BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • g 5/15 ss. 12-13
  • Al-Chuwarizmi

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Al-Chuwarizmi
  • Przebudźcie się! — 2015
  • Śródtytuły
  • Podobne artykuły
  • „WYBITNA POSTAĆ ARABSKIEJ MATEMATYKI”
  • ROSNĄCE ZNACZENIE ARABSKIEJ MATEMATYKI
  • Nauka — nieustanne poszukiwanie prawdy przez ludzkość — część 3
    Przebudźcie się! — 1993
  • Spis treści
    Przebudźcie się! — 2015
  • Imię Boże a liczebniki hebrajskie
    Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy — 1975
  • Jak arabski stał się językiem uczonych
    Przebudźcie się! — 2012
Zobacz więcej
Przebudźcie się! — 2015
g 5/15 ss. 12-13
Posąg Al-Chuwarizmiego

TROCHĘ HISTORII

Al-Chuwarizmi

KIEDY sprawdzamy, ile ważymy albo ile wydaliśmy na zakupy, posługujemy się cyframi, które można nazwać hindusko-arabskimi. Skąd takie określenie? Rozwój współczesnego systemu liczbowego, który wykorzystuje cyfry od zera do dziewięciu, najwyraźniej miał swój początek w Indiach, skąd w średniowieczu przeniknął na Zachód za pośrednictwem arabskojęzycznych uczonych. Spośród tego grona szczególnie wyróżnił się Muhammad Ibn Musa Al-Chuwarizmi. Urodził się około roku 780 n.e. prawdopodobnie na terenie dzisiejszego Uzbekistanu i zdaniem publicysty naukowego Ehsana Masooda zasłynął jako „wybitna postać arabskiej matematyki” (Science and Islam: A History). Czym zyskał sobie takie uznanie?

„WYBITNA POSTAĆ ARABSKIEJ MATEMATYKI”

Al-Chuwarizmi pisał o praktycznym zastosowaniu systemu dziesiętnego. Objaśnił i rozpowszechnił też metodę rozwiązywania pewnych zagadnień matematycznych. Zrobił to w dziele Al-kitab al-muchtasar fi hisab al-dżabr wa-al-mukabala (co bywa tłumaczone na „Krótka księga o rachowaniu przez dopełnianie i równoważenie”). Od użytego w tytule słowa al-dżabr wywodzi się łaciński, a potem też polski termin algebra. Jak napisał Ehsan Masood, jest ona „najważniejszym z narzędzi opracowanych w matematyce, stanowiącym podstawę, na której zasadza się każdy aspekt nauki”a.

Uproszczenie wynikające z wprowadzenia cyfr arabskich widać na przykładzie liczby 188. Oto zapis cyframi rzymskimi: CLXXXVIII

„Niezliczone pokolenia uczniów szkół średnich wolałyby, żeby [Al-Chuwarizmi] aż tak się nie trudził” — żartuje wspomniany publicysta. Al-Chuwarizmi w każdym razie twierdził, że chciał uprościć obliczenia stosowane w handlu, przy podziale spadku czy choćby przy dokonywaniu pomiarów.

Po wiekach matematycy z Zachodu, tacy jak Galileusz czy Leonardo z Pizy (zwany też Leonardem Fibonaccim), bardzo cenili klarowne objaśnienia Al-Chuwarizmiego dotyczące wykorzystania równań. Jego dorobek był podwaliną dalszych postępów w zakresie algebry, arytmetyki i trygonometrii. Dzięki trygonometrii bliskowschodni uczeni potrafili obliczać kąty i boki trójkąta oraz prowadzić zaawansowane badania astronomiczneb.

Algebra to „najważniejsze z narzędzi opracowanych w matematyce”

Następcy Al-Chuwarizmiego, bazując na jego odkryciach, stworzyli nowe zastosowania dla ułamków dziesiętnych oraz nowe sposoby obliczania objętości i pola powierzchni. Bliskowschodni architekci i budowniczowie znacznie wyprzedzili swoich zachodnich sąsiadów, którzy zapoznali się z ich nowatorskimi rozwiązaniami dopiero w erze krucjat. Nabytą wiedzę przeszczepili na rodzimy grunt, korzystając z pomocy muzułmańskich jeńców i imigrantów.

ROSNĄCE ZNACZENIE ARABSKIEJ MATEMATYKI

Z czasem prace Al-Chuwarizmiego zostały przetłumaczone na łacinę. Zasługi w zakresie upowszechniania cyfr hindusko-arabskich na Zachodzie przypisuje się zazwyczaj włoskiemu matematykowi Leonardowi z Pizy (ok. 1170-1250). Dowiedział się o nich, podróżując po rejonie śródziemnomorskim, i opisał je w swoim dziele Liber abaci (Księga rachunków).

Zanim objaśnienia Al-Chuwarizmiego stały się dobrze znane, minęły wieki. Ale obecnie jego metody dokonywania obliczeń mają fundamentalne znaczenie dla nauki i techniki, nie mówiąc już o handlu czy przemyśle.

a We współczesnej algebrze niewiadome zapisywane są za pomocą liter, takich jak x czy y. Przykładem może być równanie x + 4 = 6. Jeśli od obu jego stron odejmiemy 4, to otrzymamy wynik: x równa się 2.

b Jako pierwsi boki i kąty trójkątów obliczali astronomowie greccy. Muzułmańscy uczeni posługiwali się trygonometrią, żeby ustalić położenie Mekki, które w islamie ma znaczenie przy zanoszeniu modlitw oraz przy zgodnym z tradycją chowaniu zmarłych, a nawet przy zwyczajowym uboju zwierząt na mięso.

W SKRÓCIE

  • Pierwowzory współczesnych cyfr były wykorzystywane w Indiach już w III wieku p.n.e.

  • Z czasem hinduscy uczeni podzielili się swoją wiedzą matematyczną na dworze kalifa Al-Mansura.

  • W dziele znanym obecnie pod łacińskim tytułem Algorithmi de numero indorum (Traktat o rachowaniu na liczbach indyjskich) Al-Chuwarizmi pisał obszernie o systemie dziesiętnym. Rozwinął koncepcje zaczerpnięte z wcześniejszych opracowań, między innymi z traktatów autorstwa greckich, hebrajskich i hinduskich uczonych.

Bezcenna spuścizna

„Dorobek [średniowiecznych uczonych z Bliskiego Wschodu] w zakresie liczb i obliczeń jest olbrzymi i niekwestionowany” (E. Masood, Science and Islam: A History).

„Poszczególne cyfry znane obecnie na Zachodzie pochodzą zapewne z różnych źródeł. Jednak większość tych znaków była, o ile wiadomo, najwcześniej używana w Indiach” (Encyclopædia Britannica).

W Europie cyfry hindusko-arabskie „stały się powszechnie znane w XV wieku” (Encyclopedia of Society and Culture in the Medieval World).

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij