ACHAJA

Przed podbiciem Grecji przez Rzymian w r. 146 p.n.e. nazwa Achaja odnosiła się do niewielkiej krainy leżącej na Peloponezie na pd. brzegu Zatoki Korynckiej; obecnie obszar ten zajmuje prowincja o tej samej nazwie.

W swych utworach Homer ogólnie określa Greków mianem Achajów. Ponieważ w okresie podboju dokonanego przez Rzymian najważniejszą organizacją polityczną w Grecji była konfederacja miast znana jako Związek Achajski, Rzymianie zaczęli odnosić nazwę Achaja do całej Grecji.

Gdy w r. 27 p.n.e. Cezar August zreorganizował dwie greckie prowincje, Macedonię i Achaję, nazwy tej drugiej zaczęto używać w odniesieniu do całego Peloponezu oraz fragmentu kontynentalnej Grecji. Prowincją Achaja zarządzał rzymski senat poprzez prokonsula urzędującego w jej stolicy, Koryncie (2Ko 1:1). Z innych miast tej prowincji w Chrześcijańskich Pismach Greckich wspomniano Ateny i Kenchry. Achaję często wymieniano razem z Macedonią, prowincją graniczącą z nią od pn. (Dz 18:1, 18; 19:21; Rz 15:26; 16:1; 1Ts 1:7, 8).

W r. 15 n.e. odpowiadając na skargi dotyczące wysokich podatków, Tyberiusz objął Achaję i Macedonię władzą cesarską; od tej pory rządził nimi namiestnik prowincji Mezja. Stan ten utrzymywał się do r. 44, gdy cesarz Klaudiusz ponownie oddał te prowincje pod władzę senatu i w Koryncie znowu zaczął urzędować prokonsul. Z powodu nieznajomości tych faktów niektórzy krytycy kwestionowali w przeszłości biblijną wzmiankę o tym, że Paweł został przyprowadzony przed Galliona, „prokonsula Achai” (Dz 18:12). Jednak odkrycie pewnej inskrypcji w Delfach potwierdziło, że w okresie, który opisywał Łukasz w Dziejach Apostolskich, Gallio rzeczywiście był prokonsulem Achai (zob. GALLIO).

W Rzymian 15:26 apostoł Paweł wspomniał o szczodrości chrześcijan z Achai, którzy zorganizowali pomoc dla będących w potrzebie braci w Jerozolimie. Podczas swej drugiej i trzeciej podróży misjonarskiej Paweł spędził sporo czasu w Achai i darzył tamtejszych braci głęboką miłością (2Ko 11:10).