrzepiający artykuł. Czasem jesteśmy przygnębieni, gdy nie możemy robić wszystkiego, co byśmy chcieli. Dlatego wspaniale jest wiedzieć, że Jehowa o nas myśli i dodaje nam otuchy. Mam nadzieję, że każdy, kto przeczyta ten artykuł, zrozumie, na jaki wysiłek muszą się zdobywać osoby jąkające się.

S. D. A., Włochy

Artykuł ten obudził we mnie wiele bolesnych wspomnień. Ale pomógł mi także uzmysłowić sobie wielką troskę Jehowy i ogrom błogosławieństw, których zaznałem od Niego przez lata. Kiedy w wieku 11 lat zostałem ochrzczony, najbardziej pragnąłem wychwalać Jehowę jako mówca publiczny. Sądziłem, że osiągnę ten cel dopiero w Bożym nowym świecie. Ale w ciągu minionych 37 lat miałem przywilej wygłosić mnóstwo wykładów publicznych i przemówień na zgromadzeniach obwodowych i okręgowych.

R. F. D., Anglia

Lęk przed zająknięciem się powstrzymuje mnie od zabierania głosu na zebraniach zborowych. Obawiam się także jąkania podczas głoszenia od drzwi do drzwi, zwłaszcza gdy pracuję z kimś, kto się płynnie wysławia. Dzięki temu artykułowi uświadomiłam sobie, że Jehowa rozumie moje trudności.

C. C. L., Brazylia