ARAD
1. Jeden z naczelników plemienia Beniamina, mieszkający w pewnym okresie w Jerozolimie (1Kn 8:15, 28).
2. Miasto przy pd. granicy Kanaanu; jego król zaatakował Izraelitów idących w kierunku ziemi kananejskiej. Izraelici postanowili zniszczyć ten okręg i nazwali go Chorma, co znaczy „poświęcenie (wydanie) na zagładę” (Lb 21:1-3; 33:40). Jednakże tam się wówczas nie osiedlili, a niektórzy mieszkańcy najwyraźniej uniknęli zagłady. Dlatego król Aradu jest wymieniony wśród 31 królów rozgromionych podczas kampanii przeprowadzonej przez Jozuego (Joz 12:14). Na pustkowiu leżącym na pd. od Aradu osiedlili się później Kenici (Sdz 1:16).
Ruiny twierdzy w Tel ʽArad. Na jednym ze znalezionych tu ostraków zapisanych po hebrajsku jest wzmianka o „domu Jehowy”
Izraelski Arad jest zazwyczaj identyfikowany z Tel ʽArad, jednym z największych wzgórz w rejonie Negebu. Wznosi się ono na nieco pofałdowanej równinie, ok. 28 km na wsch. od Beer-Szeby. Podczas wykopalisk w Tel ʽArad odnaleziono ok. 200 ostraków, z których połowa była zapisana po hebrajsku, a reszta po aramejsku. Hebrajski napis na jednej z tych glinianych skorupek, pochodzących prawdopodobnie z drugiej połowy VII w. p.n.e., brzmi: „Do mego pana Eliasziba. Oby Jehowa zapewnił ci pokój. (...) On mieszka w domu Jehowy” (ILUSTRACJA, t. 1, s. 325).
Ponieważ w Tel ʽArad nie znaleziono zabytków z późnego okresu kananejskiego, zdaniem archeologa Y. Aharoniego kananejski Arad można utożsamić z Tall al-Milh (Tel Malhata), 12 km na pd. zach. od Tel ʽArad.