Jak sobie radzić z presją rówieśników

PROBLEM

„W gimnazjum byłam traktowana jak wyrzutek i bardzo to przeżywałam. Kiedy więc poszłam do szkoły średniej, zmieniłam wygląd i sposób bycia — i to wcale nie na lepsze. Tak desperacko zabiegałam o to, żeby wkupić się w łaski klasy, że zgadzałam się na wszystko” (16-letnia Jennifer)a.

Czy i ty spotykasz się z presją ze strony rówieśników? Ten artykuł pomoże ci radzić sobie w takiej sytuacji.

CO WARTO WIEDZIEĆ

Presja rówieśników może popchnąć porządnych ludzi do złego postępowania.

„Złe towarzystwo psuje pożyteczne zwyczaje” (1 Koryntian 15:33).

„Nawet jeśli wiemy, że jakieś zachowanie jest niewłaściwe, to gdy przychodzi co do czego, emocje biorą górę i robimy to, co będzie podobać się innym!” (Dana).

Presję wywiera nie tylko otoczenie.

„Gdy chcę czynić to, co słuszne, jest we mnie to, co złe” (Rzymian 7:21).

„Szczerze — to często ja sama wywieram na siebie presję. Sama pragnę rzeczy, o których koledzy mówią i którymi się ekscytują” (Diana).

Gdy przeciwstawiasz się naciskom, odnosisz sukces i możesz być z siebie dumny.

„Zachowujcie dobre sumienie” (1 Piotra 3:16).

„Kiedyś bardzo źle znosiłam presję ze strony rówieśników, ale teraz nie boję się być inna i zdecydowanie obstaję przy swoim zdaniu. Mam wtedy czyste sumienie i mogę spać spokojnie” (Carla).

CO MOŻNA ZROBIĆ

Kiedy rówieśnicy namawiają cię do czegoś niewłaściwego, spróbuj postąpić tak:

Weź pod uwagę konsekwencje. Zastanów się: „Co będzie, jeżeli ustąpię, a potem wszystko wyjdzie na jaw? Co pomyślą o mnie rodzice? I co ja będę myśleć o sobie?”. Zasada biblijna: Galatów 6:7.

„Rodzice zadawali mi pytania w stylu: ‚Jeśli się ugniesz, to co mogłoby z tego wyniknąć?’. Pomagali mi zrozumieć, że poddanie się presji rówieśników może odbić się na całym moim życiu” (Oliwia).

Umocnij swoje przekonania. Zastanów się: „Dlaczego uważam, że takie postępowanie jest szkodliwe — i to nie tylko dla mnie, ale też dla innych?”. Zasada biblijna: Hebrajczyków 5:14.

„Kiedy byłam mała, odpowiadałam krótko albo mówiłam po prostu ‚nie’. Ale teraz jestem w stanie dokładnie wyjaśnić, dlaczego coś zrobię lub czegoś nie zrobię. Mam ugruntowane poglądy na to, co jest dobre, a co złe. I mówię od siebie — nie powtarzam niczyich słów” (Anita).

Pomyśl o swojej tożsamości. Zastanów się: „Jakim człowiekiem chcę być?”. Następnie przeanalizuj, do czego nakłaniają cię rówieśnicy, i zadaj sobie pytanie: „Co osoba, którą chcę być, zrobiłaby w takiej sytuacji?”. Zasada biblijna: 2 Koryntian 13:5.

„Mam poczucie własnej wartości, więc nie przejmuję się tak bardzo, co inni o mnie myślą. Poza tym większość lubi mnie taką, jaka naprawdę jestem” (Alicia).

Wybiegnij myślą w przyszłość. Za kilka lat — a może nawet miesięcy — ludzie ze szkoły, którym próbujesz zaimponować, prawdopodobnie znikną z twojego życia.

„Patrzę na zdjęcie klasy i nawet nie pamiętam, jak się niektórzy nazywali. Ale kiedy chodziłam do szkoły, ich opinia znaczyła dla mnie więcej niż postępowanie zgodne z tym, w co wierzyłam. Jakie to żałosne!” (Dawn, obecnie 22-letnia).

Przygotuj się. Biblia zachęca, żebyśmy ‛wiedzieli, jak powinniśmy każdemu odpowiedzieć’ (Kolosan 4:6).

„Z pomocą rodziców ja i siostra analizujemy i ćwiczymy w scenkach konkretne sytuacje, żebyśmy wiedziały, jak się zachować, kiedy coś takiego naprawdę nam się przytrafi” (Christine).