Czy to nie zostało zaprojektowane?

Dziób kałamarnicy

◼ Dziób kałamarnicy zadziwia naukowców. Zastanawiają się: Jak coś tak twardego może być umocowane do ciała, które nie ma kości? I jak to możliwe, że połączenie takich tkanek nie powoduje u zwierzęcia otarć ani ran?

Pomyśl: Dziób kałamarnicy zbudowany jest z chityny, wody i białek. Wierzchołek ma twardy, lecz w kierunku podstawy stopniowo mięknie. Jego twardość zmienia się tak płynnie, że gdy zwierzę używa dzioba, nie robi sobie krzywdy.

Profesor Frank Zok z Uniwersytetu Kalifornijskiego mówi, że badania nad dziobem kałamarnicy mogą „zrewolucjonizować podejście inżynierów do łączenia materiałów, i to w przeróżnych dziedzinach”. Jedno z potencjalnych zastosowań wiąże się z konstruowaniem sztucznych kończyn. Ali Miserez, naukowiec z tej samej uczelni, wyobraża sobie „stworzenie pełnej protezy naśladującej składem chemicznym wspomniany dziób, dzięki czemu jeden jej koniec będzie elastyczny jak chrząstka, a drugi (...) sztywny i odporny na urazy”.

Co o tym sądzisz? Czy wyjątkowy dziób kałamarnicy jest dziełem przypadku? A może raczej został zaprojektowany?

[Prawa własności do ilustracji, strona 9]