Jak być pokornym

CZYM JEST POKORA?

Osoba pokorna ma do innych szacunek. Nie zachowuje się arogancko ani nie oczekuje wyjątkowego traktowania. Szczerze interesuje się innymi ludźmi i chętnie się od nich uczy.

Pokora bywa uważana za oznakę słabości. Jednak w rzeczywistości jest to siła, która pozwala dostrzec swoje błędy oraz uznać swoje ograniczenia.

DLACZEGO JEST WAŻNA?

• Pokora ma pozytywny wpływ na relacje z innymi. „Ludzie pokorni zazwyczaj łatwiej zawierają przyjaźnie” — napisano w książce The Narcissism Epidemic (Epidemia narcyzmu). „Mają lepsze relacje z innymi i są bardziej otwarci”.

• Pokora pomoże twojemu dziecku w życiu. Cecha ta przyniesie mu korzyści już teraz, ale i w przyszłości — na przykład gdy będzie szukało pracy. „Młody człowiek, który ma wybujałe ego, nie zdaje sobie sprawy z własnych braków i najpewniej nie zrobi dobrego wrażenia podczas rozmowy kwalifikacyjnej” — napisał dr Leonard Sax. „Ale kiedy młoda osoba jest naprawdę zainteresowana tym, co chce przekazać rekruter, ma większe szanse na zatrudnienie”a.

JAK UCZYĆ POKORY

Ucz dziecko zrównoważonego podejścia do samego siebie.

ZASADA BIBLIJNA: „Jeśli ktoś myśli, że coś znaczy, choć nic nie znaczy, to oszukuje samego siebie” (Galatów 6:3).

• Nie powtarzaj mylących sloganów. Hasła typu: „Możesz spełnić wszystkie swoje marzenia” lub „Możesz być, kim tylko zechcesz” mogą brzmieć motywująco, ale często nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Twoje dzieci osiągną więcej, jeśli będą miały realistyczne cele i będą wytrwale do nich dążyły.

• Chwal za konkretne rzeczy. Jeśli mówisz dziecku, że jest „wspaniałe”, nie pomożesz mu w okazywaniu pokory. Niech twoje pochwały będą rzeczowe.

• Ograniczaj korzystanie z serwisów społecznościowych. Takie portale często służą do promowania samego siebie — przez prezentowanie swoich zdolności i osiągnięć — co na pewno nie sprzyja okazywaniu pokory.

• Zachęcaj dziecko, żeby szybko przepraszało. Pomagaj mu zauważać, co zrobiło źle, a potem się do tego przyznawać.

Ucz wdzięczności.

ZASADA BIBLIJNA: „Okazujcie się wdzięczni” (Kolosan 3:15).

• Wdzięczność za otaczający nas świat. Dzieci powinny doceniać przyrodę i rozumieć, jak bardzo jesteśmy od niej zależni. Żeby żyć, potrzebujemy powietrza, wody oraz jedzenia. Mówiąc o tym, będziesz rozwijał u dziecka podziw dla dzieł stwórczych.

• Wdzięczność za otaczających nas ludzi. Przypominaj dziecku, że każdy jest od niego w jakiejś dziedzinie lepszy i że zamiast zazdrościć innym umiejętności, powinno cenić to, że może się od nich uczyć.

• Wyrażanie wdzięczności. Ucz dzieci mówienia „dziękuję” — ale nie mechanicznie, tylko szczerze. Okazywanie wdzięczności jest niezbędne, żeby być pokornym.

Ucz dziecko, jak ważne jest pomaganie innym.

ZASADA BIBLIJNA: „Z pokorą uważajcie innych za wyższych od siebie. I miejcie na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też sprawy drugich” (Filipian 2:3, 4).

• Przydzielaj dziecku obowiązki domowe. Jeśli dziecko nie ma w domu żadnych obowiązków, wysyłasz mu sygnał: „Jesteś zbyt ważny, żeby to robić!”. Pomaganie w domu powinno być ważniejsze niż zabawa. Wyjaśniaj dziecku, jak inni korzystają z jego pracy oraz że będą je za to cenić i szanować.

• Podkreślaj, że pomaganie drugim to coś wyjątkowego. Dzięki pomaganiu drugim dziecko szybciej osiągnie dojrzałość. Dlatego zachęcaj je, żeby dostrzegało ludzi, którzy potrzebują pomocy. Rozmawiaj z nim, co może dla nich zrobić, a potem wspieraj je i chwal za konkretne działania.