Od naszych Czytelników
Strój Piszę do Was w związku z artykułem „Czy to naprawdę ważne, jak się ubieramy?” [8 lutego 1999]. Cenię pracę, którą wykonujecie, dostarczając nam „pokarm we właściwym czasie” (Mateusza 24:45). Ale wydaje mi się, że pewne wskazówki w tym artykule wyrażały czyjeś osobiste poglądy. Nie ma podstaw, by pisać, iż ‛noszenie koszulek promujących ulubiony film lub gwiazdę sportu to pierwszy krok do kultu idoli, czyli do bałwochwalstwa’. Można lubić, ba, nawet podziwiać jakiegoś sportowca, nie łamiąc przy tym żadnych przykazań biblijnych.
M. D., Francja
Dziękujemy za te szczere uwagi, ale bynajmniej nie zamierzaliśmy ustalać reguł ani narzucać określonego stylu ubierania się. W artykule zachęciliśmy czytelników, by przy samodzielnym doborze odzieży kierowali się „trzeźwością umysłu” (1 Tymoteusza 2:9,10). W kwestii koszulek nie byliśmy dogmatyczni, lecz chcieliśmy zaznaczyć, że osoba nosząca pewne ich rodzaje może robić „pierwszy krok” na drodze do zaszkodzenia samej sobie. Chociaż uznanie dla czyichś umiejętności lub talentu nie musi być niczym złym, czy jednak chrześcijanin postępowałby rozsądnie, chodząc w ubraniach, które mogłyby sugerować, iż podziwia styl życia i zasady moralne kogoś, kto nie przestrzega mierników biblijnych? (Wyd.)
Zesłany na Syberię Tak bardzo poruszyła mnie pasjonująca opowieść Lembita Tooma „Pół wieku pod totalitarnymi rządami terroru” [22 lutego 1999], że chciałem jak najszybciej wyrazić swą wdzięczność. Przetrwanie tych krytycznych czasów wymagało pokładania ogromnej wiary w Jehowie Bogu. Nasi bracia z krajów byłego Związku Radzieckiego w pełni zasługują na swą nowo uzyskaną wolność.
J. D., USA
Śpiewające drzewo Z całego serca dziękuję, że poruszacie tematy przyrodnicze. Szczególnie podobał mi się artykuł „Śpiewające drzewo” [8 marca 1999]. Nic nie wiedziałam o gwiżdżącym cierniu. Gdy przeczytałam, jak za pomocą wibrujących na wietrze długich cierni i pustych wewnątrz galasów roślina ta wygrywa melodie, zaczęłam rozmyślać nad Psalmem 96:12, 13: „Niech wszystkie drzewa leśne zakrzykną radośnie przed Jehową”. To niezwykłe drzewo na swój sposób wysławia Jehowę.
M. D., Włochy
Rio de Janeiro Mnie jako karioce, mieszkańcowi Rio, Wasz artykuł „Rio de Janeiro — piękne i intrygujące” [8 marca 1999] dostarczył wielu wrażeń oraz informacji. Żądne sensacji media bardzo zaszargały reputację Rio.
O. D. C., Brazylia
Jak zawsze, starannie opracowaliście materiał. Ustrzegliście się przed wydaniem krzywdzącego osądu o biednych, których często obarcza się winą za bolączki społeczne Rio.
V. R. L., Brazylia
List do rodziców Artykuł „Specjalny list do rodziców” [8 marca 1999] bardzo mnie podbudował. Szkoda, że nie napisałam takiego do moich rodziców. Dawali dobry przykład pod względem chodzenia na zebrania chrześcijańskie, regularnego uczestniczenia w służbie kaznodziejskiej i okazywania gościnności. Tata był sługą pomocniczym i z pewnością miał mnóstwo obowiązków zborowych. Mimo to często organizował nam rozrywkę, więc nigdy nie zazdrościliśmy kolegom szkolnym. Zginął w wypadku samochodowym w drodze powrotnej ze zgromadzenia chrześcijańskiego, a nasze życie gwałtownie się zmieniło. Ale pamiętając, że tata zawsze na pierwszym miejscu stawiał sprawy Królestwa, i widząc silną wiarę mamy, czuję się pobudzona do dalszego służenia Jehowie.
S. K., Japonia