ADIEL

(„ozdobą jest Bóg”).

1. Ojciec Azmaweta, któremu król Dawid powierzył nadzór nad skarbcem królewskim (1Kn 27:25, 31).

2. Naczelnik z plemienia Symeona; jeden z tych, którzy za panowania judzkiego króla Ezechiasza w VIII w. p.n.e. odebrali Chamitom tereny w pobliżu Gedoru (1Kn 4:36, 38-41).

3. Kapłan z rodu Aarona, z domu patriarchalnego Immera; syn Jachzery i ojciec Maasaja, który służył w Jerozolimie po niewoli babilońskiej (1Kn 9:12).